| عنوان فارسی مقاله: | ادغام شبکه های اجتماعی و پشتیبانی از تصمیم گیری |
| عنوان انگلیسی مقاله: | Integrating Decision Support and Social Networks |
| دانلود مقاله انگلیسی: | برای دانلود رایگان مقاله انگلیسی با فرمت pdf اینجا کلیک نمائید |
| سال انتشار | 2012 |
| تعداد صفحات مقاله انگلیسی | 11 صفحه |
| تعداد صفحات ترجمه مقاله | 21 صفحه |
| مجله | پیشرفت در تعاملات بین انسان و کامپیوتر |
| دانشگاه | کوئیمبرا کشور پرتغال |
| کلمات کلیدی | – |
| نشریه IAAE | ACM |
فهرست مطالب:
مقدمه
۲ کلیاتی درباره شبکه اجتماعی پشتیبانی از تصمیم
۱ ۲ پشتیبانی از تصمیم و بازسازی:
۲ ۲ تعبیه و بهره گیری
۳ ۲ سرمایه گذاری ۲٫۰
۳ شبکه اجتماعی برای پشتیبانی از تصمیم و بازسازی
۴ نتایج
بخشی از ترجمه:
۱ مقدمه
هدف کلی سیستم های پشتیبانی از تصمیم (DSS) ، به صورت فردی یا گروهی، متعادل ساختن درک و شهود تصمیم گیرندگان در مقابل تکنیک ها یا مدلهای منطقی ( به طور مثال، روشهای چند معیاری کمک به تصمیم گیری)، به منظور بهبود تصمیم گیری می باشد. به عنوان یکی از اثرات جانبی، استفاده از DSS ، زمان تصمیم را کاهش، رضایتمندی کاربر را بهبود، توانایی توضیح و تبیین دلایل تصمیم گیری و پذیرش آن تصمیمات را افزایش ( به عبارتی بازسازی تصمیم) و کسب دانش را تسهیل می نماید(برای کسب بینش های بیشتر به [۴-۲] وبرای اطلاع از برخی موانع فرایند به [۷-۵] رجوع کنید.
تصمیم گیری را می توان یک روتین سازمانی متشکل از یک وظیفه سازمان دهی شده برشمرد که نیازمند مشارکت گروههای تعاونی می باشد. برطبق مرجع [۹]، چنین گروههایی دارای خصوصیاتی ویژه بوده و در محیط هایی متفاوت با مذاکره ازلحاظ کلاسیک عمل می کنند. ویژگیهای متمایز کننده دو موقعیت نشات گرفته از اختلافات موجود در اهداف و همگرایی اهداف، روابط قدرت، و وابستگی های موجود، امکانات به اشتراک گذاری و تقسیم اطلاعات و رفتارهای وابسته می باشند (نه برای رها کردن مذاکره). درمورد این کار، یک گروه تعاونی توسط افراد خواهان یا نیازمند دستیابی به راه حل همکاری تشکیل شده و به همین خاطر آنها میل به مشارکت در درک و شناخت مشترک از مسئله دارند.
برای پشتیبانی از تصمیم گیری، از زمان DSS شخصی قبلی، کارهای زیادی انجام شده است. پژوهش پیرامون DSS طی سالیان متمادی پیشرفت زیادی داشته و برای تشریح پژوهشی مدلهای تصمیم یا بهبود عملکردها و قابلیت های همکاری نمونه های زیادی ارائه نموده که تعداد معدودی از آنها وارد بازار شده اند. این سیستم ها از پیشرفتهای پژوهشی در پایگاههای داده ، هوش مصنوعی، تحقیق عملیاتی، روانشناسی و به ویژه با توجه به تمرکز این مقاله، از توسعه وب پیروی کرده اند که توسط گروهی از تکنولوژیها موسوم به Web 2.0و سمانتیک ، به اصطلاح وب ۳٫۰ تحت پشتیبانی قرار گرفته و توانایی اتصال و سازماندهی خودکار محتوای انتشار اطلاعات در میان صفحات یا سایت های متعدد را افزایش داده و به همین خاطر به عنوان مبنای شبکه سازی اجتماعی شناخته شده اند.
