دانلود ترجمه مقاله بلاک چین پزشکی (ساینس دایرکت – الزویر ۲۰۲۲)

بلاک چین پزشکی: به اشتراک گذاری داده ها و حفظ حریم خصوصی EHR بر اساس قرارداد هوشمند

Medical blockchain: Data sharing and privacy preserving of EHR based on smart contract

چکیده

۱ مقدمه

۲ مقدمات

۳ طرح پیشنهادی

۴ تحلیل عملکرد

۵ نتیجه گیری

منابع

چکیده

     بی تردید، اشتراک داده های پزشکی اهمیت زیادی دارد، اما در پی بردن به تشخیص بین بیمارستانی و بهبود تحقیقات توسعه ای نیز حائز اهمیت است. در مکانیسمهای سنّتی، همیشه یک رابطه پایاپای بین صحت و درستی اطلاعات پزشکی و حریم خصوصی بیمار وجود دارد. ما می خواهیم که در این مقاله، مفهوم بلاک چین و قرارداد هوشمند را برای ایجاد مکانیسم اشتراک پرونده پزشکی الکترونیکی، یعنی بلاک چین، بیان کنیم. به خصوص، اشتراک پرونده پزشکی را از طریق طراحی رمزنگاری اطلاعات انجام می دهیم. شبیه سازیها نشان داده اند که با استفاده از بلاک چین می توان از صحت داده های پزشکی و حفظ حریم خصوصی بیمار اطمینان حاصل کرد، و در عین حال صداقت و راستی یک بیمار خاص را به واسطه کنترل قرارداد هوشمند تحقق بخشید. علاوه بر این، مدل پیشنهادی بلاک چین پزشکی می‌تواند مانع از حملات اینترنتی بالقوه ای شود که با درستی یابی رسمی شبیه سازی شده اند. بدین ترتیب، هویت بیمار به هیچ وجه افشا نمی شود و با توجه به نتایج شبیه سازی می توان این رابطه پایاپای را به خوبی و بدون اصلاح و تغییر تجهیزات پزشکی کنونی حذف کرد.

مقدمات
     قبل از اینکه به شرح جزئیات مکانیسم جدید بپردازیم، ابتدا در بخش ۲٫۱ مقررات مطابق با HIPAA را بیان می کنیم. سپس، مفاهیم اصلی قرارداد هوشمند و بلاک چین را به اختصار در بخشهای ۲٫۲ و ۲٫۳ توصیف می کنیم.

قوانین انتقال و پاسخگویی الکترونیک بیمه سلامت
     قوانین و مقررات HIPAA برای تلفیق داده های پزشکی تعریف شده اند و کلیه موسسات پزشکی، مراکز مبادله داده ها و پرسنل ملزم به رعایت آن هستند. در بین این مقررات، قوانین امنیتی و حفظ حریم خصوصی بر محیط بلاک چین پزشکی تمرکز کرده اند به این دلیل که با مدیریت و کنترل سلامت فردی مرتبط هستند. علاوه بر این، NIST برای بهبود زیرساختهای حیاتی، اقدام به انتشار چارچوب امنیت سایبری کرده است (۳۱) که یک زبان مشترک برای ارتباطات سازمانی محسوب می شود. بدین ترتیب، دفتر حقوق مدنی (OCR) یک سند کراس واک را برای تشخیص نگاشتهای بین قانون امنیتی HIPAA و چارچوب امنیت سایبری ارائه کرده است (۳۱). لازم به ذکر است که موسسات تحت نظارت HIPAA ملزم به رعایت قانون امنیتی HIPAA در فضای بهداشت و درمان هستند.

قاعده حریم خصوصی
     این قاعده اذعان می کند که یک بیمار حق دارد از نحوه افشا و استفاده از اطلاعات پزشکی شخصی خود آگاهی پیدا کند (۴، ۵). به عبارت دیگر، بیمار باید بداند که چگونه از داده های درمانی شخصی وی استفاده می شود و خودش آن را تعیین کند. در صورتی که یک موسسه بخواهد پرونده بیمار را بدون حق کمیسیون منتشر کند، قاعده حریم خصوصی را نقض کرده است. بخصوص اینکه، استاندارد شناسه زدایی نیز به این قاعده افزوده شده است (۶، ۷). حتی اگر یک بیمار برای انتشار EHR های مربوطه در یک مورد خاص موافقت کرده باشد، اما هیچ کس این اجازه را ندارد که داده ها و اطلاعات آن را به مالک اصلی پیوند دهد (۸، ۹).