دانلود ترجمه مقاله مقدمه ای بر مدل ها و روش های سیستم های اطلاعاتی (اسپرینگر ۲۰۱۴)

مقدمه ای بر مدل ها و روش های سیستم های اطلاعاتی

Introduction to Information Systems Models and Methodologies

۱ مقدمه

۲ الگوهایی برای توسعه سیستم ها

۳ چرخه های عمر توسعه سیستم اطلاعاتی (IS)

۴ روش شناسی توسعه

۵ روش های توسعه وب سایت

۶ مدل های ارزیابی قابلیت استفاده

۷ مدل های ارزیابی کیفیت

۸ مدل های سیستم های اطلاعاتی برای ارزیابی موفقیت

۹ نتیجه گیری

منابع

۱ مقدمه

همان طورکه فناوری اطلاعات (IT) روز به روز بیشتر از قبل به جنبه های مختلف زندگی بشر نفوذ می کند، سیستم های اطلاعاتی (IS) نیز رشد می کنند تا به یک مولفه ضروری در مدیریت سازمانی تبدیل شوند.  ایواری و هیرشهایم (۱۹۹۶) یک سیستم اطلاعاتی را اینگونه تعریف نمودند: سیستمی که اطلاعاتی را در مورد موضوعات معین در یک بافت سازمانی، در اختیار کاربران قرار می دهد و کامپیوترها به عنوان پشتیبان اصلی آن عمل می کنند. از سوی دیگر آلتر (۲۰۰۸) یک سیستم اطلاعاتی را اینگونه تعریف می کند: یک سیستم کاری که فعالیت هایش بر پردازش اطلاعات متمرکز است. در نهایت سیستم های اطلاعاتی (IS)، در زمینه ایجاد، جمع آوری، پردازش یا ذخیره سازی اطلاعات، از شبکه های سازمان پشتیبانی می کنند.

امروزه در دنیایی که رقابت بسیار شدید است، یک سیستم اطلاعاتی (IS) قابل اطمینان که عموما توسط کاربران پذیرفته شده و موفقیت آن ثابت شده، می تواند موفقیت یک کسب وکار را تعیین کند. بنابراین با توجه به این پدیده رقابتی، محققان بیش از پیش علاقه دارند روش ها و مدل های توسعه سیستم اطلاعاتی (IS) را به گونه ای سازمان دهی کنند که در زمینه های گسترده ای مورد استفاده قرار گیرند و هدف آن ها یافتن چارچوب های منظم و سیستماتیک در میان انواع گسترده ای از روش ها و تکنیک هایی است که در عمل یافت می شود. از سوی دیگر همانگونه که سیستم اطلاعاتی (IS) پیچیده تر می شود، سازمان ها نیز بیشتر از قبل به مبنایی از اصول منطقی نیاز دارند تا ابزارهایی برای تعریف، کنترل و یکپارچه سازی آسان تمام اجزای سیستم در اختیارشان قرار دهند (زاچمن، ۱۹۸۷).

انواع زیادی از مدل های موجود برای توسعه سیستم اطلاعاتی (IS)، ریشه در این حقیقت دارند که توسعه دهندگان یک سیستم تحت تاثیر عواملی هستند که نه تنها وابسته به هدف کار آن هاست (هدف سیستم در حال توسعه)، بلکه با ماهیت سازمانشان و نحوه تاثیرگذاری بر انتظارات نیز ارتباط دارند. همانطور که توسعه دهنده این تاثیرات را جذب می کند تا سیستم ساخته شود (هیرشهایم و کلین ۱۹۸۹)، متغیرهای احتمالی زیادی ایجاد می شوند که به نوبه خود ایجاد دیدگاه یکپارچه از این مشکل را پیچیده می کنند.

۳- چرخه های عمر توسعه سیستم اطلاعاتی (IS)

چرخه حیات توسعه سیستم (SDLC) چارچوبی است که زنجیره فعالیت ها یا مراحلی را توصیف می کند که یک محصول مشخص بین مفهوم و اجرا یا پذیرش آن طی می کند. به طور کلی همه پروژه ها از این مراحل عبور می کنند، اما مدل های مختلفی از چرخه حیات توسعه سیستم (SDLC) وجود دارد که برای انواع خاصی از پروژه ها مناسب تر یا نا مناسب تر هستند. توسعه دهندگان باید ویژگی های پروژه خود را تعیین نموده و مشخص کنند کدام یک از مدل های چرخه حیات توسعه سیستم (SDLC) برای موقعیت آن ها مفیدتر است (مسی و ساتائو، ۲۰۱۲).

در اواخر دهه ۱۹۶۰ مفهوم چرخه حیات توسعه سیستم (SDLC) به عنوان چارچوبی برای توسعه نرم افزار پدیدار شد و به طور ویژه بر توسعه در مقیاس بزرگ و با روش های سنتی معطوف بود. اما بعد از آن زمان به یک مفهوم کلی برای توسعه هر نوع سیستم تبدیل شد، از جمله IS (پترسون، ۲۰۰۴). برخی از مدل های چرخه عمر نیز تلاش کرده اند تا از ساختار سخت مفاهیم اولیه جدا شده و به روش سریع و انعطاف پذیرتری نزدیک شوند.

چرخه حیات توسعه سیستم (SDLC) را می توان به دو نوع کلی تقسیم کرد. ابتدا مدل های نوع آبشار وجود دارند که به خاطر مطالعه اصلی رویس (۱۹۷۰) که یک مدل SDLC در مراحل متوالی را مانند جریان آبشاری توصیف کرد، اینگونه نام گذاری شد (شکل ۲-۱ را ببینید). این مدل اساسا با تشریح برخی اصولِ مربوط به روش های خوب، مانند طراحی قبل از کدگذاری، مستند سازی دقیق هر مرحله و برنامه ریزی مناسب، استراتژی ایده آل برای یک پروژه توسعه را ارائه نمود (موناسار و گواردان، ۲۰۱۰). این مدل، پروژه توسعه را در یک توالی توصیف می کند که می توان آن را در پنج مرحله خلاصه نمود: تحلیل، طراحی، کدگذاری، آزمایش و اجرا (بلوجی و مورگویان، ۲۰۱۲). اساسا این مدل توصیفی از توسعه محصول، تحت روش‌های سنتی و با تاکید بر فرآیند، مستندات دقیق و مراحل مجزا است. این مدل اولین رویکرد برای روش SDLC در تحقیقات بود.