دانلود ترجمه مقاله کیفیت ممیزی داخلی و مقاومت در برابر فشار (امرالد ۲۰۲۲) (ترجمه ویژه – طلایی ⭐️⭐️⭐️)

کیفیت ممیزی داخلی و مقاومت در برابر فشار

Internal audit quality and resistance to pressure

چکیده

۱ مقدمه

۲ ارزیابی کیفیت حسابرسی داخلی

۳ روش شناسی و تشخیص مدل

۴ نتایج رگرسیون لجستیک

۵ شرح و نتیجه گیری

منابع

چکیده

     هدف- کار حسابرسان داخلی وابسته به فرآیندهای گزارش دهی واحدهای میزبانشان است؛ با این حال، تعداد کمی از محققان این موضوع را که چگونه صلاحیت و عینیت حسابرسان داخلی روی مقاومتشان به فشار ناشی از واحدهای میزبانشان تاثیر می گذارد را با توجه به گزارش هایشان بررسی کرده اند. علاوه بر این، هدف اصلی این مطالعه بررسی تاثیر عوامل کمی عملکرد حسابرسی داخلی ( IAF ) بر توانایی تغییر ندادن گزارش حسابرسی داخلی توسط رئیس اجرایی حسابرسی ( CAEs ) است.

طرح / روش شناسی / رویکرد- این تحقیق از اطلاعات مجموعه ای از دانش متعارف حسابرسی داخلی جهانی برای شناسایی رابطه ی بین کیفیت IAF و مقاومت حسابرس در برابر فشار ناشی از تغییرات در گزارش هاس حسابرسی داخلی استفاده کرده است. کیفیت IAF با استفاده از معیارهای سنجش ترکیبی شامل چهار مؤلفه ی کیفیت IAF، محاسبه شده است. مقاومت حسابرسان توسط میزانی از این که کدام حسابرسان داخلی با این موقعیت مواجه شده بودند که به آن ها دستور اصلاح یافته های حسابرسی معتبر را در یک گزارش داده شده بود، محاسبه شده است.

یافته ها – تحلیل ها شواهدی را فراهم کرده اند که نشان می دهد تجربیات، مدارک، آموزش ها و عینیت CAE ها ، همه به طور قابل توجهی با مقاومت در برابر فشار مرتبط است. به عبارت دیگر، کیفیت بالاتر IAF ها به توانایی بیشتر مقابله با فشار در برابر تغییر گزارش هایشان منجر می شود.

محدودیت های تحقیق/مفاهیم- با وجود یافته های قابل توجه آماری که تایید کننده ی تاثیر صلاحیت و عینیت IAF بر روی مقاومت CAE ها در برابر فشار است، عوامل دیگری هم باید به طور همزمان در تحقیقات آتی در نظر گرفته شود. به علاوه، نمونه ی این تحقیق ۲۱۹۳ CAE از نواحی، محیط ها، بخش ها و حوزه های کاری مختلف بود. تمرکز بخصوص بر روی یک محیط، بخش یا وصعت سازمان، ممکن است نتایج دیگری ایجاد کند.

پیامدهای عملی – پیامدهای عملی متعاقب پیشنهاد شده است: اولا، این مطالعه می تواند برای نهادهای نظارتی حسابرسان داخلی به منظور صورت بندی راهبردهایی در ایجاد روابطی متعادل بین CAE ها و مقامات دیگر و کاربران، مفید واقع شود. دوما، CAE ها می توانند ترغیب به تحمل آموزش های دایم و کامل کردن توسعه ی حرفه ای شوند ( طبق استاندارد موسسه حسابرسان داخلی[ IIA ] ). در آخر، جالب خواهد شد اگر این مطالعه بر روی محیط، بخش و حجمی خاص اعمال شود.

اصالت/ارزش – این مطالعه بر روی تحقیقی محدود شده که رابطه ی بین کیفیت IAF ها و مقاومت CAE ها در برابر فشار را مورد بررسی قرار می دهد، بنا شده است. این تحقیق مطالعه ی کالون (۲۰۲۱) که تاثیرات تبعیت از اصول اصلی IIA بر روی احتمال اصلاح یافته های حسابرسی معتبر توسط IAF ها را بررسی می کند، گسترش داده است. این مطالعه تاثیر عوامل کمی IAF بر روی توانایی CAE ها برای اصلاح نکردن گزارش حسابرسان داخلی را مورد آزمایش قرار داده است.

ارزیابی کیفیت حسابرسی داخلی
در سال ۲۰۱۴، AICPA بیانیه ی شماره ی ۱۲۸ SAS را با استفاده از کار حسابرسان داخلی صادر کرد ( AICPA، ۲۰۱۴). این بیانیه به حسابرسان خارجی در ارزیابی و ارزش گذاری کیفیت IAF کمک می کند. بیانیه ی شماره ی ۱۲۸ SAS جایگزین بیانیه ی شماره ی ۶۵ در مورد توجه حسابرسان IAF در حسابرسی صورت های مالی (AICPA، ۱۹۹۷) است که بیانیه ی شماره ی ۹ با موضوع تاثیر IAF در حوزه ی بررسی حسابرس مستقل صادر شده در ۱۹۷۵ را بی اعتبار کرد ( AICPA، ۱۹۷۵؛ اشنایدر، ۲۰۱۰). AICPA بیانیه ی شماره ی ۱۲۸ SAS را به منظور گسترش نقش حسابرسی داخلی پذیرفت. آن ها همچنین ارائه ی ضوابط خاص بیشتری برای ارزیابی صلاحیت و عینیت IAF را هدف قرار دادند.

دامنه ی بیانیه ی ۱۲۸ SAS به مسئولیت های حسابرسان خارجی در صورت بهره گیری از کار IAF برای بدست آوردن شواهد حسابرسی و فراهم کردن کمک مستقیم، می پردازد. اگرچه، این بخش در صورتی که فعالیت های IAF با حسابرسی مرتبط نباشد یا اگر آن ها ملزومات ارزیابی کیفیت IAF را نداشته باشند، اعمال نمی شود. از این رو حسابرسان خارجی باید سطح صلاحیت و عینیت IAF را ارزیابی کنند ( AICPA، ۲۰۱۴). صلاحیت IAF به ” دستیابی و نگهداری دانش و مهارت های عملکرد به صورت یک مجموع” اطلاق می شود ( AICPA، ۲۰۲۰، ص ۷۵۵). عینیت به “توانایی اجرای وظایف بدون این که اجازه دهد تعصب، تضاد منافع یا اعمال نفوذ نامشروع دیگران، قضاوت حرفه ایش را تحت الشعاع قرار دهد”، اطلاق می شود ( AICPA، ۲۰۲۰، ص ۷۵۴). صلاحیت و عینیت ممکن است به عنوان یک زنجیره در نظر گرفته شوند اما سطح بالایی از صلاحیت نمی تواند کمبود عینیت را جبران کند، همچنین برعکس آن نیز صادق است ( راجرز و آل فایی، ۲۰۱۹).