دانلود ترجمه مقاله پژوهش حسابداری انتقادی در زمان فرا نژادی (ساینس دایرکت – الزویر ۲۰۱۷) (ترجمه ویژه – طلایی ⭐️⭐️⭐️)

پژوهش حسابداری انتقادی در زمان های فرا نژادی

Critical accounting research in hyper-racial times

چکیده

۱٫ مقدمه

۲٫ عدم پذیرش نژاد به عنوان یک مقوله هستی شناسی

۳٫ ۲۵ سال تحقیقات حسابداری انتقادی درباره نژاد

۴٫ به سوی تعامل سازنده تر حسابداری انتقادی با نژاد

۵٫ نتیجه گیری

منابع

چکیده

     مقاله حاضر به تبیین دغدغه های جدی مربوط به کمبود پژوهش حسابداری انتقادی در دوره معاصر می پردازد که می توان آن را دوران نژادگرایی افراطی تلقی نمود (علیم و ریس، ۲۰۱۱). با توجه به نحوه تلقی از مفهوم نژاد در ادبیات حسابداری انتقادی، ما به شناسایی مشخصات تحقیقات حسابداری موجود درباره نژاد و بحث درباره مشکلات و چالش های پژوهش در این حوزه پرداختیم. به علاوه، ما چارچوبی را برای تحقیقات آتی درباره نژاد و حسابداری در راستای تاثیرگذاری و ساختارشکنی بیشتر اقدامات خود در نظام ها و شیوه های چالش برانگیز نابرابری مبتنی بر نژاد معاصر مطرح نمودیم.

     در این کشور افسانه ای وجود دارد که برخی از مردم آن را گرامی می دارند چرا که به آن ها احساس خوبی بخشیده و فاقد بار سنگین اخلاقی و معنوی است. این افسانه بر این باور است که ما نژاد(پرستی) را کنار گذاشته ایم و مدت های مدیدی است که از سلطه ما می گذرد، درس های خود را آموخته و به سرزمین موعود دست یافته ایم و سکونتگاه های مجلل خود را در آن بنا نهادیم (لئونارد پیتس جونیور،‌ ۲۰۱۵).

عدم پذیرش نژاد به عنوان یک مقوله هستی شناسی

     در هر دو گفتمان دعلمی و غیرتخصصی، نژاد یک مقوله هستی شناسی تلقی می گردد که از نظر استدلالی به اصول جبرگرایی زیستی متوسل می شود. منطق جبرگرایی در پی تبیین الگوهای رفتار گروهی، کاهش پیچیدگی های پدیده های اجتماعی به مجموعه ای از الگوهای کلیشه ای منسوب به اشتراک افراد، آنچه که تلقی می شود ویژگی برجسته ای می باشد – در این مورد رنگ پوست – است. جبرگرایی به اهداف متعددی دست می یابد. نخست، ادعا می کند که از نژاد می توان به عنوان متغیر توضیحی رفتار انسان استفاده نمود. دوم، چنین توصیفی از نژاد، نژاد را ماهیت جداگانه ای شمرده و بدین صورت نشان می دهد که نژاد بر اساس ماهیت خاص خود، نسبت به روش های معنی دار پیشین متفاوت می باشد.

     ایجاد نژادها و نشانه گذاری بین آن ها برای منطقی کردن تاثیر مهمی که در تاریخ بشر در تبیین نژادپرستی به خصوص، استعمار، برده داری و نسل کشی دارند، ضروری می باشد. در واقع، عصر پس از روشنفکری، ادعاهای فلسفی جدیدی را مطرح نموده که با تکیه بر ارزش برابری، عدالت و آزادی بر انسان گرایی جهانی تاکید نمود (شیلینگ، ۱۹۹۳؛ اسکینر، ۲۰۰۷). این اصول در اروپا ارزش بسیاری یافت و متعاقباً شالوده آمریکا را تعریف کردند. برای مطابقت با این اصول، تفکر غربی در حین پیگیری استعمارگری و برده داری به نام اهداف اقتصادی و ایدئولوژیک، بر کار شبه علمی تکیه نمود که به گسترش دیدگاه اختلاف نژادی هستی شناسی پرداخته (یهودا ۲۰۰۷)؛ و به طور خاص این ادعا را مطرح نمود که نهادهای تحت تبعیض نژادی تامین حقوق یکسان با نهادهای سفیدپوستان را تایید نمی کنند. به عنوان مثال، درباره استعمارگری، این منطق استعمارگر و مستعمره را به صورت انواع متمایزی از بشر متصور می شود که سیاست پسرفت داخلی حکومت امپراطوری را مجاز می شمارد (استولر، ۲۰۰۲؛ ص ۱۴۵، مک کلینتاک، ۱۹۹۵ را نیز ملاحظه نمایید).

     برای پذیرش این باور که بین نژادهای مختلف نه تنها تفاوت های هستی شناسی وجود داشته بلکه رفتار انسانی را نیز توضیح می دهند، غرب به رشته هایی مانند مردم شناسی تا زیست شناسی تکیه نموده است. تحقیقات اولیه انسان شناسی که بیگانگان (تحت تبعیض) نژادی را به عنوان انسان های بدوی و وحشی توصیف نمودند شواهد کافی را برای توجیه این مساله که چرا اجزای برتر نژادها باید تحت کنترل و نظارت اعضای نژادهای برتر باشند (لوییس، ۱۹۷۳) ارائه می نمایند – این شواهد به طور موثر زمینه های اخلاقی استعمارگری را با اعلام اینکه قرار گرفتن تحت حکومت و نهایتاً تمدن سفیدپوستان از طریق پروژه امپریالیسم در راستای منافع بیگانگان (تحت تبعیض) نژادی، فراهم می نماید .