دانلود ترجمه مقاله شتاب دهنده های شرکتی به عنوان شکل اخیر تعامل استارتاپی (سال 2016)

شتاب دهنده های شرکتی به عنوان شکل اخیر تعامل استارتاپی: چیستی، چرایی و چگونه

Corporate Accelerators As Recent Form Of Startup Engagement: The What, The Why, And The How

چکیده
1- مقدمه
2- بررسی نوشتجات
3- روش تجزیه و تحلیل
4- نتایج تجزیه و تحلیل تجربی
5- نوع شناسی شتاب دهنده شرکت: چهار نوع متفاوت
6- بحث و مفاهیم
7- نتیجه گیری
منابع

چکیده
تعداد روزافزونی از شرکت های تأسیس شده اخیرا شروع به راه اندازی برنامه های شتاب دهنده سازمانی برای مشارکت با استارت آپ های کارآفرین کرده اند و این یک پدیده بین المللی صنعتی است. با این حال، عدم درک اهداف و رویکردهای مختلف شرکت ها وجود دارد. این مقاله به بررسی 13 مورد مطالعه عمیق از برنامه های شتاب دهنده سازمانی پرداخته و برای اولین بار به طور تجربی، انواع شتاب دهنده های سازمانی، ارزیابی اهداف و تنظیمات طراحی را به صورت تجربی بحث کرده و نتیجه گیری می کند. به این ترتیب، مقاله به بحث در حال ظهور در مورد شتاب دهنده-های سازمانی در نوشتجات کارآفرینی می پردازد. علاوه بر این، مدیران شرکت ها را با یافته های ارائه شده در درک شتاب دهنده های سازمانی و راهنمایی برای انتخاب گزینه های طراحی برای برنامه های اشتغال نوپا یاری می کند.

2 – بررسی نوشتجات
نوشتجات موجود در مورد برنامه های شتاب دهنده تنها درکی محدود و در عین حال سطح بالا را فراهم می کند. اکثر مطالعات در مورد زمینه های غیر شرکتی مانند برنامه های مستقل شتاب دهنده (مثلا Y Combinator، USA) (Hoffmann & Radojevich-Kelley، 2012؛ Kim & Wagman، 2014) یا برنامه های شتابد هنده عمومی (مانند Accelerator MaRS، Canada) ( Malek et al.، 2014) هستند. فقط سه مطالعه در مجله های بررسی شده به طور خاص به شتاب دهنده های سازمانی اشاره می کنند (Hochberg، 2015؛ Kohler، 2016؛ Weiblen & Chesbrough، 2015).

بر خلاف شواهد عاقلانه ای که در مقدمه ما ارائه شده است، دو مطالعه ادعا می کنند که شرکت ها به طور معمول اهداف نسبتا یکنواخت برای فعالیت های شتاب دهنده سازمانی خود دارند، یعنی نوآوری خارجی و ایجاد و دستیابی به نوآوری در شرکت ها از طریق تعامل با استارت آپ های کارآفرینی. همزمان، این مطالعات بر انواع تنظیمات طراحی را برای برنامه های شتاب دهنده موجود تاکید می کنند (Hochberg، 2015؛ Weiblen & Chesbrough، 2015). تنها یک مطالعه، بر اهداف استراتژیک اضافی شتاب دهنده های شرکت تاکید می کند، از جمله جوان سازی فرهنگ سازمانی و جذب استعداد (Kohler، 2016). با این حال، این اهداف با تنظیمات برنامه خاص ارتباطی ندارند.

طبقه بندی اولیه این تنظیمات به سادگی گزینه های طراحی سطح بالا را فراهم می کند. شرکت ها باید تصمیم بگیرند که آیا یک برنامه شتاب دهنده را به طور مستقل و یا با برون سپاری فعالیت به یک شریک خارجی مانند TechStars بسازند. به علاوه، شرکت ها می توانند با شرکت های دیگر برای ایجاد شتاب دهنده مشترک یا پیوستن به شتاب دهنده های موجود به عنوان یک شریک اضافی همکاری کنند (Hochberg، 2015). این طبقه بندی راهنمایی اولیه را ارائه می دهد اما مفهوم سازی بیشتر در مورد اهداف خاص شرکت و انتخاب های طراحی بعدی را به دست نمی دهد. به عنوان مثال، ابعاد دیگر گزینه های طراحی، مانند مشارکت صاحبان سهام، نزدیکی عملیاتی یا ادغام سازمانی، مورد توجه نیستند.