4. نتایج
با تحقق این مسئله که شبکه سازی اجتماعی شورو شوق و همچنین ماهیت نافذش را انتقال نمی دهد، در نتیجه به راحتی می توان فهمید که امروزه و بیشتر از همیشه، امکان تصمیم گیری تعاونی بهبود یافته است. اما ، و به ویژه با توجه به فرایندهای سازمانی، تکنولوژی بکاررفته برای چنین همکاری، براساسweb2 ، رفتارهای متفاوت با رفتارهای سنتی بیان شده در پژوهش پشتیبانی از تصمیم تحمیل می نماید.
در این مقاله، سه محور اصلی برای چنین تغییراتی را مطرح کردیم: در افراد، محتوا، و ساختار/ نمایش اطلاعات. اگرچه همه تغییرات نهایتاً نشات گرفته از تکامل تکنولوژیکی هستند، اما توانایی بهره گیری از آن هنوز به شکل یک مسئله انسانی باقی می ماند. اگر سازمان ها بر اجتناب از شبکه سازی اجتماعی اصرار ورزند، با در نظر گرفتن آن صرفاً به عنوان وسیله ای برای منحرف کردن منابع انسانی و تحمیل شیوه ای رسمی برای روشهای سازمانی، یعنی تصمیم گیری، می توان گفت که آنها مانع از نوآوری، انعطاف پذیری و دینامیک و پویایی گروه می شوند.
بخشی از مقاله انگلیسی:
1. Introduction
The overall objective of decision support systems (DSSs),whether individual or group based, is to counterbalancedecision makers’ intuition, against rational techniques ormodels (multicriteria decision-aiding methods for instance),in order to improve decision-making. As a side effect,using DSSs also appears to reduce decision time, enhanceuser satisfaction, improve the ability to explain the reasonsfor deciding and accepting those decisions (i.e., decisionreconstruction [1]), and facilitate knowledge acquisition(see, for instance, [2–4], for further insights, as well as [5–7] for some of the process drawbacks).
Decision-making can be seen as an organizational routine[8], traditionally consisting of an organized task, whichrequires the contribution of cooperative groups. Accordingto [9], such groups have specific properties and they actin contexts that are different from the ones of negotiation,in the classic sense of that term. The characteristics thatdistinguish the two situations arise from differences in goalsand objectives convergence, power relationships and interdependenciesthat are normally present, the possibilities ofsharing information, and relevant behaviors (not to abandona negotiation for instance). In the context of this work, acooperative group is constituted by individuals who wishor need to reach a cooperative solution and that, therefore, are willing to contribute to the shared understanding of aproblem [10].
To support decision-making, a large deal of work hasbeen made since the earlier personal DSS. Literature onDSS thrived all over the years, with a great deal of prototypesfor research demonstration of decision models orof enhanced collaboration functionalities, with only few,though remarkable, building their way into the market([11–14], among many others). These systems followedthe research advances in databases, artificial intelligence,operational research, psychology, and, especially regardingthe focus of this paper, web development, which is supportedby a group of technologies commonly known as Web 2.0and Semantic Web—the so-called Web 3.0—which presentan enhanced ability to connect and automatically organizethe content of information spread across multiple pages orsites [15], being the basis of social networking.
4. Conclusions
Having realized that social networking is not a passing craze as well as its pervasive nature, it is easy to understand that today, and more than ever, there is an enhanced possibility for cooperative decision-making. However, and especially regarding organizational processes, the technology for such cooperation, based on Web 2.0/3.0, imposes different behaviors from the ones traditionally expressed in decision support literature.
In this paper, we presented three main axes where such changes will be felt: in people, contents, and structure/representation of information. Although all the changes ultimately derive from the technological evolution, being able to take advantage from it still remains a human-based issue. If organizations insist on avoiding social networking, by merely considering it a means for distracting human resources, and on imposing a formalized approach to organizational procedures, namely, decision-making, it can be said that they will hamper exciting possibilities for innovation, flexibility, and group dynamics.
| عنوان فارسی مقاله: | ادغام شبکه های اجتماعی و پشتیبانی از تصمیم گیری |
| عنوان انگلیسی مقاله: | Integrating Decision Support and Social Networks |
خرید ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد