دانلود ترجمه مقاله رابطه بین دیجیتالی شدن و سرویس دهی (ساینس دایرکت – الزویر ۲۰۲۰)

رابطه بین دیجیتالی شدن و سرویس دهی: نقش سرویس دهی در جذب پتانسیل مالی دیجیتالی شدن

The relationship between digitalization and servitization: The role of servitization in capturing the financial potential of digitalization

چکیده

۱ مقدمه

۲ نظریه و فرضیات

۳ روش ها

۴ متغیرها

۵ نتایج

۶ بحث

منابع

چکیده

     پژوهش حاضر به بررسی اثر برهمکنش بین دیجیتال سازی و خدمات دهی بر عملکرد مالی شرکت های تولیدی می پردازد. ما فرض ساده خطی بین دیجیتال سازی و عملکرد مالی را با نمونه ای از ۱۳۱ شرکت تولیدی به چالش کشیده و اثر برهمکنش غیرخطی بین دیجیتال سازی و خدمات دهی را بر عملکرد مالی فرض نمودیم. از سطح پایین تا متوسط دیجیتال سازی، اثر برهمکنش بین دیجیتال سازی و خدمات دهی بالا بر عملکرد مالی شرکت منفی و معنی دار است. از سطح متوسط تا بالای دیجیتال سازی، تعامل بین دیجیتال سازی و خدمات دهی بالا مثبت و معنی دار شده و عملکرد مالی شرکت ها را بهبود می بخشد. نتایج بیانگر ضرورت تعامل موثر بین دیجیتال سازی و خدمات دهی یعنی خدمات دهی دیجیتالی می باشد. بدون این تعامل، یک شرکت تولیدی با تناقض در دیجیتال سازی مواجه می شود. مطالعه حاضر ضمن ارائه نکاتی درباره رابطه پیچیده بین دیجیتال سازی و عملکرد مالی به مدیران شرکت های تولیدی، بر ارزش خدمات دهی در هدایت عملکرد مالی از طریق دیجیتال سازی تاکید می نماید. بنابراین، مطالعه حاضر به تبیین نحوه تبدیل شرکت های تولیدی به شرکت های داده محور با پیشرفت خدمات دهی می پردازد.

نظریه و فرضیات
دیجیتال سازی و عملکرد
     دیجیتال سازی اکوسیستم ها و زنجیره های ارزش را در شرکت های تولیدی متحول ساخته، نحوه تعامل این شرکت ها را در بالادست یا پایین دست مرزهای شرکت تغییر داده، منجر به بهبود تعاملات عرضه کننده و مشتری گشته، و کسب داده ها، انبارسازی، تجزیه و تحلیل داده های بزرگ و پیاده سازی را ارتقاء داده است (پورتر و هپلمان، ۲۰۱۵). دیجیتال سازی نه تنها به طور بالقوه فرصت های کسب و کار جدیدی را فراهم آورده بلکه باعث افزایش کارایی نیز می گردد. دیجیتال سازی شرکت ها و صنایع تولیدی از منظرهای مختلف از جمله مفاهیمی مانند اینترنت اشیاء، اینترنت صنعتی، صنعت ۴٫۰ و دیجیتال سازی مورد بحث قرار می گیرد. در مطالعه حاضر، ما از واژه “دیجیتال سازی” بهره می بریم که از طریق آن به دیجیتال سازی فعالیت های پایین دستی در زنجیره ارزش سمت کاربر یا فرانت اِند (front end) شرکت های تولیدی اشاره نموده که در آن شرکت به گردآوری، انبارسازی، تحلیل و استفاده از داده های بازار برای ارتقاء هم‌آفرینی ارزش و تخصیص ارزش می پردازد.

     سرمایه گذاری در دیجیتال سازی می تواند با پیاده سازی و تلفیق چالش برانگیز با زیرسیستم های مختلف مانند پلت فرم های مختلف تصمیم گیری و ابزارهای تجسم بخشی گسترده باشد. سرمایه گذاری های IT باید باعث بهبود استفاده از داده ها در فرانت اِند و نهایتاً در بلک اِند (Back end) شده و به فعالیت های زنجیره ارزش در کل بهبود می بخشد (پورتر، ۲۰۰۱؛ پورتر و هپلمان، ۲۰۱۵). شرکت های تولیدی با سرمایه گذاری در دیجیتال سازی، از طریق خودکارسازی گردآوری، انبارسازی و تشخیص داده ها به تقلیل هزینه های پردازش داده ها نائل می شوند (وامبا و همکاران، ۲۰۱۷). کاربرد پیشرفته دیجیتال سازی داده ها باعث بهبود مشارکت مشتری و توسعه سیستم های محصول – خدمات از جمله بهبود در تشخیص از راه دور و مدیریت ناوگان می گردد (جایاچاندران و همکاران، ۲۰۰۵). اگر چه شواهد اندکی درباره رابطه مستقیم بین دیجیتال سازی و عملکرد ارائه شده اما این رابطه پیچیده و احتمالاً غیرخطی بوده و توسط متغیرهای دیگر تعدیل می گردد (کوتاماکی و همکاران، ۲۰۱۹). این دیدگاه همراستا با دیدگاه پژوهشگرانی است که پیشتر شاهد مخالفی را ارائه نموده و بر این باورند که ارزش IT دست کم در صورتی که با حمایت قابلیت های مکمل همراه نگردد (کیم و همکاران، ۲۰۰۵)، مورد تردید می باشد (براینیولفسون، ۱۹۹۳؛ براینیولفسون و هیت، ۱۹۹۸؛ کتینگر و همکاران، ۱۹۹۴). از این رو، به رغم پتانسیل مالی قابل توجه، شرکت ها در تلاش برای تخصیص ارزش از دیجیتال سازی هستند. سرمایه گذاری های فناوری صرف کافی نبوده اما غالباً بزرگ ترین چالش ها در زمینه شیوه ها و قابلیت های سازمانی ظاهر می شوند که باید برای بهره مندی از سیستم ها توسعه یابند.