دانلود ترجمه مقاله درک اخلاق و قانون در آموزش پزشکی (تیلور و فرانسیس ۲۰۱۱) (ترجمه ویژه – طلایی ⭐️⭐️⭐️)

درک اخلاق و قانون در آموزش پزشکی

Making sense of ethics and law in the medical curriculum

چکیده

مقدمه

شفاف سازی ماهیت و هدف یادگیری اخلاقی- قانونی

ایجاد کردن یک چارچوب برای اخلاقیات و قانون در آموزش های پزشکی

روزمره

مبتنی بر نظریات

عادات

مقاصد

عواقب

جامعه

قرار دادن اخلاق و قانون در یک بستر آموزشی

بدن

فرد

جامعه فعال و دست اندرکار

خلاصه

منابع

چکیده

     لحظه ای که بیمار وارد اتاق درمان می شود، متخصص پزشکی در یک زمینه اخلاقی و قانونی باید خدمات خودش را ارائه کند. وظیفه مدرس های پزشکی، این است که دانشجویان خودشان را برای این حقیقت بالینی به صورتی مجهز کنند که هم برای دانشجویان و هم برای انواع مدرس های پزشکی در دانشکده ها و به صورت کلی برای تمام کسانی که قرار است تفسیر خودشان را از این حوزه علمی داشته باشند، قابل درک باشد.

     اخلاق و قانون در آموزش های پزشکی (Dowie and Martin 2011)، هدفش ارائه کردن درک چگونگی استفاده از اخلاق و قانون در آموزش ها به صورت ساختار یافته، یکپارچه و منطقی می باشد.

     ما باید باید نخست دیدگاه اولیه دوره خودمان را بررسی کنیم و دامنه کلی یادگیری را شناسایی کنیم که قانون و اخلاق با آن ارتباط دارد. به جای ارائه کردن موضوعات اخلاقی- قانونی متنوع به دانشجویان، یادگیری آن ها را می توان با ایجاد کردن یک چارچوب با تاکید مشخص بر روی قانون و اخلاق، تقویت کرد. یک چارچوب اخلاق حرفه ای در این قسمت ارائه شده است که تمام المان های روزمره، نظری، عادات، هدف ها، عواقب و موضوعات اجتماعی مرتبط با این رویکرد را بررسی می کند.

     این دوره همچنین باید در یک دوره آموزشی گسترده تر ارائه شود و این کار، باعث می شود که این دوره بتواند از یک فرآیند یکپارچه و به هم مرتبط بهره ببرد که به صورت مستقیم برای دانشجویان در زمینه تحصیلی دانشکده های پزشکی، معنی داشته باشد. در نهایت، در این رهنمود، نمونه هایی از طرح های انسان دوستانه ارائه می شود که تمرکزشان بر روی مرز های موجود در خدمات درمانی، بدن انسان، فرد و جامعه با یک رویکرد عملی می باشد.

ایجاد کردن یک چارچوب برای اخلاقیات و قانون در آموزش های پزشکی

     هافرتی و فرانکس (۱۹۹۴) تایید کرده اند که اخلاقیات در پزشکی به عنوان بخشی از هویت فردی پزشکان، به بهترین شکل ایجاد می شود. به صورت مشابه، گولید (۲۰۰۴) نیز پیشنهاد کرده که «اخلاق باید به عنوا نبخشی گسترده از حرفه ای گری به پزشکان ارائه شود». پارکر و دیکنسون (۲۰۰۱) توضیح می دهند که حرفه ای گری در اخلاق و قوانین پزشکی یک پدیده جدید نیست و می توان آن را در قوانین حرفه ای اروپای جنوبی در قرن نوزدهم نیز مشاهده کرد.

     مقالات پزشکی، منابع بسیار غنی در رابطه با حالت و محتوای یادگیری حرفه ای ارائه می کنند و در رابطه با استفاده از آموزش های اخلاقی در این زمینه نیز راهکارهای بسیار خوبی را ارائه می کنند (Campbell et al. 2007). در بریتانیا، اخیرا یک تحقیق در این رابطه انجام شده است که چگونه اخلاق در آموزش های پزشکی مورد استفاده قرار می گیرد (Shoot & McKimm 2010) و یکی از مهم ترین توسعه ها ( که به صورت خلاصه در جعبه ۲ ارائه شده است) در این زمینه، بیانیه اجماع اصلاح شده در رابطه با محتوای اصلی اخلاق و قوانین پزشکی می باشد (Stirrat et al. 2010).

     هر چیزی که در محتوای خاص اخلاق حرفه ای در پزشکی توسط برنامه ریزان آموزشی قرار داده شود، احتمالا در چارچوبی قرار می گیرد که به عنوان نمونه در جعبه شماره ۳ ارائه شده است. این جعبه بعضی  از ویژگی های اصلی که اهمیت اخلاقی – قانونی دارند را ارزیابی کرده است.