دانلود ترجمه مقاله بررسی اصولی مدیریت دانش و پروژه های توسعه محصول جدید (ساینس دایرکت – الزویر ۲۰۲۳)

بررسی اصولی مدیریت دانش و پروژه های توسعه محصول جدید: روندها، مسائل و چالش ها

A systematic review of knowledge management and new product development projects: Trends, issues, and challenges

چکیده
مقدمه
مرور ادبیات
مدیریت دانش
نتایج فردی
خروجی های تیمی
خروجی های سازمانی
توسعه محصول جدید
روش شناسی
یافته های تحقیق
روند انتشارات
نتیجه گیری
مسیرهای پژوهشی آتی
محدودیت ها
منابع

چکیده

هدف این پژوهش این است که نشان دهد مدیریت دانش جزئی جدایی ناپذیر از استراتژی کسب و کار است که می تواند منجر به توسعه محصول کارامدتری برای شرکت های هایتک (شرکت های با فناوری پیشرفته) شود. از آنجا که سازمان ها به این درک رسیده اند که مدیریت دانش تا چه میزان برای بقا در فضای رقابتی بازار مهم است، به طور فزاینده ای بر روش های مدیریت دانش تمرکز کرده اند. مدیریت دانش (KM) مسئول کارایی، کارآمدی و نوآوری شرکت است. نتایج پروژه، نتایج فردی و نتایج سازمانی در توسعه محصولات جدید (NPD) به دانش مرتبط و متصل هستند. بیش از ۲۲۵۴۸ مقاله در حوزه KM منتشرشده در طول ۲۲ سال گذشته با استفاده از Scopus و Web of Science در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفت ؛ نمونه اصلی تنها به مواردی که به ادبیات KM کمک می کردند، محدود شد. R Studio و نرم افزار VOS Viewer، آمار توصیفی و رویکردهای نقشه برداری علمی را با استفاده از تحلیل هم استنادی اجرا کردند. تحلیل توصیفی، مطالعه الگوهای انتشار مقالات در طول زمان، محلی سازی جغرافیایی موسسات شرکت کننده، مجلات، پرکارترین نویسندگان، موسسات با عملکرد برتر و پراستنادترین مقالات را شامل می شد. محققین و دست اندر کاران در طول سال های اخیر توجه زیادی را به مدیریت دانش و عملکرد سازمانی معطوف داشته اند. پس از انجام، این رویکرد یکپارچه ممکن است اثر چشمگیری روی فرایندها و عملکرد سازمانی بگذارد. این مطالعه هر دو ایده KM را در ابتکارات NDP بررسی می کند. تعداد متعددی از اکتشافات جذاب به همراه توضیحاتی گسترده در خصوص جهتگیری آینده آنها، یک چارچوب مفهومی برای مطالعه و تمرین بر اساس پیشینه پژوهش ارائه شده است.

مرور ادبیات
مدیریت دانش
تعریف مدیریت دانش بحث های زیادی را در ادبیات موضوع به همراه داشته است (دسپرس و چاول، ۱۹۹۹). بیشترین بحث بر تمییز بین اطلاعات و دانش تمرکز داشته است (مارتنسون، ۲۰۰۰). اگرچه این دو می توانند به جای هم استفاده شوند، نویسندگان متعددی عنوان کرده اند که این دو، دو مفهوم کاملاً مجزا از یکدیگر هستند (مکلنرنی، ۲۰۰۲). معمولاً ادعا می شود که اطلاعات جزئی از دانش است، اما نه کاملاً خود آن. دانش به طور قابل ملاحظه ای یک عبارت گسترده تر است که شامل باورهای مبتنی بر اطلاعات می شود (مایر و هادریچ، ۲۰۱۱). همچنین، به تعهد فرد و دانش او نسبت به این ایده ها بستگی دارد که تحت تأثیر تعاملات بین فردی و توسعه قضاوت، رفتار و نگرش قرار می گیرد (المشاری و همکاران، ۲۰۰۲).

از سوی دیگر، دانش سازمانی شامل تخصص شرکت و درک مشترک است و بسیاری از ویژگی های مشابه را به عنوان دانش شخصی به اشتراک می گذارد (مارتینز و همکاران، ۲۰۱۹). یادگیری سازمانی به فعالیت ها مرتبط بوده و از طریق اطلاعات و روابط اجتماعی، درون شرکت توسعه داده شده است و فرصت رشد را فراهم می کند (آوان، ۲۰۱۹؛ رحمان و همکاران، ۲۰۲۱). این نوع دانش زیربنای KM است. پیشرفت زمانی حاصل می شود که دانش از قلمروی فرد به قلمروی سازمان جریان یابد. از آنجا که اندازه گیری و حسابرسی دانش دشوار است، کسب و کارها می بایست که به طور موفقیت آمیزی آن را مدیریت کنند تا به طور کامل از مهارت ها و تجربیات ذاتی در سیستم ها و ساختارهای خود و دانش ضمنی کارکنان خود استفاده کنند. بر اساس دی وایو و همکاران (۲۰۲۱)، این فرایندی است که به سازمان ها در یافتن، انتخاب کردن، سازمان دهی کردن، انتشار دادن و انتقال دادن اطلاعات حیاتی و دانش لازم برای عملیات کمک می کند.

آمیراتو و همکاران (۲۰۲۱) اخیراً KM را به عنوان فرایند جامع شناسایی، سازمان دهی، انتقال و استفاده از اطلاعات و مهارت ها تعریف کردند. براساس نظرسنجی انجام شده توسط فریرا و همکاران (۲۰۱۸)، ۹۲٫۲% از صاحبان کسب و کار باور دارند که یک سیستم KM می تواند بر یادگیری کارکنان و رشد سازمانی اثر بگذارد. ۶۶٫۲% می گویند که KM به آنها برای همکاری کردن به عنوان یک تیم کمک می کند. تنها ۹۱% از کسانی که در نظرسنجی شرکت کردند باور دارند که سیستم KM آنها را در توسعه برنامه های آموزشی جدید براساس تخصصشان یاری می کند. مطابق با اوده و آیاوو (۲۰۲۰)، بیش از ۵۰% از ابتکارات KM شکست می خورند ؛ زیرا شرکت ها به یک رویکرد KM که به خوبی توسعه داده شده باشد نیاز دارند. زیم و همکاران (۲۰۱۹)، توضیح می دهند که «به جای مدیریت دانش مرتبط، برخی کسب و کارها به مدیریت مدارک می پردازند… از آنجا که بسیاری از فناوری های KM متمرکز بر مدیریت مدارک هستند تا مدیریت دانش، این یک اشتباه بزرگ مرسوم است».