دانلود ترجمه مقاله پیش بینی مدت طولانی تر علائم کووید-۱۹ با علائم بی خوابی (ساینس دایرکت – الزویر ۲۰۲۳)

 پیش بینی مدت طولانی تر علائم COVID-19 با علائم بی خوابی

Insomnia symptoms predict longer COVID-19 symptom duration

چکیده

۱ مقدمه

۲ روش ها

۳ نتایج

۴ بحث

۵ نتیجه گیری

کمک مالی

کمک های غیر مالی:

دسترسی به داده ها

تقدیر و تشکر

منابع

چکیده

     هدف / پیشینه: هدف این پژوهش، ارزیابی وقوع و شیوع بی خوابی در ایالات متحدۀ آمریکا در دوران همه گیری کووید-۱۹ و اینکه آیا بین افراد مبتلا به این ویروس، بی خوابی، سبب وخیم تر شدن نتایج (به عنوان مثال، دفعات بروز علائم، مدت یا شدت ابتلای بیشتر) می شود یا خیر، بود.
روش ها: یک نمونۀ ۲۹۸۰ نفری از بزرگسالان کل ایالات متحدۀ آمریکا به طور آنلاین در دو نقطۀ زمانی در طی همه گیری کووید-۱۹ مورد بررسی قرار گرفتند (T1= آوریل تا ژوئن ۲۰۲۰؛ T2= ژانویه تا مارس ۲۰۲۱). علائم بی خوابی در هر دو زمان، با استفاده از شاخص شدت بی خوابی (ISI) ارزیابی شد. در تحقیق T2 پرسش هایی دربارۀ علائم و آزمون کووید-۱۹ هم پرسیده شد.
نتایج: شیوع بی خوابی (ISI≥۱۵) در T1، %۱۵ و در T2، %۱۳ بود. نرخ وقوع بی خوابی (یعنی موارد جدید از T1 به T2) 6/5% بود. احتمال ابتلا به کووید-۱۹ در شرکت کنندگان مبتلا به بی خوابی، نسبت به آنهایی که بی خوابی نداشتند، بیشتر نبود. بین شرکت کنندگانی که در فواصل مطالعه، مبتلا به ویروس شدند (n=149)، هیچ تفاوت گروهی معنی داری در علائم کووید-۱۹ دیده نشد، به استثنای یک مورد؛ شرکت کنندگان مبتلا به بی خوابی، مدت طولانی تر علائم را گزارش می کردند (بی خوابی= ۸/۲۴ روز بیمای، بدون بی خوابی=۱/۱۶ روز بیماری).
نتیجه گیری: این پژوهش نشان می دهد که شیوع بی خوابی در مردم ایالات متحده آمریکا در طی همه گیری کووید-۱۹ بالا بود. داده ها همچنین بیان می کنند که بی خوابی ممکن است با بروز علائمِ مزمن تر کووید-۱۹ در ارتباط باشد. این یافته ها نشان گر نقش خواب و بی خوابی در عملکرد سیستم ایمنی هستند.

۲ روش ها
۲-۱ شرکت کنندگان و روش مورد استفاده
     نمونۀ اولیه، شامل ۴۱۴۵ بزرگسال بود (۸/۴۵= Mage؛ ۶/۱۶= SDage؛ ۷/۷۸% مؤنث؛ ۷/۸۲% سفیدپوست) که از ایالات متحده آمریکا در یک مطالعۀ آنلاین دربارۀ فاصله گذاری اجتماعی، خواب و روحیه شرکت کردند. استخدام این افراد در سه ماه اول همه گیری کووید-۱۹ انجام شد (کووید-۱۹ در مارس ۲۰۲۰ به عنوان همه گیری اعلان شد [۲۸]). از استراتژی های «نمونه گیریِ در دسترس» استفاده شد، بدین ترتیب که استخدام از طریق ارسال پُست در وبسایت های رسانه های اجتماعی (مانند فیس بوک و Reddit)، روزنامه های آنلاین، و ResearchMatch انجام شد. شرکت کنندگان فقط درصورتی که بیشتر از ۱۸ سال سن داشتند، به اینترنت دسترسی داشتند و توانایی خواندن و نوشتن به زبان انگلیسی را داشتند، در مطالعه شرکت داده می شدند. نمونه، شامل شرکت کننده هایی از تمام نواحی جغرافیایی ایالات متحده آمریکا (درصد ناحیه: ۵/۲۷ جنوب شرقی، ۷/۲۶ مرکز غرب، ۵/۲۳ شمال شرقی، ۶/۱۲ غرب، ۶/۵ جنوب شرقی، ¼ کوه های صخره ای) بود. ابتدا از افراد واجد شرایط دعوت شد یک پرسشنامۀ پایه را پر کنند. این پرسشنامه از طریق Qualtrics XM (Provo, UT) تهیه شد و فاصله گذاری اجتماعی، روحیه، خواب، فعالیت فیزیکی، و اطلاعات جمعیت شناسی پایه را بررسی می کرد. پس از آن، بعد از ۱۲-۱۰ ماه (ژانویه تا مارس ۲۰۲۱)، تحقیق دیگری انجام شد. این تحقیق شامل همان آیتم ها بود ولی سوالات دیگری مربوط به آزمون و علائم کووید-۱۹ هم به آن اضافه شده بود. البته شرکت کنندگانی که پرسشنامۀ پایۀ اولیه را پر کردند (۱/۲۸ %، ۱۱۶۵=n) پرسشنامۀ دوم را پُر نکردند و ۶ شرکت کنندۀ دیگر هم داده های ISI کاملی نداشتند. بنابراین، نمونۀ نهایی (یعنی آنهایی که پرسشنامۀ پایه (اولیه) و دوم را پر کردند) شامل ۲۹۷۴ نفر بین ۱۸ تا ۸۶ ساله بود (۰/۴۷-Mage، ۷/۱۶= SDage، ۰/۷۹ % مؤنث، ۱/۸۴ % سفیدپوست، برای شرح جریان مطالعه لطفا شکل ۱ را ببینید). نمونۀ نهایی در مقایسه با شرکت کنندگانی که در تحقیق پیگیری (دوم) شرکت نکردند (LTFU) سنّ بیشتری داشتند (Mage بر حسب سال، ۰/۴۷= نمونۀ نهایی، ۸/۴۲سال = LTFU)، درصد سفیدپوستانشان بیشتر بود (بر حسب درصد، ۱/۸۴= نمونه نهایی، ۲/۷۹= LTFU)، متأهل بودند (بر حسب درصد، ۱/۴۶= نمونه نهایی، ۱/۳۹= LTFU) و تحصیلات کالجی داشتند (بر حسب درصد،۷/۸۲= نمونه نهایی، ۰/۷۵= LTFU). در نمونۀ نهایی، تفاوتی از نظر جنسیت یا موقعیت استخدامی وجود نداشت (یعنی بیکار، کارمند نیمه وقت، کارمند تمام وقت). تمام روش ها توسط کمیتۀ بازبینی فنی در دانشگاه آرکانزاس و دانشگاه پنسیلوانیا تأیید شدند.