دانلود ترجمه مقاله درمان های جایگزین برای اوتیسم (ساینس دایرکت – الزویر ۲۰۲۲)

درمان های جایگزین برای اوتیسم: شیوع و پیش بینی ها

Alternative treatments for autism: Prevalence and predictors

چکیده

۱ معرفی

۲ تحقیق ۱

۳ تحقیق ۲

۴ بحث کلی

ضمیمه الف. گزینه ی پاسخ درمان ها در پرسشنامه ی تحقیق ۱

درمان های اصلی

منابع

چکیده

اوتیسم یک اختلال عصبی‌ رشدی ناهمگون است که طیف وسیعی از درمان ‌ها که درمان‌ های جایگزین نامیده می ‌شوند، برای آن پیشنهاد می ‌شوند. درمان ‌های مرتبط با واکسن (درمان‌ هایی که به غلط ادعا می ‌شود اوتیسم را با هدف ‌قرار ‌دادن علت مفروض آن درمان می ‌کنند: واکسن‌ های رایج دوران کودکی مثل MMR)، علی‌ رغم شواهد گسترده علیه اثرگذاری ‌شان و حتی آسیب احتمالی که ممکن است این درمان ‌ها داشته باشند، پیوسته در سرتاسر دنیا عرضه می ‌شوند. استفاده از درمان ‌های جایگزین در دو تحقیق تحلیل شده است: یک تحقیق آماری (N=1989، پدر و‌مادر ها و بزرگسالان اوتیسمی/ نمایندگان قانونی افراد مبتلا به اوتیسم) و یک تحقیق درمان بالینی (N=4520، پرونده‌ های بیماران از مرکز درمانی اوتیسم). هر دو تحقیق بسامد به نسبت بالایی از درمان‌ های جایگزین را در ترکیب با درمان اصلی نشان دادند (۲۳.۰ تا ۳۰.۷ درصد)، در کودکان حتی ۴۶.۴درصد. در تحقیق آماری، ۳.۲درصد از تمام افراد مبتلا به اوتیسم از درمان ‌های مربوط به واکسیناسیون استفاده کردند (و ۶.۷درصد کودکان اوتیسمی) و تشخیص ‌های همزمان، سن کمتر تشخیص و استفاده از درمان اصلی، درمان ‌های جایگزین را پیش ‌بینی کردند. در تحقیق درمان بالینی، بیمارانی که درمان‌ های مربوط به آسیب‌ های استخوانی ‌خونی را دریافت کردند، اغلب پدر و مادرهای تحصیل‌کرده‌ تری با زمینه ی غربی ‌هلندی داشتند که در آموزش‌ های ویژه هم ثبت‌نام کرده بودند. درمان‌ های جایگزین کاربرد گسترده ‌ای دارند و باید در دستور‌العمل‌ های درمانی گنجانده شوند. هم باید مزایای این درمان‌ ها را به پدرمادر ها، پزشکان و افراد مبتلا به اوتیسم توصیه کرد و هم اینکه آنها را از خطرات این درمان ‌ها آگاه ساخت. برای درک بهتر انتخاب درمان ‌های جایگزین و تأثیرات آنها تحقیقات بیشتری باید انجام گیرد و درمان اصلی نیز باید بهبود و اصلاح یابد.

