دانلود ترجمه مقاله هم مکانی با فعالیت های ارزش بازاریابی به عنوان ارتقای تولید (ساینس دایرکت – الزویر ۲۰۲۲) (ترجمه ویژه – طلایی ⭐️⭐️⭐️)

هم مکانی با فعالیت های ارزش بازاریابی به عنوان ارتقای تولید در زمان شیوع COVID-19

Co-location with marketing value activities as manufacturing upgrading in a COVID-19 outbreak era

چکیده

۱ مقدمه

۲ ادبیات و ایجاد فرضیه

۳ روش شناسی

۴ نتایج تجربی

۵ بحث و نتیجه گیری

منابع

چکیده 
     هم مکانی مبحث مرتبطی در ادبیات کسب و کار بین المللی است، با این حال ادبیات موجود بر هم مکانی فعالیت های تحقیق و توسعه (R&D) و تولید تمرکز می کند و فعالیتهای ارزش بازاریابی را نادیده می گیرد. نوآوری بازاریابی یک روش موثر و چابک برای واکنش نسبت به بحران هایی مانند همه گیری کووید-۱۹ است، و هدف تعداد زیادی از تولیدکنندگان در زنجیره های ارزش جهانی ارتقای عملکرد با پیروی از خط سیر OEM-ODM-OBM است. بنابراین، این تحقیق هم مکانی فعالیتهای بازاریابی را بعنوان یک استراتژی یادگیری انعطاف پذیر و سازمانی برای ارتقاهای تولید پیشنهاد می دهد، و سوابق هم مکانی بازاریابی را در تصمیمات سرمایه گذاری مستقیم خارجی (FDI) بررسی می کند. چارچوب پیشنهادی تحقیق با استفاده از داده های نظرسنجی ۳۴۳ شرکت تولید کننده تایوانی در چین بررسی می شود که از پایگاه داده گردآوری شده توسط ادارات وزارت اقتصاد تایوان در سال ۲۰۲۰ بدست آمدند. این نتایج نشان می دهند که وسعت تجربه بین المللی، ارتباط با R&D، بازاریابی بعنوان یک منبع دانش اولیه در کشور میزبان، ارتقای تقاضاهای محلی، و توسعه محصولات جدید برای تامین جهانی همگی ارتباط مثبتی با هم مکانی عملکردهای بازاریابی و تولید دارند. علاوه بر این، می توان دریافت که پیوستگی منفی بین FDIهایی وجود دارد که توسط کووید-۱۹ و هم مکانی بازاریابی تحت تاثیر قرار گرفته است. این یافته ها بینش های نظری، عملی و استراتژیک ارزشمندی را درباره این موضوع ارائه می دهند که چگونه شرکت ها باید با توجه به هم مکانی بازاریابی در مورد بحرانی دیگر، زنجیره های ارزش جهانی را مدیریت کنند.

ادبیات و ایجاد فرضیه
GVC و انباشت دانش
     به دلیل جهانی شدن، رشد GVC باعث ایجاد ادبیات بسیار زیادی در دو دهه گذشته شده است، و سه مدل نوآوری مجزا ایجاد کرده است. در نتیجه، آنها مدل خطی و بسته، مدل تعاملی و بسته، و مدل تعاملی و باز هستند (آمبوس و همکاران، ۲۰۲۱؛ کوهندت و سیمون، ۲۰۱۷). با این حال، این مدل ها عمدتا همراه با ادبیات GVC بر عملکرد R&D و نوآوری ها تمرکز می کنند. این مدل خطی و بسته با جرقه زدن ایده ها در یک موقعیت واحد در داخل شرکت اصلی بر رشد قابلیت داخلی تمرکز می کند. این مدل تعاملی و بسته زمانی به اوج می رسد که شرکت های چند ملیتی (MNE) به صورت شبکه های غیرمتمرکز از شرکت های تابعه در نظر گرفته می شوند؛ آنها دیگر صرفا شبیه ساز شرکت های والد نیستند. چنین MNEهایی بعنوان منابع خلاق پیشرفت عمل می کنند زیرا پیشرفت به ندرت در یک مکان واحد بدست می آید، اما در عوض از طریق ارتباط با موقعیت های دیگر انجام می شود (آمبوس و همکاران، ۲۰۲۱؛ کانتول و پیسکیتلو، ۲۰۰۰). سپس، بین المللی سازی تلاش های نوآورانه، شرکت ها را از تطبیق محصولات/خدمات برای تقاضاهای محلی گرفته تا دستیابی به پیشرفت های خارجی R&D برای عرضه جهانی گسترش می دهد. این مدل باز و تعاملی در اوایل ۲۰۰۰ میلادی وارد صحنه شد. دستیابی به انواع مختلف کسب دانش از طریق ارتباط با سازمان های خارجی و سپس مالکیت ایده ها برای نوآوری شرکت مشخص می شود (آمبوس و همکاران، ۲۰۲۱). ما پس از بررسی ادبیات مربوط به منبع یابی دانش جهانی یا هم مکانی می توانیم نتیجه بگیریم که بحث مربوط به بازاریابی با انطباق های یک بازار پرسود یا ملاحظات ابتکار محصول/خدمات جدید مرتبط است. علاوه بر این، اثر انگشت های مدل های نوآوری در ادبیات GVC، پیشرفت دیدگاه های مبتنی بر منبع و دانش (به ترتیب، RBV و KBV) را نشان می دهد و با گذشت زمان توجه را از داخل به خارج تغییر می دهد. RBV پر استفاده ترین نظریه در مدیریت جدید است.

