دانلود ترجمه مقاله خود ارزیابی سلامت اعضای خانواده مبتلا به اختلالات اعتیاد (وایلی 2022) (ترجمه ویژه – طلایی ⭐️⭐️⭐️)

شیوع و خود ارزیابی سلامت و افسردگی اعضای خانواده مبتلا به اختلالات اعتیاد: نتایج یک مطالعه مقطعی سراسری

Prevalence and self-rated health and depression of family members affected by addictive disorders: results of a nationwide cross-sectional study

خلاصه

مقدمه

مواد و روش‌ها

طراحی مطالعه و افراد شرکت کننده

معیارهای سنجش

اختلالات اعتیادی در خانواده

تجزیه و تحلیل (آنالیز داده‌ها)

نتایج

بحث

منابع و مآخذ

خلاصه

اهداف: تخمین تعداد افراد خانواده‌های درگیر با معضل اعتیاد (FMA) با توجه به انواع مختلف اعتیاد و خودارزیابی از سلامت فردی و افسردگی در میان مردم عادی.

طرح: ارزیابی مقطعی مردم عادی.

زمینه: مطالعات جدید سلامت آلمان (GEDA) 2014/2015، اعلان عمومی سرتاسری از شهروندان آلمانی بالای 15 سال.

شرکت کنندگان: تعداد کل 24824 نفر از شهروندان بالای 15 سال.

ارزیابی: از شرکت کنندگان درباره‌ی اینکه آیا فردی از اعضای خانواده‌ی آن‌ها اکنون و یا در گذشته با اعتیاد درگیر بوده‌اند یا خیر پرسش شد، (و در صورت پاسخ مثبت) از نوع اعتیاد و نیز ارتباط فامیلی آن‌ها با فرد درگیر نیز پرس و جو شد. در کنار آن، میزان خودارزیابی (خوداِبراز) شخص از سلامتی و یا میزان افسردگی خود، توسط پرسشنامه‌های استاندارد مورد ارزیابی قرار گرفت.

نتایج: از بین پاسخ دهندگان، 9.5 درصد [95% فاصله اطمینان (CI)= 9.0-10.0] گزارش دادند که هم‌اکنون تحت تأثیر اعتیاد یکی از بستگان خود هستند (cFMA)، 4.5 درصد دیگر گزارش کردند که [95% (CI)= 4.2-4.9] در گذشته و نه در طی 12 ماه اخیر، تحت تأثیر اعتیاد یکی از بستگان خود بوده‌اند (pFMA). بیشتر FMAs (اعضای خانواده تحت تأثیر از اعتیاد یکی از افراد) مطرح کرده‌اند که تحت تأثیر اختلالات ناشی از اعتیاد به الکل و در رتبه بعدی کانابیس (ماریجوآنا) و دیگر مواد مخدر بوده‌اند. افراد درگیر با معضل اعتیاد یکی از بستگان (FMAs) در مقایسه با افرادی که درگیر این معضل نیستند (non-FMAs) نرخ بالاتری از شانس ابتلا به افسردگی (cFM = 2.437; 95% CI = 2.082–2.853; pFMA = 1.850; 95% CI = 1.519–2.253) و نیز مشکلات سلامتی (ناخوش احوالی عمومی) (cFMA = 1.574; 95% CI = 1.374–1.805; pFMA = 1.297; 95% CI = 1.082–1.555) را گزارش کرده‌اند.

نتیجه‌گیری نهایی: در آلمان، افرادی که تحت تأثیر اختلال اعتیاد یکی از اعضای خانواده خود قرار می‌گیرند، تعداد قابل توجهی را در بین جمعیت عادی شهروندان آلمانی به خود اختصاص می‌دهند. این گروه از افراد که شاخصه‌ی اصلی آن‌ها اختلالات عمومی سلامتی (ناخوش احوالی) است، تاکنون به میزان کافی موردتوجه سیستم درمانی اعتیاد قرار نگرفته‌اند.

مواد و روش‌ها

طراحی مطالعه و افراد شرکت کننده

     داده‌ها از مطالعه مقطعی GEDA، که بخشی از سیستم نظارتی سلامت عمومی است و توسط موسسه رابرت کخ اداره می شود، تهیه شد. GEDA مطالعه سلامتی ملی است که برپایه‌ی سرشماری ثبت احوال از شهروندان 15 ساله و بالای 15 سال در آلمان پایه‌ریزی شده است، و هدف آن ارائه داده‌هایی به مجموعه‌های ارائه دهنده‌ی آمار سلامت ملی و اروپایی و نیز سیاست‌گذاران حوزه سلامت و تحقیقات بهداشت عمومی در مورد سلامت عمومی مردم، عوامل تعیین‌کننده سلامتی و میزان استفاده‌ی مردم از خدمات بهداشتی است. در تحقیق پیش‌رو، از داده‌های مطالعات سال 2014/2015، که از نوامبر 2014 تا ژوئیه 2015 توسط GEDA انجام گرفته است، استفاده شد. اطلاعات دقیق در مورد نحوه‌ی طراحی، محتویات، معیارها و نتایج مطالعات GEDA را می‌توان در منابع دیگر مشاهد نمود [44]. از نظر نسبت جنسی، سنی و مکان زندگی در ایالات مختلف کشور، نمونه‌های به‌کار گرفته در این مطالعه، نسبت به نمونه خام از جمعیت مرجع، دارای توزیع (اتفاقی) قابل قبولی بودند. علاوه بر این، یک ضریب وزنی توسط موسسه رابرت کخ ارائه شده است که برای کل جمعیت مورد مطالعه درسنین 15 سال و بالاتر قابل استفاده است. برای تعیین وزن (ضریب وزنی)، نحوه‌ی نمونه‌گیری در نظر گرفته می‌شود؛ در تعیین ضریب وزنی، توزیع سن و جنس، هم‌چنین مکان زندگی، ترکیب و بزرگی جمعیت و تفاوت آن در مناطق شهری و روستایی نیز طبق نقشه جمعیتی اداره آمار فدرال در نظر گرفته می‌شود [44].

     در این نظرسنجی، گروهی به عنوان نمونه از 24824 شرکت‌کننده در دو گروه مختلف به پرسش‌نامه‌هایی جامع و استاندارد در مورد مشکلات سلامتی، عادات بهداشتی و میزان کاربرد خدمات پزشکی پاسخ دادند. نرخ پاسخ‌دهی توسط معیارهای استاندارد انجمن آمریکایی پژوهش‌های آرای عمومی (AAPOR, 2016) سنجیده شدند. نرخ پاسخ 1 (“حداقل نرخ پاسخ “؛ تعداد پرسش‌نامه‌های تکمیل شده تقسیم بر تعداد افراد شرکت کننده، شامل افرادی که خود را معرفی نکرده‌اند (ناشناس)) 27.6 درصد بوده و نرخ امتناع (افرادی که از تکمیل پرسشنامه خودداری می‌کنند) 6.7 درصد بود. نرخ امتناع شامل تعداد افرادی است که به پرسش‌نامه پاسخ نداده‌اند، از شرکت کردن در تحقیق خودداری کرده‌اند یا پاسخگویی به پرسش‌نامه را نیمه‌کاره رها کرده‌اند. توضیح جزئیات محاسبه‌ی نرخ پاسخ بر اساس گروه سنی و جنسیت در مقاله‌ی Lange و همکارانش ارائه شده است [44].