دانلود ترجمه مقاله زمان بندی پروژه به وسیله ماتریس ساختار وابستگی فازی (ساینس دایرکت – الزویر 2012)

روشی جدید برای زمان بندی پروژه به وسیله ماتریس ساختار وابستگی فازی

A new approach for project scheduling using fuzzy dependency structure matrix

چکیده

1 مقدمه

2 روش مسیر بحرانی (CPM) و PERT در مقابل ماتریس ساختار طراحی (DSM)

3 رویکرد فازی پیشنهادی زمان بندی پروژه مبتنی بر ماتریس ساختار طراحی (DSM)

4 یک نمونه

5 مباحث بیشتر درباره الگوریتم فرضی

6 نتیجه گیری و تحقیقات آینده

منابع

چکیده

     ماتریس ساختار وابستگی (DSM)، بعنوان یک راه حل جایگزین، یک ابزار مفید در زمان بندی پروژه هنگام نزدیک شدن به مباحث وابستگی اطلاعات بین فعالیت ها است. با این حال، رویکرد فعلی DSM با این معضل روبرو است که دقیقا نمی توان همپوشانی فعالیتها را در مرحله برنامه ریزی یک پروژه تخمین زد، و این راه حل را برای یک روش شناسی قوی برای مدیریت زمان بندی ها در شرایط نامطمئن وابستگی اطلاعات فراخوانی کرد. هدف تحقیق ما ارائه رویکردی است که از نظریه مجموعه فازی برای حل مسئله در یک محیط نامطمئن استفاده می کند. بعنوان تعمیمی از زمانبندی سنتی مبتنی بر DSM، همپوشانی و مدت زمان فعالیت ها را بعنوان اعداد فازی توصیف می کنیم و یک الگوریتم سیستماتیک برای محاسبه متغیرهای زمان فعالیتها و مدت زمان اجرای پروژه مطرح می کنیم. همچنین یک نمونه برای اثبات اثربخشی الگوریتم ارائه می کنیم.

2 روش مسیر بحرانی (CPM) و PERT در مقابل ماتریس ساختار طراحی (DSM)
     رویکرد سنتی برای زمان بندی پروژه، روش مسیر بحرانی (CPM) معروف است، و در گام بعدی، استفاده از PERT برای مقابله با عدم اطمینان است. با این حال، این دو رویکرد سنتی نقاط ضعفی در زمان بندی پروژه های توسعه محصول به ویژه از نظر تکرار مدلسازی دارند (کیان و گاه، 2007).

     با توجه به جریان کاری فعالیتها، رویکرد روش مسیر بحرانی (CPM) زمانی کارایی خود را از دست می دهد که در جستجوی مقابله با فرایندهای تکراری یا انجام فعالیتهای زوجی در فعالیتهای متوالی یا موازی است (اولوفا و همکاران، 2004). اگرچه ابزارهای سنتی مدیریت پروژه مانند نمودارهای PERT و Gantt در فعالیتهای گسسته متوالی یا وظایف در پروژه های پیچیده ساختمانی مفید هستند، آنها نمی تواند تبادل پس-و-پیش اطلاعات را مدیریت کنند که معمولا در پروژه های توسعه محصول اتفاق می افتد (اشپینگر، 2001).

     رویکرد ماتریس ساختار طراحی (DSM) که توسط استوارد توسعه یافته (1981) در نمایش روابط پیچیده وابستگی ناشی از تبادل اطلاعات بین فعالیتها مفید است (یاسین و براها، 2003). جدای از رویکرد سنتی روش مسیر بحرانی (CPM)، ماتریس ساختار طراحی (DSM) جریان های اطلاعاتی مبتنی بر جریان های کاری را در یک پروژه نشان می دهد که نه تنها می توانند فعالیتهای متوالی و موازی را مدیریت کند، بلکه همچنین فعالیتهای پیوسته را مدیریت می کنند (اولوفا و همکاران، 2004). با استفاده از چنین ابزاری برای توصیف جریان اطلاعات، رابطه وابستگی اطلاعات بین فعالیتها، تحلیل و تصمیم گیری آسان تر را موجب خواهد شد (مشواری و همکاران، 2006). در مقایسه با تمام ابزارهای دیگر مبتنی بر نمودار، ماتریس ساختار طراحی (DSM) توصیف تصویری ساده تر و واضح تری از سیستم های پیچیده ارائه می کند (لو و همکاران، 2009؛ شریف و کایز، 2007).