دانلود ترجمه مقاله سرمایه هوشمند، یادگیری سازمانی و رابطه تاثیرگذاری بر عملکرد شرکت (هینداوی 2022)

سرمایه هوشمند، یادگیری سازمانی و رابطه تاثیرگذاری بر عملکرد شرکت

Intelligent Capital, Organizational Learning, and Corporate Performance Influence Relationship

1 مقدمه

2 تحلیل تئوری و فرضیه تحقیق

3 طرح مطالعه

4 نتایج تجربی و تحلیل ها

5 نتیجه گیری و نکات قابل توجه برای تحقیقات آتی

6 مفاهیم مدیریتی و عملی

در دسترس بودن داده ها

تعارض منافع

تقدیم تشکر

منابع

     هدف. هدف از تهیه این مقاله بررسی عوامل تاثیرگذار سرمایه هوشمند بر عملکرد شرکت می باشد. طراحی/ روش/ رویکرد. براساس داده های پانلی پویا به دست آمده از شرکت هایی که از سال 2006 تا 2017 نام آن ها در فهرست صنعت الکترونیک تایوان ذکر شده، برای انجام بررسی های خود از روش تخمین GMM (روش گشتاورهای تعمیم یافته) استفاده نمودیم. یافته ها. یافته های این مطالعه نشان می دهد که سرمایه انسانی، سرمایه نوآوری، سرمایه فرآیندی و سرمایه مشتری قادرند به شکل قابل توجهی عملکرد شرکت را از طریق مکانیسم یادگیری سازمانی بهبود بخشند.. در تحقیقات آینده که با مطالعات میان کشوری به بررسی اشکال مختلف صنعت الکترونیک می پردازند، می بایست پیامدهای محدودیت های پژوهش به خوبی بر میزان تاثیرات منطقه ای و تفاوت های حاصل از آن بر توسعه فعالیت های صنعت الکترونیک متمرکز باشند. اصالت/ ارزش. نتایج به دست آمده از تحقیقات میدانی نشان می دهند که سرمایه انسانی، سرمایه فرآیندی و سرمایه مشتری به شکل قابل ملاحظه ای موجب ارتقا سطح عملکرد شرکت خواهند شد، در حالی که سرمایه نوآوری به طرز چشم گیری از بهبود و ارتقا سطح عملکرد شرکت جلوگیری می نماید.

تحلیل تئوری و فرضیه تحقیق
     سرمایه هوشمند و عملکرد سازمانی. صالحی و زیمون ]16[ از سرمایه فکری و ویژگی های هیئت مدیره به عنوان عوامل کلیدی در ایجاد ارزش و رشد یاد می کند. بر اساس تئوری مدیریت دانش، سرمایه هوشمند مجموعه‌ای از منابع دانشی است که شرکت ها را قادر می سازد تا ارزش بازار و افزایش بهای دارایی را محقق سازند. این منابع دانشی معمولا ضمن فعالیت های تولیدی و مدیریتی در بنگاه های تجاری شکل می گیرند. ادوینسون و مالونگ ]17[ سرمایه هوشمند را از سه بعد سرمایه انسانی، سرمایه ساختاری و سرمایه مشتری مورد ارزیابی قرار می دهد که در این میان سرمایه ساختاری به دو بخش سرمایه نوآوری و سرمایه فرآیندی تقسیم می‌شود. براساس این دیدگاه، سرمایه هوشمند به چهار عنصر اساسی (1) سرمایه انسانی، (2) سرمایه نوآوری، (3) سرمایه فرآیندی و (4) سرمایه مشتری تقسیم می شود. صالحی و زیمون ]16[ در تحقیقات خود به ارزیابی میزان اثر سرمایه های فکری مانند سرمایه انسانی (HC)، سرمایه ساختاری (SC)، سرمایه رابطه ای (RC) و سرمایه مشتری (CC) پرداخته اند.

     منظور از سرمایه انسانی دانش، مهارت و تجربه کارکنان و مدیران می باشد. ذخیره و انباشت سرمایه انسانی منبع حیاتی رقابت پذیری در شرکت ها است. توانایی شناختی و سازگاری کارکنان آنان را قادر می سازد تا بر دانش و مهارت های حرفه ای مورد نیاز خود تسلط یافته و در به زنگاه های مناسب به صورت عملی دانش و مهارت خود را به کار گیرند. به این ترتیب، سرمایه انسانی می تواند موجب بهبود سطح کارایی تولید شرکت شود، سود شرکت را افزایش بخشیده و سطح عملکرد شرکت را ارتقا دهد. دالوایی و صالحی ]18[ در تحقیقات خود به تاثیر استراتژی کسب و کار و سرمایه فکری بر سطح عملکرد شرکت تمرکز داشته اند. از این رو، این دو محقق فرضیه زیر را مطرح نموده اند: