دانلود ترجمه مقاله ایجاد تعادل بین نوآوری با حریم خصوصی فرامرزی و مقررات برون سپاری (ساینس دایرکت – الزویر 2019) (ترجمه ویژه – طلایی ⭐️⭐️⭐️)

معضل ابری در حال ظهور: ایجاد تعادل بین نوآوری با حریم خصوصی فرامرزی و مقررات برون سپاری

The emerging Cloud Dilemma: Balancing innovation with cross-border privacy and outsourcing regulations

چکیده

1. مقدمه

2. چارچوب بندی و پیشینه نظری: زمینه تکنولوژیکی و نهادی

3. روش تحقیق

4. یافته ها و تحلیل تحقیق: سه چالش نوظهور

5. بحث: مدیریت ابر و ریسک نظارتی

6. نتایج

منابع

چکیده

     پذیرش فراگیر فناوریهای برونسپاری و ابری همچنان ادامه می یابد، اما چالش ها و ریسک های ذاتی در مقدمات (آرایش های) ابری، موجب بروز نگرانیهایی در میان تنظیم کنندگان جهانی می شوند. چگونه شرکت های چند ملیتی خدمات مالی برای تطبیق نظارتی آماده شده اند؟ شرکت های Cloud based Fintech، مدلهای بانکداری سنتی را درهم گسیخته و نشان می دهند که شرکت های تحت کنترل و نظارت بالا، بایستی فناوریهای ابری را بپذیرند. این مقاله بر درک ریسک خاص مربوط به پذیرش ابر، و مقررات و جرایم عدم تطبیق تاکید می کند. طبق یافته های بدست آمده، چارچوبی برای تصمیم گیری راجع به زمان درگیری استراتژیکی یا اجتناب از فناوریهای ابری، فرض می کنیم. این چارچوب به مدیران اجرایی کمک می کند تا بین نیاز به تعادل با نیاز به مدیریت ریسک تطبیق، تعادل برقرار کنند. سپس، شیوه های موثردر حال ظهور برای مدیریت پایدار نوآوری مبتنی بر ابر را به طور مفصل مطرح می کنیم. در حالیکه بر خدمات مالی جهانی تاکید می کنیم، تحلیل در کلیه صنایع تحت نظارت و کنترل کاربرد دارد، جایی که نوآوری های مبتنی بر ابر، بر خدمات حیاتی کسب و کار، تاثیر چشمگیری می گذارند.

چارچوب بندی و پیشینه نظری: زمینه تکنولوژیکی و نهادی

     قوانین نظارتی موجود در مورد مقدمات برونسپاری در خدمات مالی، مبتنی بر فرضیات ارائه شده حول زیرساخت های IT جهانی، پایدار و بزرگ (مثلاً، SWIFT) و مدلهای کسب و کار سنتی هستند که در میان شرکت کنندگان صنعت به اشتراک گذاشته شده و درک شده اند. تکنولوژیهایی که این زیرساخت ها را احاطه نموده و از مدلهای کسب و کار جدید ابداعی و نوآورانه استفاده می کنند، می توانند ریسک های جدیدی ایجاد کنند که برای تنظیم کنندگان قابل درک نیستند، به ویژه زمانی که چنین شرکتهایی، خارج از حوزه تنظیم کننده قرار دارند. یکی از تنظیم کنندگان اصلی UK (FCA) اخیراً توضیح داد: ” تکیه زیاد بر تکنولوژی، مواجهه در برابر قابلیت های درهم گسسته تکنولوژیها را به طرقی افزایش می دهد که می تواند برای شرکت ها و مصرف کنندگان در آینده هزینه بردار باشد. به این طریق، یکپارچگی زیرساخت IT برای پایداری عملیاتی شرکت ها، و با توجه به اتصال بین سیستم ها، برای یکپارچگی گسترده تر بازار، اهمیت زیادی پیدا کرده است” (FCA، 2015a).

     تنظیم کننده، فرصت عرضه شده توسط SaaS و هشدارها در مورد ریسک های مرتبط را روشن می کند: “با انتخاب تکنولوژیهایی مناسب جهت افزایش کارایی و پاسخگویی به تقاضاهای متغیر، پویایی رقابتی در برخی از بازارها تغییر می کند. ورودیهای جدید، که بهتر می توانند سیستم هایی برای پاسخگویی مستقیم به نیازمندیهای مصرف کننده، راه اندازی کنند، نسبت به شرکت هایی که نیازمند یکپارچگی تکنولوژیها (احتمالاً قبلاً دچار اضافه بار بود) با سیستم های موجود هستند، از مزیت رقابتی برخوردارند. یکی دیگر از جنبه های این مسئله، استفاده از تکنولوژیهای ابری ذاتاً مقیاس پذیر است که وقتی شرکتها اینها را در راس سیستم های موروثی کمتر مقیاس پذیر انتخاب می کنند، موجب بروز مسائلی در رابطه با سازگاری و تاب آوری (انعطاف پذیری) می شوند (FCA، 2014a). فراتر از راهنمایی سطح بالا از سوی تنظیم کنندگان خدمات مالی، مطالعه حاضر اجتماع یا گردهمایی عواملی را مورد بررسی قرار می دهد که می توانند موانعی برای پذیرش نوآوریهای مبتنی بر ابر ایجاد کنند با این نظر که تجربیات و یافته ها را وارد چارچوبی می کنند تا بتوانند به سازمانها قدرت مدیریت این حوزه بسیار پیچیده اما بحرانی و حیاتی را دهند.

کالاشدگی مبتنی بر ابر خدمات IT

     یکی از رویکردها در مورد رایانش ابری، به ابر به عنوان عنصر تسهیل کننده کالاشدگی خدمات IT نگاه می کند (Carr، 2004). حالا، سازمانها برای دسترسی به زیرساخت های تکنولوژیکی، پلتفرم ها و اپلیکیشن های کسب و کار که همگی در خارج مدیریت شدند، حق الزحمه اشتراک پرداخت می کنند. از طریق این مدل، شرکت ها می توانند سرمایه گذاری در بخش سخت افزار، نرم افزار و زیرساخت IT (IaaS، PaaS، SaaS) را کاهش دهند، که حال توسط تامین کنندگان سرویس های ابری، مدیریت و حفظ شده است. یکی از مزایای کلیدی آن است که شرکت ها می توانند قابلیت های IT شان را به شیوه ای اثربخش در هزینه (مقرون به صرفه) افزایش و کاهش دهند. از دیدگاه حسابداری، با دارایی های IT داخل، می توان به عنوان مخارج سرمایه با استهلاک رفتار نمود، در حالیکه با خرید سرویس های ابری به عنوان یک هزینه عملیاتی رفتار شده است. برای CIO، این بدان معناست که مخارج سرمایه IT را می توان به سمت مخارج عملیاتی انعطاف پذیرتری هدایت نمود.