     بسط آن، KBV، استدلال می کند که تعالی سازمانی به یکپارچه سازی شرکت ها و تبدیل دانش واگرا به خروجی های رقابتی یعنی کالاها و خدمات بستگی دارد (پریئرا و بامل، ۲۰۲۱). به عبارت دیگر، دانش دارایی استراتژیک یک شرکت است و شامل قابلیت های ویژگی تجمع و صیانت پذیری است (گرانت، ۱۹۹۶). پریئرا و بامل (۲۰۲۱) مقاله مروری جدیدی را دریافت کردند که RBV و KBV به صورت تکراری در تحقیقات مرتبط با برون سپاری یا اتحادها و شبکه ها ظاهر می شوند و این دو دیدگاه اغلب مرتبط با توسعه محصول، اشتراک دانش، رضایت مشتری، و بازاریابی هستند. آنها مقاله مروری خود را با پیشنهاداتی برای تحقیقات آینده به پایان رساندند که سرمایه اجتماعی و سرمایه معنوی را می توان از طریق نوعی از زیرساخت که اشتراک گذاری دانش را در میان عوامل مختلف تسهیل می کند، ارتقا داد. مقاله حاضر بر KBV تمرکز می کند و پیشنهاد آنها را برای ارائه مکان مشترک بازاریابی در کنار تولید بعنوان زیرساخت بالقوه و پله ای برای ارتقا دنبال می کند. ما با عوامل داخلی و دانش خارجی شروع می کنیم: شرکت والد اصلی و تجربه بین المللی آن.

عوامل داخلی: تجربه بین المللی و هم مکانی
     اغلب KBV به ایده یادگیری سازمانی مرتبط می شود (پریئرا و بامل، ۲۰۲۱)، و این اعتقاد وجود دارد که تجربه بین المللی منبع مهم یادگیری سازمانی است (بارکما و ورمئولن، ۱۹۹۸؛ کاستلانی و لاووراتوری، ۲۰۲۰؛ تاکور-ورنز و سامانت، ۲۰۱۹). تجربه بین المللی می تواند بین المللی سازی شرکت هایی را نشان دهد که با توجه به دانش متنوع جمع آوری شده بیشتر می تواند متمایز شود (آرگل، میلر، هیت، و بیمیش، ۲۰۱۸؛ اریکسون، جانسون، ماجگارد، و شارما، ۲۰۱۵). «تجربه کلی بین المللی» شامل دانش گسترده با توجه به بین المللی سازی در کشور ها بجای «تجربه بین المللی خاص کشور» است. شواهد نشان می دهند که زمانی که یک شرکت در یک کشور یا ناحیه خاص نفوذ می کند، تجربه قبلی بین المللی سازی تاثیر مثبتی بر بین المللی سازی در آن کشور یا ناحیه می گذارد (آرگِل و همکاران، ۲۰۱۸؛ آِگِلف میلر، هیت، و بیمیش، ۲۰۱۶؛ چانگ و پارک، ۲۰۰۵). یک دلیل این است که شرکت اصلی یاد می گیرد و با قلمروی میزبان آشنا می شود، و همچنین توسط آن تجهیز می شود. بنابراین، سرمایه گذاری هم مکانی یک عملکرد ارزش دیگر، آسان تر می شود.