دانلود ترجمه مقاله نقش ICT در افزایش عملکرد سازمانی: تاثیر کاتالیزور کارآفرینی شرکتی (ساینس دایرکت – الزویر ۲۰۱۸)

نقش فناوری اطلاعات و ارتباطات و نوآوری (ICT) در افزایش عملکرد سازمانی: تاثیر کاتالیزور کارآفرینی شرکتی

The role of ICT and innovation in enhancing organizational performance: The catalysing effect of corporate entrepreneurship

چکیده

۱ مقدمه

۲ چارچوب نظری

۳ مروی بر مقالات و فرضیات

۴ روش شناسی

۵ نتایج

۶ جمع بندی و مباحث

۷ کاربردها، محدودیت‌ها و پیشنهادات این تحقیق

منابع

چکیده

     نوآوری‌ها و برنامه‌های مبتنی بر فن آوریهای اطلاعات و ارتباطات (ICT) به محرکهای مهمی در ارتقاء عملکرد سازمانی، رشد اجتماعی و تغییر اجتماعی تبدیل شده‌اند. با این حال، اگرچه مجموعه جامعی از تحقیقات مرتبط با این حوزه رشد قابل توجهی داشته است، اما اهمیت عوامل تکمیلی مانند کارآفرینی سازمانی در افزایش تأثیر نوآوریهای فن آورانه بر عملکرد سازمانی هنوز مورد بررسی قرار نگرفته است. این مقاله چارچوبی را طراحی و بررسی می‌کند که ماهیت رابطه بین پذیرش / استفاده از ICT و عملکرد سازمانی را در بازار لبنان نشان می‌دهد و مورد بررسی قرار می‌دهد و تاثیری که کارآفرینی شرکتی می‌تواند بر این رابطه داشته باشد را مورد نظر قرار می‌دهد. PLS برای آزمودن روابط پیشنهادی همراه با اهمیت تأثیر میانجی کارآفرینی شرکتی مورد استفاده قرار گرفته است. یک تحلیل گروهی چندگانه نیز برای بررسی تأثیر میزان استفاده از ICT بر مدل ارائه شد. برازش مدل پیشنهادی مورد تأیید قرار گرفت، فرضیه‌ها تایید شدند و مفاهیم آن مورد بحث قرار گرفتند. 

۲- چارچوب نظری
     دو چارچوب نظری این تحقیق بدین شرح می‌باشد: (۱) دیدگاه قابلیتهای پویا (DCV) (Teece، Pisano & Shuen، ۱۹۹۷) و (۲) نظریه تفسیر نوآوری. قابلیت‌های پویا ، تلاش برای یافتن منابع ارزش آفرینی و تحقق ارزش – برای مثال قابلیت‌ها – در محیطهایی که همواره در حال تغییر هستند را مورد نظر قرار می‌دهد، بنابراین شرکت را به سمت تخصیص بهتر منابع و دستیابی به یک مزیت رقابتی پایدار سوق می‌دهد (Eisenhardt & Martin، ۲۰۰۰؛ Teece و همکاران، ۱۹۹۷). Teece و همکاران (۱۹۹۷) قابلیت‌های پویا را به عنوان “توانایی ادغام ، ایجاد و پیکره بندی مجدد شایستگیهای داخلی و خارجی برای توجه به محیطهای همواره متغیر” تعریف می‌کنند. دیدگاه قابلیتهای پویا تلاش می‌کند تا صراحتاً نشان دهد که چگونه منابع می‌توانند با استفاده از یک روش یکپارچه در یک شرکت توسعه پیدا کنند ، یکپارچه سازی شده و منتشر شوند. آن به مانند یک بافر بین منابع شرکت و محیط همواره در حال تغییر تجاری عمل می‌کند. منابع پویا به یک شرکت کمک می‌کند تا ترکیب منابع خود را تنظیم کند، بنابراین از این طریق پایداری مزیت رقابتی خود را حفظ می‌کند، که در غیر این صورت ممکن است به سرعت فروپاشیده شود.

     کاربرد پذیری این دیدگاه برای جریان تحقیقاتی سیستمهای اطلاعات، توسط چندین محقق نشان داده شده است (Braganza، Brooks، Nepelski، Ali، & Moro، ۲۰۱۷؛ Daniel & Wilson، ۲۰۰۳؛ Wade & Hulland، ۲۰۰۴). Wade و Hulland (2004) سیستم‌های اطلاعات (IS) را به عنوان منابعی با بسیاری از ویژگیهای مرتبط به قابلیتهای پویا در نظر گرفتند. این امر از این واقعیت ناشی می‌شود که ICT و IS می‌توانند تا حد زیادی از سازمانهایی که که در شرایط و بازارهای پویا و همواره در حال تغییر فعالیت می‌کنند پشتیبانی کنند. دیدگاه قابلیت‌های پویا توسط مطالعات بسیاری که سهم ICT را در ارزش شرکت بررسی کرده‌اند مورد استفاده قرار گرفته است (برای مثال، Cepeda & Vera، ۲۰۰۷؛ Kindstrom، Kowalkowski & Sandberg، ۲۰۱۳؛ Rohrbeck، ۲۰۱۰؛ Tian، Wang، Chen & Johansson، ۲۰۱۰). ICT به مرور زمان به تولید، یکپارچه سازی، توسعه و تقویت منابع کلیدی کمک می‌کند. تجارت الکترونیکی، روش‌های جدید تولید، خدمات جدید، مدل‌های جدید کسب و کار و روشهای مؤثر برای مدیریت بهتر زنجیره تأمین، مدیریت ارتباط با مشتری، و پشتیبانی از تصمیمات برخی از روشهای مختلفی هستند که ICT به واسطه آنها ویژگیهای قابلیت‌های پویای خود را نشان می‌دهد. این با نظریه نوآوری مطابقت دارد (Schumpeter، ۱۹۳۴) که ادعا می‌کند سازمان‌ها می‌توانند با معرفی نوآوریهای موفق و مدیریت نوآورانه منابع آنها به بهره‌های اقتصادی و مزیت رقابتی دست پیدا کنند (Davcik & Sharma، ۲۰۱۶). این نظریه می‌تواند با یک پروسه یادگیری مداوم (Gomez، Cespedes-Lorente، & Valle-Cabrera، ۲۰۰۵) و دستیابی به فرصتهای جدید (Kogut & Zander، ۱۹۹۲)، کسب دانش از همه منابع قابل حصول (Prahalad & Hamel، ۱۹۹۰) و بنابراین، پذیرش تصمیمات مناسب همراه باشد.