دانلود ترجمه مقاله بررسی تاثیرات ریسک زنجیره تامین بر عملکرد مالی شرکتها (امرالد ۲۰۱۸) (ترجمه ویژه – طلایی ⭐️⭐️⭐️)

بررسی تاثیرات ریسک زنجیره تامین بر عملکرد مالی شرکتها

Supply chain risk’s impact on corporate financial performance

چکیده

۱٫ مقدمه

۲٫ پیشینه تحقیق

۳٫ فرضیات تحقیق

۴٫ روش تحقیق

۵٫ نتایج تحقیق

۶٫ بحث

۷٫ نتیجه گیری

منابع

چکیده

هدف– محققان از مدتها پیش به دنبال این بودند که بفهمند چگونه ریسکهای زنجیره تأمین (SC) بر عملکرد شرکت تأثیر می‌گذارد. با این وجود، نمی‌توانند در بررسیهای نظری و تجربی خود کاملاً ادعا کنند که چگونه ریسکهای زنجیره تأمین (SC)  بر عملکرد مالی شرکت تأثیر می‌گذارد. هدف از این مقاله این است که ارتباط بین ریسکهای زنجیره تأمین (SC)  و عملکرد مالی شرکت را بررسی کند.

طراحی / روش / رویکرد– نویسنده با استفاده از داده‌های نظرسنجی و صورتهای مالی، چگونگی اثرگذاری ریسکهای زنجیره تأمین (SC)   بر عملکرد مالی شرکت را از منظر عملکرد مالی نهایی (MFP) بررسی می‌کند.

یافته‌ها– یافته‌های به دست آمده در مورد اهمیت ریسک خاص صنعت، ریسک سازمانی، ریسک فرآیند کسب و کار داخلی و ریسک تقاضا، با مطالعات پیشین سازگار است. نویسنده درمی یابد که ریسک تقاضا دارای عملکرد مالی نهایی (MFP) -0.20 است، که بالاترین تأثیر منفی در بین متغیرهای ریسک می‌باشد. یافته‌ها همچنین نشان می‌دهند که ریسک خاص صنعت دارای عملکرد مالی نهایی (MFP)  -۰٫۱۶  می‌باشد که با وجود عدم تأثیر مستقیم بر عملکرد مالی، دومین تأثیر منفی است.

محدودیت‌ها / دلالت‌های تحقیق– این مقاله از طریق ترکیب داده‌های نظرسنجی و صورتهای مالی به بررسی چگونگی تأثیر ریسکهای زنجیره تأمین (SC)  بر عملکرد مالی نهایی (MFP)  می‌پردازد. و فرض نمی‌کند که برآوردهای گزارش شده در مورد عملکرد مالی نهایی (MFP)  برای همه کسب و کارها در کشورهای دیگر اعمال شود. با این حال، تحقیقات آینده می‌تواند یافته‌های ما را بصورت مثلث در بیاورد.

اصالت/ارزش– این مطالعه نظرسنجی و داده‌های مالی را با هم ترکیب می‌کند تا چگونگی اثرگذاری ریسکهای زنجیره تأمین (SC)  بر عملکرد مالی شرکت را تحلیل کند. بخصوص، روشی را برای برآورد روابط علت و معلولی کمّی بین ریسک زنجیره تأمین (SC) و عملکرد مالی شرکت فراهم می‌کند، که به این عنوان مهم در تحقیقات در زمینه مدیریت زنجیره تأمین توجه کمتری شده است.

پیشینه تحقیق

زنجیره تأمین (SC) فرایند یکپارچه‌ای است که در آن مواد اولیه به محصولات نهایی تبدیل می‌شوند و سپس از طریق توزیع، خرده فروشی یا هر دوی اینها به مشتریان تحویل داده می‌شوند (Cohen و Moon1990). ریسک زنجیره تأمین (SCR) احتمال وقوع یک رویداد یا عدم موفقیت در روند برنامه ریزی، اجرا، نظارت و کنترل عملیات زنجیره تأمین (SC) است که به زیانهای مالی برای شرکتهای خریدار منتهی می‌شود (Zsidisin، ۲۰۰۳). در حالیکه مدیریت SCR برای حفظ مزیت رقابتی در محیط همواره در حال تغییر کسب و کار بسیار مهم است، مدیریت ریسک زنجیره تأمین (SCRM) از طریق هماهنگی یا همکاری بین شرکای زنجیره تأمین (Brindley، ۲۰۰۴؛ Tang، ۲۰۰۶) توجه بسیاری از دست اندرکاران و محققان را به خود جلب کرده است.

بسیاری از دست اندرکاران و دانشگاهیان با بررسی و شناسایی عوامل مؤثر در عملکرد ریسک در زنجیره تأمین (SC) تحقیقات گسترده‌ای را برای توسعه مدلهای مدیریت ریسک زنجیره تأمین (SCRM) انجام داده‌اند (برای مثال، Cucchiella و Gastaldi، ۲۰۰۶؛ Kleindorfer و Saad، ۲۰۰۵؛ Kraljic، ۱۹۸۳؛ Neiger و همکاران، ۲۰۰۹؛ Rao و Goldsby، ۲۰۰۹؛ Ritchie و Brindley، ۲۰۰۷؛ Rotaru؛ Rotaru و همکاران، ۲۰۱۴؛ Wu و همکاران، ۲۰۰۶؛ Zsidisin، ۲۰۰۳؛ Zsidisin و Ellram، ۲۰۰۳). به عنوان مثال، Zsidisin و همکاران (۲۰۰۰) با توجه به تجزیه و تحلیل مصاحبه‌های عمیق با کارشناسان خرید از ۹ شرکت تولیدی دریافتند که سازمانهای خریدار باید برنامه‌های احتیاطی را ایجاد کنند و استراتژیهای بافر و بهبود فرایند را در واکنش به ریسک‌های تأمین اجرا نمایند.

Lewis (2003) از یک رویکرد مبتنی بر مورد برای توسعه یک مدل اولیه از ریسک عملیاتی مبتنی بر ابعاد ورودی و خروجی رویدادهای علّی و پیامدهای منفی استفاده می‌کند. سپس، مدل خود را بر اساس یافته‌های تجربی حاصل از چهار مطالعه موردی شکست عملیاتی از یک ارائه دهنده خدمات مالی، یک شرکت خرده فروشی، یک تولید کننده قطعات صنعتی و یک تولید کننده قطعات هوافضا مورد بازنگری قرار می‌دهد. Zsidisin و Ellram (2003) از تجزیه و تحلیل رگرسیون برای بررسی رابطه بین منابع و تکنیکهای ریسک عرضه برای مدیریت آن ریسک استفاده می‌کنند. آن‌ها براساس نمونه‌ای از ۲۶۱ سازمان خریدار، نتیجه گرفتند که رابطه قابل توجهی وجود دارد و سازمانهای خریدار در واقع منابع مختلف ریسک عرضه را با اجرای تکنیک‌های مدیریتی مورد بررسی قرار می‌دهند که می‌تواند احتمال وقوع حوادث زیان بار را کاهش دهد.