دانلود ترجمه مقاله شرکت های چندملیتی فناوری از بازارهای در حال ظهور (ساینس دایرکت – الزویر ۲۰۲۲) (ترجمه ویژه – طلایی ⭐️⭐️⭐️)

شرکت های چندملیتی فناوری از بازارهای در حال ظهور: تعامل رقابتی تصمیم های زمان بندی ورود بین المللی

Technology multinational enterprises from emerging markets: Competitive interplay of international entry timing decisions

چکیده

مقدمه

مرور پیشینه و تدوین فرضیه ها

منابع بازیکنان

تجربه بازیکن در یک بازی تکراری

تجربه عملیاتی

تجربه بین المللی

نااطمینانی کشور میزبان

نااطمینانی اقتصادی

ناکارایی دولتی

بازده

اثر گروگان

روش شناسی پژوهش

داده ها و روش شناسی

سنجش ها

منابع بازیکنان

تجربه ی بازیکن در یک بازی تکراری

نااطمینانی ریسک کشور میزبان

بازده

هزینه ی هدررفته

متغیرهای کنترل

نتایج تجربی

بحث

نتیجه گیری

اصالت و ارزش

محدودیت ها و پیامدهای پژوهش

پیوست

منابع

چکیده

     با توجه به اهمیت روز افزون فن آوری، پژوهش درباره ی کسب وکارهای چندملیتی (MNEهای) فن آوری نیز رو به افزایش است، اما درباره ی فن آوری در بافت تجاری بین المللی، به ویژه پیرامون زمان بندی ورود به بازار، پیشینه ی ناچیزی وجود دارد. از همین رو، این پژوهش بر پایه ی نظریه ی بازی ها این موضوع را بررسی می کند که چگونه جنبه های گوناگون کشورهای میزبان و منابع بازیکنان بر تصمیم درباره ی زمان بندی ورود به کشورهای خارجی تأثیر می گذارد. داده ها شامل ۹۷۹ شرکت تایوانی فن آوری-بنیانِ فعال در صنایع خدماتی و تولیدی است که عمدتاً از مجله ی اقتصاد تایوان و پایگاه داده های بانک جهانی گردآوری شدند. یافته های تجربی نشان می دهند که منابع و تجربیات شرکت، نااطمینانی کشور میزبان، و بازده ی سرمایه گذاری همگی بر زمان بندی ورود به کشورهای خارجی تأثیر می گذارند. این پژوهش از این نظر که چه عواملی در هنگام برگزیدن زمان سرمایه گذاری در کشورهای خارجی، به ویژه برای MNEهای فن آوری از بازارهای نوظهور مورد توجه قرار می گیرند، دانش کنونی درباره ی شرکت های خدماتی و تولیدی فن آوری-بنیان را گسترش می بخشد.

مرور پیشینه و تدوین فرضیه ها
     گزینه ی بین المللی شدن یک موضوع داغ برای بسیاری از شرکت ها و سازمان ها در جهان است. از همین رو، تصمیم به ورود به بازار یک راهبرد مهم است که می تواند در آینده تأثیر شگرفی بر موفقیت یا بقای یک شرکت داشته باشد. مطالعات بسیاری به این نکته اشاره داشته اند که انتخاب یک زمان بندی ورود دارای پیامدهای مهمی است که پس از وارد شدن به یک بازار جدید بر عملکرد یک شرکت تأثیر می گذارد (ایزوب و همکاران، ۲۰۰۰؛ لیو و پنگ، ۱۹۹۸؛ ماسکرانهاس، ۱۹۹۲؛ ماسکرانهاس، ۱۹۹۷؛ پن و همکاران، ۱۹۹۹). برای درک این موضوع که چگونه شرکت های بین المللی، بین المللی سازی خود را پردازش می کنند، نگرانی ها در ذیل سه وضعیت جای می گیرند: مکان، زمان، و چگونگی بین المللی سازی. بسیاری از پژوهشگران به شکل های متفاوتی پاسخ داده اند، اما مطالعات اندکی به بررسی روابط میان آن ها پرداخته اند.

     درباره ی این که چگونه تصمیم یک شرکت مبنی بر ورود به بازار خارجی بر اقدامات دیگر رقبا تأثیر خواهد گذاشت، و این که چگونه خصوصیات محیطی کشور میزبان در هنگام ارزیابی سود و زیان های احتمالی می تواند بر راهبرد ورود تأثیر بگذارد، یک خلأ پژوهشی در پیشینه وجود دارد. از همین رو، مطالعه ی کنونی دستاوردهای نظری و سیاسی برای پر کردن این خلأ ارائه می کند و در این راستا، عوامل تأثیرگذار بر تصمیم های شرکت ها برای وارد شدن به یک بازار خارجی بر پایه ی نظریه ی بازی ها را بررسی می کند.

     شاکل (۱۹۴۶) اظهار می کند که «هنگامی که شخصی درباره ی یک موضوعی تصمیم می گیرد، تلویحاً یا ناخودآگاه طیف گسترده ای از شرایط را که مرتبط هستند، مورد توجه قرار می دهد، به این معنی که اگر هر کدام از آن ها از نظر مادی متفاوت بودند، تصمیم او ممکن است متفاوت باشد». همین موضوع هنگام به کار بستن نظریه-ی بازی ها از منظر اقتصادی رخ می دهد. تصمیم یک شرکت برای بین المللی سازی می تواند متأثر از عوامل متفاوتی باشد، که شامل عوامل درونی و بیرونی (دانینگ، ۱۹۸۰)، مزایای مختص به شرکت (چانگ، ۱۹۹۵؛ دانینگ؛ ۱۹۸۰)، و تجربیات شرکتبا توجه به اهمیت روز افزون فن آوری، پژوهش درباره ی کسب وکارهای چندملیتی (MNEهای) فن آوری نیز رو به افزایش است، اما درباره ی فن آوری در بافت تجاری بین المللی، به ویژه پیرامون زمان بندی ورود به بازار، پیشینه ی ناچیزی وجود دارد. از همین رو، این پژوهش بر پایه ی نظریه ی بازی ها این موضوع را بررسی می کند که چگونه جنبه های گوناگون کشورهای میزبان و منابع بازیکنان بر تصمیم درباره ی زمان بندی ورود به کشورهای خارجی تأثیر می گذارد. داده ها شامل ۹۷۹ شرکت تایوانی فن آوری-بنیانِ فعال در صنایع خدماتی و تولیدی است که عمدتاً از مجله ی اقتصاد تایوان و پایگاه داده های بانک جهانی گردآوری شدند. یافته های تجربی نشان می دهند که منابع و تجربیات شرکت، نااطمینانی کشور میزبان، و بازده ی سرمایه گذاری همگی بر زمان بندی ورود به کشورهای خارجی تأثیر می گذارند. این پژوهش از این نظر که چه عواملی در هنگام برگزیدن زمان سرمایه گذاری در کشورهای خارجی، به ویژه برای MNEهای فن آوری از بازارهای نوظهور مورد توجه قرار می گیرند، دانش کنونی درباره ی شرکت های خدماتی و تولیدی فن آوری-بنیان را گسترش می بخشد.