دانلود ترجمه مقاله اثرات سالوتوژنتیک سلامت آب های سطحی داخلی (ساینس دایرکت – الزویر 2011)

اثر فضای آبی بر سلامت و رفاه انسان – اثرات سالوتوژنتیک سلامت آب های سطحی داخلی: مروری

The impact of blue space on human health and well-being – Salutogenetic health effects of inland surface waters: A review

چکیده 
مقدمه
سلامت و تندرستی
چشم‌انداز و سلامت- مفهوم چشم‌انداز درمانی
فضای آبی و رفاه
روش ها
نتایج
درک و اولویت
طراحی منظره
مزایای احساسی
مزایای ترمیمی و تفریحی
مزایای مستقیم سلامت
بحث
فضای آبی در محیط شهری
مفهومی برای ارزیابی اثرات سلامت سالتوژنتیک در فضای آبی
نتیجه
منابع

چکیده
آب یکی از مهم‌ترین عناصر فیزیکی و چشم‌انداز زیباشناسی بوده و دارای اهمیت است، به عنوان مثال در زمینه روانشناسی محیطی، طراحی چشم‌انداز و تحقیقات گردشگری، اما رابطه میان آب و سلامت در مقالات فعلی تنها در زمینه سم‌شناسی محیط زیست و میکروب‌شناسی مورد بررسی قرار گرفته است، و در زمینه فضای آبی و رفاه انسانی تحقیق واضحی انجام نشده است. با توجه به فقدان بررسی سیستماتیک فضای آبی و رفاه در زمینه‌های مختلف تحقیقاتی، هدف این بررسی ارائه متاتحلیل کیفی و سیستماتیک موجود مربوط به این موضوع است.

 مزایای واضح سلامتی و تندرستی مربوط به فضای آبی را می‌توان با توجه به ادراک و ترجیحات، طراحی چشم‌انداز، احساسات و اصلاح و تفریح در نظر گرفت. علاوه بر این، مزایای مستقیم سلامت در اینجا بیان شده است. مطالعات انجام شده در این بررسی اغلب مطالعات تجربی یا بررسی‌های مقطعی هستند و بر دانش آموزان به عنوان گروه موضوعی تمرکز دارند.

 مطالعات کیفی و چندبعدی و بین رشته‌ای بیشتر، به صورت سه ضلعی مستلزم روشی برای دستیابی به تصویر انعطاف‌پذیر از واقعیت هستند. طراحی مطالعه گسترده با توجه به تمام گروه های سنی به شناسایی منافع کل جامعه کمک می‌کند. بی توجهی به فضای آبی، ارزیابی اثرات طولانی مدت فضای آبی بر سلامت را دشوار می‌کند. هنوز هم مطالعات بسیار کمی درباره مسائل برنامه‌ریزی سلامت و بهداشت وجود دارد، اگرچه می‌توان مزایای بهداشت سالتوژنتیک را تشخیص داد. برای از بین بردم شکاف درباره مفاهیم سیستماتیک از دست رفته، مفهومی برای ارزیابی اثرات سلامت سالتوژنتیک در فضای آبی ارائه می‌شود. فضای آبی در آن به عنوان اصطلاح چندبعدی شامل چهار بعد اختصاصی و همچنین حداقل پنج بعد هستی‌شناختی مبتنی بر محتوا در نظر گرفته می‌شود. هدف این مفهوم، حمایت از محققان و متخصصان در تحلیل اثرات بهداشتی در فضای آبی است.

