دانلود ترجمه مقاله ارتباط ویژگی های اوتیستیک میان والدین و کودکان دارای اختلال طیف اوتیسم و عادی (ساینس دایرکت – الزویر ۲۰۲۲) (ترجمه ویژه – طلایی ⭐️⭐️⭐️)

ارتباط ویژگی های اوتیستیک میان والدین و کودکان دارای اختلال طیف اوتیسم و عادی

Relationship of autistic traits between parents and children with and without autism spectrum disorder

چکیده

۱ مقدمه

۲ روش ها

۳ نتایج

۴ بحث

۵ نتیجه گیری

منابع

چکیده

     زمینه: با این که معمولاً “فنوتیپ اوتیسم گسترده تری” در والدین دارای فرزند مبتلا به اختلال طیف اوتیسم (ASD) تشخیص داده شده است، ولی پژوهش تجربی روی تفاوت های ویژگی های شبه-اوتیستیک میان والدین دارا و بدون فرزندان ASD به نتایج متناقضی را به دست داده است.
روش: این مطالعه با هدف بررسی ویژگی های اوتیستیک والدین و فرزندان، روی ۱۱۹ والد با فرزندان مبتلا به ASD و ۱۰۸ والد دارای فرزندانی با رشد عادی (TD) انجام شد. ویژگی های اوتیستیک والدین با استفاده از ضریب طیف اوتیسم، و ویژگی های اوتیستیک فرزندان با استفاده از ضریب طیف اوتیسم- نسخه ی کودکان، ارزیابی شد.
نتایج: ویژگی های اوتیستیک کودکان مبتلا به ASD به طور قابل توجهی از کودکان TD بالاتر بود. با این حال، ویژگی های اوتیستیک میان والدین در هر دو گروه مشابه بودند. بعلاوه، ارتباط ویژگی های اوتیستیک میان والدین و فرزندان تنها در مورد گروه TD قابل توجه بود ولی در مورد گروه ASD این گونه نبود.
نتیجه گیری ها: یافته های کنونی حاکی از این است که میان ویژگی های اوتیستیک والدین و فرزندان در گروه TD رابطه وجود دارد و ضریب طیف اوتیسم می بایست برای والدین به عنوان یک غربالگری کمکی به منظور شناسایی کودکانی مورد استفاده قرار گیرد که برای بررسی ویژگی های اوتیستیک نیاز به غربالگری بیشتر دارند.

روش ها
شرکت کنندگان
     تمامی شرکت کنندگان، والدین چینی ۲۳ تا ۴۸ ساله با حداقل یک کودک ۴ تا ۱۰ ساله بودند (جدول ۱ را ملاحظه فرمایید). در راستای بیانیه ی هلسینکی، شرکت کنندگان موافقت کردند تا در مطالعه شرکت کنند؛ تمامی روال ها به تایید کمیته ی اخلاق پژوهشی دانشگاه چونگپینگ نرمال رسید.

     گروه والدینASD- متشکل از ۱۱۹ والد (میانگین: ۳۳٫۴۳ سال، SD= 4.85 سال) با فرزندان SD (میانگین= ۵٫۰۸ سال، SD = 1.67 سال) از بیمارستان وابسته ی بیمارستان پزشکی جینینگ و مرکز بازپروری جامع زواژوانگ معلولان در شاندونگ، چین به کار گرفته شده بودند. متخصصین اطفال مجاز بیمارستان، بر اساس معیار نسخه پنجم راهنمای تشخیصی و آماری اختلال‌های روانی(DSM-5) برای تمامی این کودکان تشخیص ASD داده بودند. تشخیص ASDکودکان در زمان این مطالعه با استفاده از چک لیست رفتار اوتیسم(ABC) (Frye & Walker, 1998; Krug, Arick, & Almond, 1980) و مقیاس درجه بندی اوتیسم کودک(CARS) (Schopler, Reichler, DeVellis, & Daly, 1980; Zhou et al., 2017) مجدداً تایید شد.

     گروه والدین TD متشکل از ۱۰۸ والد (میانگین= ۳۲٫۴۱ سال، SD= 3.39 سال، تطبیق داده شده از لحاظ سنی و سطح تحصیلات با گروه والدین SD) با فرزندان TD (میانگین= ۵٫۱۷ سال، SD= 1.38 سال) به صورت تصادفی از مهدکودک ها و مدارس ابتدایی در چونگپینگ، چین به کار گرفته شده بودند. آن ها هیچ گونه مشکل سلامت روان را نه در خود و نه در کودکان شان گزارش ندادند. وضعیت این والدین و کودکان توسط پژوهشگران مجاز این مطالعه مجددا تایید شد.