دانلود ترجمه مقاله ارزیابی پردازش زمانی شنوایی در کودکان مبتلا به لکنت رشدی (ساینس دایرکت – الزویر ۲۰۲۰)

ارزیابی پردازش زمانی شنوایی در کودکان مبتلا به لکنت رشدی

Auditory temporal processing assessment in children with developmental stuttering

چکیده

۱ مقدمه

۲ روش ها

۳ نتایج

۴ بحث

منابع

چکیده
هدف: لکنت یک اختلال رشدی تولید گفتار با طبیعتی پویا و چندعاملی است. نظریات علمی نقش اختلال پردازش شنیداری را در لکنت توضیح داده اند. بررسی پردازش شنیداری در لکنت، رهنمون‌هایی در ارتباط با سازوکارهای لکنت به دست خواهد داد. جزئیات پردازش شنوایی پایه در کودکان دچار لکنت (CWS) همچنان نامعین است. این مطالعه درصدد بررسی پردازش زمانی شنیداری (ATP) در کودکان دچار لکنت و رابطه ی آن با شدت لکنت می باشد.

روش‌ها: شرکت کنندگان این مطالعه مقایسه‌ای مقطعی، ۵۴ کودک دچار لکنت و ۶۳ کودک فاقد لکنت (CWOS) بودند. تمامی کودکان بین سنین ۷ تا ۱۲ سال قرار داشتند. قابلیت پردازش زمانی شنیداری شرکت کنندگان با استفاده از آزمون های نهان سازی در برگردان (BM)، الگوی استمرار (DP) و وقفه در همهمه(نویز) (GIN) اندازه‌گیری گردید. سپس، گروه ها از نظر نتایج پردازش زمانی شنیداری مورد مقایسه قرار گرفتند. همبستگی میان امتیازات این آزمون ها و شدت لکنت ارزیابی گردید.

نتایج: براساس نتایج، کودکان دچار لکنت نسبت به کودکان فاقد لکنت عملکرد ضعیف تری در آزمون های DP، BM و GIN نشان دادند. به علاوه، شدت لکنت همبستگی معکوس معناداری با امتیازات آزمون الگوی استمرار و درصد امتیازات شناسایی صحیح در آزمون وقفه در نویز، و در عین حال همبستگی مستقیم معناداری با آستانه‌های آزمون وارون نگاری صوتی از خود نشان داده است.

جمع بندی ها: نتایج حاکی از آن است که برخی از کودکان دچار لکنت دچار اختلال پردازش زمانی شنیداری هستند که این امر می توانند لکنت آنان را تشدید نماید. این یافته ها به نقش اختلال پردازش زمانی شنیداری در لکنت تاکید دارند.

۲- روش ها

۲-۱ سوژه ها

     این مطالعه بر روی ۵۴ کودک دچار لکنت (گروه CWS) و ۶۳ کودک فاقد لکنت (گروه کنترل) صورت گرفت. به علاوه، ۷/۹۰% از گروه CWS و ۷/۹۳% از گروه کنترل، پسر بودند. گروه CWS از بیمارستان مرکز پزشکی اطفال و کلینیک های خصوصی زبان و گفتاردرمانی در تهران، با روش نمونه گیری مطلوب گزیش شدند. گروه کنترل نیز از مدارس گوناگون در تهران و از میان کودکان واجد شرایط انتخاب گردیدند. هردو گروه از نظر سن و جنسیت تطبیق داده شده و کوشش شده است که آنها همچنین از نظر وضعیت اجتماعی اقتصادی مطابقت یابند[۱۳و۱۹].

     معیار های ورود برای گروه CWS عبارت بودند از: ۱) تشخیص لکنت توسط یک درمانگر زبان و گفتار مجرب در مراکز پیش تر ذکرشده و نیز به کمک ابزار شدت سنجی لکنت- ۳ (با امتیاز بسیار خفیف)؛ ۲) محدوده سنی بین ۷ و ۱۲ سال؛ ۳) آستانه شنوایی سنجی لحن خالص در محدوده های نرمال (بیشتر از ۲۰ دسی بل سطح شنیداری) برای مسیرهای هدایت هوا-استخوان در فرکانس ۸۰۰۰-۲۵۰ هرتز؛ ۴) معاینه گوش نرمال؛ ۵) بهره هوشی نرمال (بیشتر یا مساوی ۸۵ در مقیاس هوشی بازبینی شده وکسلر برای کودکان [۲۰] که توسط یک روان شناس ارزیابی شده باشد؛ ۶) راست دست بودن (با استفاده از پرسش نامه‌ی دست‌برتریِ ادینبورگ)؛ ۷) به زبان بومی فارسی صحبت کردن؛ ۸) بدون سابقه دریافت داروهایی که سیستم اعصاب مرکزی را تحت تاثیر قرار می دهند، مشکلات عصب شناختی، مشکلات روان شناختی، ضربه به سر، جراحی گوش و بیماری های گوش برمبنای گزارشات شخصی، نقص زبان و یادگیری طبق نظر آسیب شناس زبان-گفتار، و بیش فعالی برمبنای تشخیص روان شناس؛ ۹) بدون هیچ گونه فعالیت ادراکی، مانند فعالیت های مربوط به موسیقی؛ و ۱۰) سطح تحصیلات مادر بین سنین ۱۲ تا ۱۶ سالگی و امتیاز هالینگزهد بین ۴ تا ۶ [۴۷].

     معیارهای ورود برای گروه کنترل (کودکان فاقد لکنت) عبارت بودند از: ۱) گفتار فصیح بدون هیچگونه نشانه فیزیکی اشاره شده توسط ابزار شدت سنجی لکنت-۳ برمبنای گزارشات والدین و آموزگاران؛ ۲) موارد ۱۰-۲ اشاره شده در بالا؛ ۳) فاقد اختلال پردازش شنوایی (APD) برمبنای پرسشنامه حیطه پردازش شنوایی (APDQ)[21].