تحقیق ۱
روش ها
شرکت کنندگان
شرکت کنندگان افرادی هستند که در تحقیق حاضر مشارکت داشته اند (n=1989، ۳۶٫۵۴% زنان و ۴۶٫۱% مردان = متوسط سنی). از شرکت کنندگان دعوت به عمل آمد تا پرسشنامه هایی را از طریق خبرنامه ی انجمن اوتیسم هلند (NVA) و پرسشنامه های سالانه ی سازمان ثبت احوال اوتیسم هلند (NAR) که یک پایگاه داده ی طولی (درازمدت) آنلاین و رایگان است و شامل اطلاعات جمعیت شناسی، شرایط زندگی و خانواده، استفاده از درمان و پرسشنامه های استاندارد می شود، تکمیل کنند. شرکت کردن در تحقیق داوطلبانه بود اما شرکت کنندگان باید بر اساس DSM-IV-TR یا DSM-5 مبتلا به اوتیسم تشخیص داده می شدند. به افراد در صورتی اجازه داده می شد پرسشنامه را پر کنند، که: (۱) یک بزرگسال مبتلا به اوتیسم (بالای ۱۶ سال)، (۲) والد فرزندی مبتلا به اوتیسم و زیر ۱۶ سال، یا (۳) قیم قانونی یک بزرگسال مبتلا به اوتیسم بودند. در کل، ۲۲۹۰ نفر (هم از طریق NAR و هم از طریق NVA، رجوع شود به شکل ۱) به پرسشنامه پاسخ دادند. پس از حذف پرسشنامه های ناقص و افراد بدون تشخیص رسمی، ۱۹۸۹ شرکت کننده نهایی شدند (رجوع شود به شکل ۱). افرادی که به موجب پرسشنامه ی ناقص کنار گذاشته شدند، از لحاظ مشخصه های جمعیت شناختی تفاوتی با افراد پذیرفته شده در تحقیق نداشتند. بیشتر شرکت کنندگان، بزرگسالان مبتلا به اوتیسم بودند. جدول ۱ اطلاعات جمعیت شناختی شرکت کنندگان را نشان می دهد.

مفاد
اطلاعات مربوط به استفاده از درمان و جمعیت شناختی با استفاده از پرسشنامه به دست آمد. پرسشنامه سؤالاتی در بر داشت از قبیل: نقش فردی که آن را تکمیل کرده (فرد مبتلا به اوتیسم، والد فرزند مبتلا به اوتیسم یا قیم قانونی فردی مبتلا به اوتیسم)، سن (به سال و ماه)، جنسیت، سطح تحصیلات پدر و مادر (دسته بندی شده به صورت بالا، متوسط، پایین بر اساس دستور العمل های هلند (دفتر مرکزی اداره ی آمار CBS، ۲۰۲۰))، قومیت (شما خود را جزو کدام قومیت می دانید؟)، اختلال همراه (شرکت کنندگان می توانند از بین ۲۲ گزینه تشخیص های رایج همزمان مانند اختلال های ADHD، صرع و اختلال اضطرابی انتخاب کنند)، ناتوانی ذهنی (آی کیو کمتر از ۷۰) و سن تشخیص (به سال و ماه). به علاوه، از شرکت کنندگان درباره ی استفاده از درمان پرسیده شد؛ مثل درمان های مرسوم (درمان پاسخ محوری، فیزیوتراپی یا آموزش روانی)، درمان با داروهای اصلی (مثل: رسپریدون، آرپیپرازول یا متیل فنیدات)، و درمان های (هومیوپاتی) جایگزین، که هدف آنها‌ درمانی با تحریک مغز، درمان های متمرکز بر انرژی، ناخوداگاه یا درمان با حیوانات بود (برای تمام درمان های موجود در پرسشنامه به پیوست الف رجوع کنید). این درمان ها بر اساس اطلاعات از قبل وارد شده ی شرکت کنندگان و سایر ذینفعان معرفی شده، درباره ی درمان های جایگزین که یا پیشنهادی برای مبتلایان به اوتیسم بوده یا آنها از این درمان ها استفاده کرده اند، منظور شدند. همه ی متغیرها به صورت خود گزارشی توسط والدین کودکان زیر ۱۶ سال یا قیم های قانونی افراد مبتلا به اوتیسم گزارش شدند. پرسشنامه به طور مشترک با ذینفعان نماینده (بزرگسالان مبتلا به اوتیسم، والدین و قیم های قانونی کودکان و بزرگسالان مبتلا به اوتیسم) تدوین شد. پرسشنامه از طریق صفحه ی اطلاعات ذینفعان طرح ریزی و تست شد و در عرض ۳۰ دقیقه می‌تواست تکمیل شود.