دانلود ترجمه مقاله تصویربرداری In Vivo CEST MR از رگزایی تومور مغزی موش U87 (وایلی 2012)

تصویربرداری In Vivo CEST MR از رگزایی تومور مغزی موش U87 با استفاده از ماده کنتراست هدفمند LipoCEST در 7 T

In Vivo CEST MR Imaging of U87 Mice Brain Tumor Angiogenesis Using Targeted LipoCEST Contrast Agent at 7 T

روش ها
کشت های سلولی و مدل حیوانی
معرف های همسنجی LipoCEST
دریافت MRI
پردازش داده
بافت شناسی و میکروسکوپ فلورسنس
نتایج
تعیین خصوصیات LipoCEST و همسنجی MT
تشخیص in vivo در LipoCEST
حساسیت سیگنال LipoCEST در محیط In vivo
دوام و اختصاصیت سیگنال lipoCEST در محیط in vivo
جمع شدن RGD-LipoCEST و αvβ3 در تومورهای مغزی
بحث
نتیجه گیری
منابع

LipoCEST معرف های همسنجی پارامغناطیس پوشیده شده-لیپوزوم (CA) بر پایه انتقال اشباع تبادل شیمیایی هستند که در MRI مولکول های زیستی کاربرد دارد. ویژگی های جذاب آن ها شامل قابلیت سازگاری زیستی، حساسیت زیرنانومولار و امکان عمل روی بیومارکرهای هدف است. ما تصویربرداری MR را با استفاده از lipoCEST هدف که به صورت داخل وریدی تزریق می شد، نشان دادیم. یک lipoCEST کمپلکس های Tm(III را حمل می-کند که با تری پپتید RGD (RGD-lipoCEST) کونژوکه می شود تا پذیرنده های αvβ3 را که در رگزایی تومور دخالت دارند را هدف قرار دهد و با یک lipoCEST غیرکونژوکه مقایسه شود. تومورهای مغزی موش های آزمایشگاهی فاقد غده تیموس بودند و از طریق تزریق داخل مغزی سلول های U87MG انجام شد و در 7 T بعد از تزریق داخل وریدی دو عامل متقابل تصویربرداری صورت گرفت (n=12 برای هر گروه). تبادل اشباع شیمیایی توالی انتقال MSME طی دو ساعت با میانگین فواصل زمانی دریافت 13.5 دقیقه انجام شد. سیگنال انتقال اشباع تبادل شیمیایی در تومور و نواحی جانبی حدود 1% بود، و پس از 2 ساعت به حدود 0.3% کاهش یافت. در حالی که سیگنال RGD-lipoCEST در ناحیه تومور حدود 1.4 % بود و حدود 2 ساعت دوام داشت. رنگ آمیزی  هیستوشیمیایی نشاندهنده یک تجمع RGD-lipoCEST با پذیرنده های αvβ3 در ناحیه تومور است. این نتایج اساس گامی دلگرم کننده به سمت تصویربرداری MRI درون سلولی از رگزایی تومور با استفاده از تزریق داخل وریدی lipoCEST است.

روش ها
کشت های سلولی و مدل حیوانی
همه آزمایش ها بر اساس قواعد سختگیرانه توصیه شده در انجمن اروپایی (609/86) و انجمن ملی فرانسه (848/87) برای مراقبت و استفاده از حیوانات آزمایشگاهی انجام شدند. رده سلولی گلیوما بدخیم در انسان، U87MG از ATCC خریداری شد (Rockville, MD) و در مکمل تعدیل شده Dulbecco در Eagle حاوی سرم جنین گاوی 10% ، گلوتامین 1% و گلوتامیسین 1% کشت شد. کشت ها در محیط کنترل شده با دمای 37 درجه سانتی گراد یا 5% CO2 انکوبه شدند و دو یا سه باردر هفته از آن عبور کردند. تومورهای مغزی با تزریق داخل مغزی سلول های U87MG، 1.2×105 سلول در 2 میکرولیتر به موش های بدون تیموس و دارای نقص ایمنی NU/NU تحریک شدند (Janvier, France). موش ها در ابتدا با مخلوطی از کتامین/زایلازین بیهوش شدند (50/7.5 mg/kg, i.p.) و در داخل یک محفظه قرار گرفتند. یک سوراخ 1 میلی متری در جداره چپ جمجمه ایجاد شد تا اجازه عبور سرنگ همیلتون جهت تزریق سلول های U87MG داده شود. حدود 2-3 هفته بعد، وقتی قطر تومور بین 2 و 5 mm بود، موش ها برای تصویربرداری MR برده شدند.

معرف های همسنجی LipoCEST
LipoCEST با میانگین قطر هیدرودینامیک، dH حدود 170 نانومتر توسط موسسه تحقیقاتی گوربت (آلبانی-سوس بویس، فرانسه) تولید شد (3). هر نانوذره lipoCEST حاوی یک لیپوزوم است که در آن کمپلکسی از تولیوم (4، 7-بیس کربوکسی متیل-1، 4، 7، 10 تترا-آزا سیکلودودکا-1- y1)-استیک اسید، با دو مولکول آب پیوند برقرار کرده است. غلظت لیپید کل حدود 23 mM بود و با کالیبره کردن با عنصر فسفر تایید شد که از طریق اندازه گیری اسپکتروسکوپی گسیل اتمی پلاسمای جفت شده القا شده (ICP-AES) پس از معدنی سازی و از طریق کروماتوگرافی مایع با عملکرد بالا (HPLC) بعد از رسوب لیپوزوم ها در متانول بود. غلظت نهایی اتم های تولیوم TM (III) نیز توسط ICP-AES پس از معدنی سازی تعیین شدند و حدود 13 mM بود. بر اساس این اندازه گیری ها، غلظت کمپلکس های TM (III) به دام افتاده حدود 250 mM محاسبه شد و غلظت نانوذرات موجود در محلول Cn حدود 48 nM بود. غشای لیپوزومی حاوی مخلوطی از لیپیدها بود