دانلود ترجمه مقاله رویکردی جامع برای تصمیم گیری در توسعه آموزش الکترونیکی (سال 2007)

رویکردی جامع برای تصمیم گیری در توسعه آموزش الکترونیکی در سازمان های بخش خصوصی

A Comprehensive Approach for Decision-Making in the Development of E-Learning Instruction in Private Sector Organizations

سوالات تحقیق
بررسی مقالات
تعریف و نوع‌شناسی یادگیری الکترونیکی
مدل‌های طراحی یادگیری
روش پیشنهادی توسعه یادگیری الکترونیکی
ملاحظات اصلی برای طراحی یادگیری الکترونیکی مؤثر
ساختار محتوا و حالت تحویل
رویکرد جامع طراحی یادگیری الکترونیکی
نتیجه‌گیری و پیامدهای HRD
منابع

مقالات نشان می‌دهد که تحقیقات محدودی درباره فرآیندهای تصمیم‌گیری سازمانی برای تهیه و ارائه برنامه‌های آموزش الکترونیکی وجود دارد. در این مقاله، مقالات یادگیری الکترونیکی موجود از نظر عوامل کلان در سطح کلان (فرهنگ ملی و متغیرهای سازمانی) و عوامل سطح خرد (متغیرهای یادگیرنده، تصمیمات آموزشی، پیشرفت ذهنی و ملاحظات فنی) برای توسعه آموزش تحلیل می‌شود. بنا بر مقایسه چارچوب‌های توسعه یادگیری الکترونیکی فعلی، رویکرد جامعی از توسعه یادگیری الکترونیکی را پیشنهاد می‌دهیم که در طراحی آموزش الکترونیکی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

یادگیری الکترونیکی به عنوان واسطه ارائه یادگیری به نیروی اصلی در آموزش عالی تبدیل شده است. اسلون کنسرسیوم (2003) در بررسی ملی گزارش داد که آموزش آنلاین از نظر حجم و وسعت برنامه‌ها و دوره‌ها در مؤسسات آموزش عالی نفوذ کرده است. علاوه بر این، آلن و سیمن (2003) اظهار داشتند كه اكثر اعضای هیئت علمی، آموزش عالی یادگیری الکترونیکی را به عنوان ارائه تجربیات یادگیری مساوی یا برتر درک می‌كنند. مطالعه دیگر، گزارش داده است که ثبت کلی برنامه‌های آنلاین از 98/1 میلیون در سال 2003 به 35/2 میلیون در سال 2004 با نرخ رشد کلی 2/18٪ افزایش یافته است (NMC، 2005). 8/72% از مدارس ارائه‌دهنده برنامه‌های آنلاین انتظار دارند که ثبت نام آنها برای برنامه‌ها و دوره‌های آنلاین افزایش یابد (NMC، 2005). بنا بر این روند، واضح است که یادگیری الکترونیکی به روشی کامل برای پاسخ یادگیری در مؤسسات آموزشی تبدیل شده است.

نیاز به الگوی جامع توسعه آموزشی برای یادگیری الکترونیکی
مطالعات پژوهشی نشان می‌دهد که وظیفه طراحی یادگیری به سطح صلاحیت پیشرفته‌ای نیاز دارد، زیرا چنین طراحی نیاز به درک و تطبیق مدل‌های یادگیری مبتنی بر تئوری دارد تا بتوان برای توسعه برنامه‌های آموزشی با کیفیت استفاده کرد (کانگ ، لیم و کیم ، 2004). در ابتدا، طراحی آموزشی به عنوان نوعی کارآموزی تلقی می‌شد که نیاز به درک درستی از اصول و فنون یادگیری و تجربه چندین نمونه خوب از توسعه برنامه‌های آموزش و یادگیری داشت (لاو و هولتون ، 2005).

از آنجا که سازمان‌ها برای توسعه و توزیع یادگیری الکترونیکی به سوی معماری طراحی پیچیده آموزشی می‌روند (مانند استفاده از معماری شیء یادگیری برای توسعه محتوای یادگیری)، دستورالعمل طراحان مستلزم تسلط بر مفاهیم مختلف، فرآیندها و مجموعه‌های مهارتی برای طراحی و توسعه قابل استفاده مجدد و برنامه‌های یادگیری الکترونیکی مقیاس‌پذیر است. به عنوان مثال، تعدیل و تنظیم مطالب یادگیری، برچسب زدن به ابرداده و جمع‌آوری محتوا از جمله مفاهیم و مهارت‌هایی هستند که طراحان یادگیری برای ایجاد مطالب یادگیری الکترونیکی قابل استفاده باید بدست آورند. این بدان معناست که مسأله مهم در تدوین برنامه‌های آموزش الکترونیکی در سازمان‌های بخش خصوصی، منحنی یادگیری شیب‌دار برای طراحان آموزشی است تا بر مفاهیم و مجموعه‌های مهارت جدید در دوره زمانی کوتاه تسلط یابند. به منظور پرداختن به این نوع موضوعات در طراحی برنامه‌های یادگیری الکترونیکی، به بررسی مقالات موجود درباره چارچوب‌های یادگیری، سیستم‌های طراحی آموزشی و روش‌های یادگیری الکترونیکی خواهیم پرداخت و رویکرد جامعی برای توسعه کیفیت یادگیری الکترونیکی ارائه می‌دهیم که طراحان آموزش الکترونیکی می‌توانند در سطوح مختلف مورد استفاده قرار دهند.