دانلود ترجمه مقاله اندازه گیری نوآوری کارکنان (امرالد ۲۰۱۷)

اندازه گیری نوآوری کارکنان: بررسی مقیاس های موجود و توسعه رفتار نوآورانه و موجودی های پشتیبانی از نوآوری در فرهنگ ها

Measuring employee innovation: A review of existing scales and the development of the innovative behavior and innovation support inventories across cultures

چکیده

۱ مقدمه

۲ یک مدل یکپارچه از رفتار ابتکاری کارمندان، و پشتیبانی از آن

۳ مرور ابزارهای سنجش موجود برای خلاقیت، رفتار ابتکاری کارکنان، و پشتیبانی از نوآوری

۴ توسعه مقیاس

۵ بحث

۶ نتیجه گیری ها

منابع

چکیده

هدف – هدف مقاله حاضر این است که مدلی از رفتار ابتکاری کارمندان را توسعه دهد و آنرا بصورت جدا از خروجی های نوآوری و بصورت یک رفتار چند وجهی مفهوم سازی کند، نه اینکه آنرا بصورت یک شمارش ساده از «اقدامات ابتکاری» توسط کارمندان، معرفی نماید. ما در این مدل، رفتارهای ابتکاری کارمندان منفرد را بصورت یک بنیان خُرد از کارآفرینی درون سازمانی در نظر گرفته ایم که در عوامل محتوایی همچون «پشتیبانی مدیریتی، سازمانی و فرهنگی برای نوآوری» جاسازی میشود و همچنین تحت تأثیر این عوامل قرار می گیرد. مؤلفان این مقاله بر مبنای مروری از مقیاس های رفتارهای ابتکاری کارمندان و ملاحظات نظری موجود، فهرست رفتار ابتکاری (IBI) و فهرست پشتیبانی نوآوری (ISI) را توسعه دادند و سپس آنرا اعتبارسنجی کردند.

طراحی/روش/رویکرد – دو مطالعه مقدماتی، یک مطالعه اعتبارسنجی سوم در جمهوری چک، و یک مطالعه اعتبارسنجی میان فرهنگی چهارم با استفاده از نمونه های معرف جمعیت از سوئیس، آلمان، ایتالیا و جمهوری چک (n = 2,812 کارمند و ۴۵۰ کارآفرین ) انجام شد.

یافته ها – هر دو فهرست قابل اطمینان بودند و اعتبارهای عاملی، ملاک، همگرا و افتراقی، و همچنین برابری میان فرهنگی را نشان دادند. رفتار ابتکاری کارمندان حمایت شد؛ این رفتار متشکل از ایده زایی، جستجوی ایده، ابلاغ ایده، فعالیت های اجرایی آغازین، شرکت دادن دیگران، و غلبه بر موانع بود. پشتیبانی مدیریتی، مهمترین تأثیر محتوایی را بر روی رفتار ابتکاری داشت و واسطه ای برای تأثیر «پشتیبانی سازمانی و فرهنگ ملی» بود.

ابتکار/ارزش – این مقاله درک خواننده از رفتار ابتکاری کارمندان – بعنوان یک پدیده چند وجهی – و عوامل محتوایی تأثیرگذار بر آنرا افزایش میدهد. با اینکه تحقیقات قبلی معمولاً بر نمونه های ساده در یک کشور خاص تمرکز کرده اند، اما مؤلفان مقاله حاضر اولین شواهد قوی را ارائه میدهند که مدل رفتار ابتکاری کارمندان را در بین فرهنگ ها و انواع مختلفی از نمونه ها تعمیم میدهد. این مدل و فهرست های IBI و ISI محققان را قادر می سازند که به درک عمیق تری از بنیان خرد مهم رفتار کارآفرینی مبنا در سازمان ها برسند؛ متخصصین نیز می توانند از این طریق نقاط قوت و نقاط ضعیف سازمان های خود در رابطه با کارآفرینی را شناسایی کنند.

۲- یک مدل یکپارچه از رفتار ابتکاری کارمندان، و پشتیبانی از آن
     کارآفرینی درون سازمانی (یعنی کارآفرینی در سازمان های موجود یا کارآفرینی سارمانی) اخیراً در مقالات مدیریت و کارآفرینی (بعنوان مثال هورنزبای و همکارانش ۱۹۹۹؛ پارکر ۲۰۱۱)، خصوصاً در سطح سازمانی (دی جانگ و ونکرز ۲۰۰۸؛ راچ و همکارانش ۲۰۰۹) مورد توجه قرار گرفته است.

     تمرکز مقاله حاضر بر روی سطح فردی است چون این افراد یا گروه هایی از افراد هستند که در فرآیند کارآفرینی درون سازمانی عمل میکنند. اغلب محققان رفتار ابتکاری فردی – بعنوان مثال بازترکیب خلاقانه منابع برای بهره برداری از فرصت ها – را جزء لازمی برای کارآفرینی می دانند (شِین ۲۰۱۲). کارآفرینی درون سازمانی و نوآوری کارکنان علیرغم اینکه تفاوت هایی با هم دارند اما هر دو شامل فعالیت های ابتکاری و غلبه بر موانع، و دارای پیامدهای تجاری هستند (دی جانگ و ونکرز ۲۰۰۸). در حقیقت رفتار ابتکاری کارمندان در سطح فردی را می توانیم بعنوان کارآفرینی درون سازمانی بنیادی ببینیم – یعنی ساختاری که معمولاً در سطح شرکتی قرار دارد. بنابراین رفتار ابتکاری کارمندان یک بنیان خُرد (فلین و همکارانش ۲۰۱۵) از کارآفرینی درون سازمانی است. ما در مقاله حاضر رفتار ابتکاری کارمندان را بصورت رفتارهایی تعریف می کنیم که کارمندان از طریق آنها ایده های جدیدی را خلق یا اتخاذ می کنند و تلاش های متعاقبی را برای اجرای این ایده شروع می نمایند.

     رفتار ابتکاری دارای چندین جنبه است که به مرور زمان آشکار می گردند. معمولاً خلق ایده و اجرای متعاقب ایده متمایز هستند و بعنوان بلوک های سازنده اصلی «نوآوری» شناخته می شوند (کراس ۲۰۰۴؛ بلِدو و همکارانش ۲۰۰۹). نوآوری همچنین دارای یک ماهیت اجتماعی است: بعنوان مثال زمانیکه لازم است بقیه در مورد ارزش یک ایده ترغیب و متقاعد شوند، یا اینکه لازم است نیازی های یاری آنها متحرک گردد تا بتوانند ایده های جدید را اجرا کنند. تحقیقات گذشته در مورد رفتار ابتکاری کارمندان و کارآفرینی درون سازمانی معمولاً بر مدلهای ساده شده از رفتار ابتکاری کارمندان تمرکز کرده اند (ژو و جورج ۲۰۰۱؛ جانسِن ۲۰۰۰؛ کراس ۲۰۰۴). ما یک مدل مکمل و ریزدانه تر (پرجزئیات تر) از رفتار ابتکاری کارمندان را پیشنهاد کرده ایم که جنبه های اصلی رفتارهای کارکنان فردی در رابطه با نوآوری را شامل می گردد – در بخش بعدی در این باره بیشتر توضیح خواهیم داد.