دانلود ترجمه مقاله اثر اضطراب، افسردگی و استرس مادر بر رشد اولیه عصبی در نوزادان (ساینس دایرکت – الزویر 2023)

اثر اضطراب، افسردگی و استرس مادر بر رشد اولیه عصبی در نوزادان دختر و پسر

The impact of maternal depression, anxiety, and stress on early neurodevelopment in boys and girls

چکیده

1 مقدمه

2 روش ها

3 نتایج

4 بحث

5 نتیجه گیری

منابع

چکیده

هدف مطالعه: بررسی اثرات افسردگی، اضطراب و استرس مادر و افسردگی پس از زایمان بر رشد اولیه سیستم عصبی نوزاد و دو دیسی جنسی.طراحی مطالعه: از داده‌های 3379 جفت مادر-شیرخوار از مطالعه همگروهی تولد شانگهای استفاده شد. سلامت روان مادر با استفاده از مقیاس افسردگی مرکز مطالعات اپیدمیولوژیک، مقیاس خود ارزیابی اضطراب زونگ، مقیاس استرس ادراک شده در اواسط بارداری و مقیاس افسردگی پس از زایمان ادینبرگ ارزیابی شد. رشد عصبی نوزاد با استفاده از پرسشنامه سن و مراحل و مقیاس بیلی به ترتیب در سنین 6، 12 و 24 ماهگی مورد بررسی قرار گرفت. از مدل های خطی مختلط و مدل های رگرسیون خطی استفاده شد.

نتایج: از بین 3379 مادر، 11.07 درصد، 5.42 درصد و 34.85 درصد زنان به صورت جداگانه افسردگی، اضطراب و استرس بالا را تجربه کردند. با افزایش امتیازات ذهنی قبل از تولد مادر در هر 1 انحراف معیار، نمرات اجتماعی عاطفی نوزاد در بین نوزادان پسر و دختر در سن 24 ماهگی، به ترتیب به شکل زیر کاهش یافت: افسردگی 2.82 – (1.79 – 3.86 -) در مقایسه با 2.86 – (1.79 – 3.94 -)، اضطراب 2.34 – (1.31 – 3.38 -) در مقایسه با 2.72 – (1.64 – 3.81 -) و استرس 2.55 – (1.50 – 3.60 -) در مقایسه با 3.41 – (2.35 – 4.48 -). همچنین ارتباط‌اتی بین امتیازات اجتماعی-عاطفی و ارتباطی در نوزادان پسر و دختر و حرکات ظریف در نوزادان دختر در سنین 6 و 12 ماه مشاهده شد. این ارتباط در مورد افسردگی پس از زایمان مشاهده نشد.

محدودیت ها: تعمیم دادن نتایج به سایر جمعیت ها هنوز مشخص قابل انجام نیست.

نتیجه‌ گیری: افسردگی، اضطراب و استرس قبل از تولد مادر با رشد عصبی اولیه نوزاد ارتباط منفی داشت که البته برای افسردگی پس از زایمان مشاهده نشد. بر اساس این نتایج، بر اهمیت سلامت روان قبل از تولد مادر در بهینه سازی رشد عصبی-روانی نوزاد تاکید می کنیم.

2 روش ها
2-1 طراحی مطالعه و شرکت کنندگان
SBC اثرات ژنتیکی، وضعیت اقتصادی-اجتماعی، آثار روانی و همچنین مواد شیمیایی محیطی بر نتایج بارداری، رشد و تکامل کودک و خطرات بیماری ها بر سلامت زنان و فرزندان را بررسی می کند. اطلاعات دقیق در مورد SBC در جای دیگری منتشر شد (Zhang et al., 2019) . به طور خلاصه، 4127 زوج در شانگهای از 6 مرکز مراقبت های زنان و زایمان شهری از سال 2013 تا 2016 شرکت داده شدند و 3692 تولد زنده تک قلو ثبت شد. دراین مطالعه موارد مرگ و میر نوزادان (5 مورد) و نوزادان با نقص همراه تولد (24 مورد) و مواردی که در ارزیابی‌ های اجتماعی-عاطفی کودک و ارزیابی‌ های وضعیت سلامت روان مادر میس شدند (284 مورد) را حذف کردیم. در نهایت 3379 شرکت کننده در تجزیه و تحلیل نهایی مشارکت داده شدند (شکل 1). جامعه آماری مورد مطالعه برای وضعیت سلامت روان مادر 3099 مورد برای ارزیابی افسردگی، 3118 مورد برای ارزیابی اضطراب، 3142 مورد برای ارزیابی استرس ادراک شده و 3006 مورد برای افسردگی پس از زایمان بود. تعداد زوج‌ های مادر-کودک در سنین 6 ماهگی (2208 نفر) 12 ماهگی (2104 نفر) و 24 ماهگی (2373 نفر) برای پیگیری‌ ها وارد مطالعه شدند.

پروتکل مطالعه توسط کمیته اخلاق پژوهشی سازمانی بیمارستان شین هوا وابسته به دانشکده پزشکی دانشگاه جیائو تونگ شانگهای تأیید شد. فرم رضایت آگاهانه از تمامی شرکت کنندگان اخذ شد.

2-2 ارزیابی سلامت روان مادر
سلامت روان مادر در سه ماهه دوم بارداری با استفاده از مقیاس افسردگی مرکز مطالعات اپیدمیولوژیک (CES-D) مورد ارزیابی قرار گرفت که به سه دسته طبقه بندی شد: 1) “<16” (بدون علائم افسردگی)، 2) 19~16 (میل به افسردگی) و 3) ≥20 (افسرده). همچنین از مقیاس اضطراب زونگ (SAS) (Zung, 1971) و مقیاس استرس ادراک شده (PSS) [8] استفاده کردیم. زنان “بدون علائم اضطراب” با نمره SAS <50، “اضطراب خفیف” با نمره SAS=50-59، “اضطراب متوسط” با نمره SAS=60-69 و “اضطراب شدید” با نمره SAS ≥ 70 در نظر گرفته شدند. مجموع نمرات PSS=15 یا بالاتر معادل استرس بالای مادری در نظر گرفته شد (Gholipoor et al., 2017; Wu et al., 2022) . همچنین سیستم مقیاس افسردگی پس از زایمان ادینبرگ (EPDS) برای ارزیابی افسردگی پس از زایمان در 42 روز پس از زایمان، با نمره ≥ 10 به عنوان افسردگی پس از زایمان در نظر گرفته و استفاده شد (Cox et al., 1987) . نسخه چینی این سه سیستم نمره دهی استاندارد شده با اعتبار مناسبی کالیبره شده بودند (Lau et al., 2010; Sun et al., 2017; Wang et al., 2011; Wang, 1984).