سلامت و تندرستی
در تعریف سلامت، متذکر می‌شویم که این اصطلاح در ساختار جامعه و سیاست‌گذران بحث برانگیز است (بانتون ، 1997). بنابراین، این تعریف در طول زمان ممکن است متفاوت باشد. در این بررسی، به طور کلی تعاریف سلامتی سازمان بهداشت جهانی (WHO) مورد استفاده قرار می‌گیرد. اولین بار، سازمان بهداشت جهانی در سال 1948 آن را به عنوان «وضعیت رفاه کامل جسمی، روحی و اجتماعی و نه صرفاً فقدان بیماری یا ضعف» تعریف کرد (سازمان بهداشت جهانی، 1948). تأثیر آب بر سلامتی در سال 1978 در کنفرانس بین‌المللی مراقبت‌های بهداشتی در آلما‌آتا مورد توجه قرار گرفت (سازمان بهداشت جهانی، 1978). هشت سال بعد، منشور اوتاوا برای ارتقای سلامت عنوان کرد که «سلامت، منبع زندگی روزمره است، نه هدف زندگی. سلامت مفهوم مثبتی است که بر منابع اجتماعی و شخصی و همچنین تواناییهای فیزیکی تأکید دارد» (سازمان بهداشت جهانی، 1986). این منشور تحت تأثیر مفهوم salutogenesis آنتوفسکی (1979) ارائه شد که بر خلاف پاتوژنتیک، دلایل و شرایط ایجاد و حفظ سلامت را در نظر گرفت. مفهوم سالوتوژنتیک به عنوان مبنای ارتقای سلامت، منابع فردی و مشارکتی را برای سلامتی، تندرسی و کیفیت زندگی به عنوان الزامات اصلی برای جلوگیری از خطرات بهداشتی و بیماری های بالقوه بررسی می‌کند (آنتوفسکی، 1998). منشور اروپایی محیط زیست و بهداشت (سازمان بهداشت جهانی، 1989) و کنفرانس سازمان محیط زیست و توسعه (UNCED) در ریو دو ژانیرو در سال 1992 نیز از ارتقای سلامت سالوتوژنتیک حمایت کردند.

تندرستی، حالت پیچید ذهنی قابل ارزیابی از آگاهی است (تروجان و لگوی ، 2001)، که شامل عناصری مانند عادت، واقعیت، فرد و رفاه اجتماعی است (بکر ، 1991؛ کیز ، 1998؛ لوجینبول ، 2006). بر طبق این، سلامت، ساختار چندبعدی و دینامیکی است که حاوی «سازگاری متقابل، بیولوژیکی، روانشناختی و اجتماعی از عوامل فیزیکی، روحی و اجتماعی- فرهنگی، زیست محیطی و غیره» است (آبراهام و همکاران، 2007) و در تأثیر سلامت و مفهوم موضوعی تندرسی سهیم است.

چشم‌انداز و سلامت- مفهوم چشم‌انداز درمانی
تأثیر چشم‌انداز بر سلامت قبلاً به طور گسترده بیان شده است (فرومکین ، 2001؛ مالر و همکاران، 1992). گسلر (2006) مفهوم چشم‌انداز درمانی و توسعه متوالی این مفهوم به طور سیستماتیک در ارتباط میان بهداشت و چشم‌انداز را بررسی کرد. این به عنوان ترکیبی از مفاهیم بهداشتی غیرپاتوژنیک و درک جغرافیای سلامت چرخش فرهنگی شناخته می‌شود (کرنس و جوزف ، 1993). گسلر جنبه‌های مختلف چشم انداز درمانی را به عنوان محیط فیزیکی، محیط اجتماعی و محیط معنوی تعریف کرد. او در مطالعاتش عمدتاً به بررسی مکان‌هایی ‌پرداخت که به طور شفابخش به درمان کمک می‌کنند، مانند اپیداروس در یونان، لوردس در فرانسه و بث در انگلیس، و عمدتاً به عنوان محیط زیست فیزیکی و معنوی در سطح طبیعی و انسان‌شناختی شناخته می شوند (گسلر، 1993، 1996 و 1998). در اواخر دهه 1990، تمرکز بر چشم‌اندازهای بهبودی سنتی به عنوان یکی از جنبه‌های چشم‌انداز درمانی در نظر گرفته شد (ویلیامز ، 2007). مطالعات بعدی استفاده از این مفهوم را گسترش داده و همچنین منبعی برای درمان‌های غیرسنتی مانند محیط خانه (ویلیامز، 2002) یا اردوهای تابستانی برای کودکان را گسترش دادند (توربر و مالینوسکی ، 1999؛ کرنس و کولینز ، 2000). تا به امروز، مدل چشم‌انداز درمانی بر ارتقاء سلامت و نقش چشم‌انداز روزمره به عنوان چشم‌انداز سلامت تمرکز دارد.