دانلود ترجمه مقاله معتبر اندازه‌گیری رضایت بین تعادل کار و زندگی و استرس کار در طول همه‌گیری کووید 19 (ساینس دایرکت – الزویر 2021) (ترجمه ویژه – طلایی ⭐️⭐️⭐️)

دورکاری: اندازه‌گیری رضایت بین تعادل کار و زندگی و استرس کار در طول همه‌گیری کووید 19 در اندونزی

Work from Home: Measuring Satisfaction between Work–Life Balance and Work Stress during the COVID-19 Pandemic in Indonesia

چکیده
1 مقدمه
2 بازبینی های نظری
2.1 دورکاری
2.2 توازن بین کار و زندگی
2.3 استرس کاری
2.4 رضایت شغلی
3 روش ها ی تحقیق
4 تجزیۀ و تحلیل اطلاعات و نتایج
4.1 مدل سنجش
4.2 مدل ساختاری
4.3 ارزیابی فرضیه ها
5 مباحثه
6 نتیجه گیری
پیوست 1 (موارد نظرسنجی)
منابع

چکیده

ویروس کرونا (COVID-19) با شیوع خود در ابتدای سال 2020، شیوۀ زندگی و کار مردم و همچنین صنایع و سازمان‌های مختلف را در سراسر جهان تحت تأثیر قرار داد. بسیاری از سازمان ها برای سازگاری با این تغییرات شروع به ارائه روش های جدیدی برای کارکنان خود؛ از جمله دورکاری و کار از خانه کرده اند. هدف از این مطالعه پرداختن بهتر به این موضوع با بررسی چندین عامل (مانند تعادل میان کار و زندگی ویا استرس شغلی)برای سنجش رضایت شغلی در حین کار در خانه (تحت تأثیر COVID-19 ) بود. با استفاده از یک رویکرد کمی، 472 از کارکنان در سراسر اندونزی که مجبور به دورکاری شده بودند در نظر سنجی و تحقیق طراحی شده شرکت کردند و پاسخ های آنها با استفاده از نرم افزار مدل سازی Smart-PLS تجزیه و تحلیل شد. این تحقیق نشان داد که کار در خانه، برقراری تعادل بین کار و زندگی، و استرس شغلی به طور مستقیم و غیرمستقیم تأثیر چشمگیری بر مقدار رضایت شغلی افراد دارند. دورکاری به عنوان یک نوع جدید نحوۀ کارکردن می تواند رضایت شغلی را در فضای کاری و اجتماعی فعلی برای کارکنان در اندونزی حفظ کند. به طور کلی، استفاده از دورکاری می تواند نشانۀ مثبتی باشد که باید برای سازمان مورد توجه قرار گیرد.

1 مقدمه

در اوایل سال 2020، تحت تأثیر فراگیری ویروس کرونا (COVID-19) در سراسر جهان، شوک اقتصادی و اجتماعی ایجاد شده که به طور خاص نحوه زندگی و کار مردم و نحوه عملکرد صنایع مختلف و سازمان‌ها را دچار تغییر کرد. یکی از قابل مشاهده ترین تغییرات در نتیجه همه گیری COVID-19، دورکاری و اجرایی شدن سیاست های کار از خانه در شرکت هاست (کرامر و کرامر 2020). دورکاری در ابتدا توسط سازمان جهانی بهداشت برای جلوگیری از انتشار ویروس و همچنین راه حلی برای اجرای کارها به صورت معمول پیشنهاد شد تا دولت ها و سازمان های سراسر جهان به عنوان یک نوآوری در نحوۀ کار کردن آن را بپذیرند. این پدیده به یک رویکرد کاری انعطاف پذیر اشاره دارد که توسط زمان، مکان، نحوۀ ارتباطات فنی و استفاده از اطلاعات محدود نمی شود.

6 نتیجه گیری

این مطالعه در ابتدا در جستجوی عامل تعیین کننده ایجاد تعادل کار و زندگی در اوایل پاندمی بود که در آن نیازهای نامشخص دورکاری در اندونزی به خوبی تنظیم نشده بود، نه از سوی دولت و سیاست اجرایی هر سازمان مربوطه درمورد این مفاهیم بحث نکرده بود.. مفهوم تعادل کار و زندگی به ندرت در محیط جمع گرا مورد بحث قرار می گیرد. در این مطالعه با نزدیک شدن کارکنان به خانواده، مفهوم تعادل زندگی کاری به عنوان یک علامت مثبت در نظر گرفته شد که از طرفی می تواند رضایت شغلی آنها را افزایش دهد، در حالی که از طرف دیگر استرس شغلی نقش پررنگی در وضعیت موجود ایفا میکند . استرس می تواند بر رضایت شغلی در یک محیط کاری عادی تأثیر بگذاردو در این وضعیت که کارگران مجبور به کار در خانه بودند نیز، استرس کاری بر رضایت شغلی تأثیر منفی داشت. این مطالعه برای ما روشن میکند که که اگرچه برای کارکنان اندونزیایی کار در محیط دورکاری غیرمعمول است، اما می توان برای افزایش بهره وری همچنان امیدوار بود که با همراهی سیاست های درست تحقق بیابد. این مطالعه همچنین نشان می دهد که دورکاری به عنوان جو جدید شناخته شدۀ کار برای کارکنان اندونزیایی بوده و می تواند رضایت شغلی آنها را حفظ کند. همینطور انتظار می رود که آنها به کار خود متعهد باشند و وظایف خود را انجام دهند.

Abstract

Coronavirus (COVID-19), which hit in early 2020, changed the way people live and work, and affected industries and organizations all over the world. Many organizations have begun to deliver a new way of working to adapt to these shifts effectively using teleworking or a work from home policy. The purpose of this study was to fill the gaps by investigating several potential predictors of job satisfaction during working from home from the impact of COVID-19 such as work–life balance and work stress. Using a quantitative approach, 472 workers who were forced to work from home all over Indonesia participated, and the responses were analyzed using Smart-PLS software. The study revealed that working from home, work–life balance, and work stress have a significant effect, both directly and indirectly, on job satisfaction. Working from home as a new pace of work can sustain job satisfaction as the current working atmosphere for Indonesian workers. In response to the collectivist setting, working from home can be a positive sign that needs to be paid attention to for the organization.

1 Introduction

In early 2020, the impact of coronavirus (COVID-19) spread that affected all over the world created economic and social shock, which specifically in the organization world will likely reshape the way people live and work and the way in which industries and organizations operate. One of the most observable changes as a result of the COVID19 pandemic is teleworking, telecommuting, or the working from home policy across occupations (Kramer and Kramer 2020). Teleworking was suggested by the World Health Organization to be implemented by governments and organizations around the world as a new work innovation to prevent the spread of the virus as well as a solution so that work can be performed as usual. This refers to a flexible working approach not constrained by time, place, type of technical communication, and the use of information.

6 Conclusions

This study initially focused on seeking the determinant of work–life balance in the early pandemic wherein the unclear direction of working from home in Indonesia was not regulated well, neither from the government nor the policy itself within the organization. The work–life balance concept is rarely discussed in the collectivist setting. In this study, as the workers became close with their family, the concept of work life balance was received as a positive sign, which in some areas could increase their job satisfaction, while in the other side, work stress needs to be paid attention to. Work stress can affect job satisfaction in a normal work setting; however, in this study, where workers were forced to work from home, work stress had a negative impact on job satisfaction. This study sheds light on the fact that even though it is uncommon for Indonesian workers to work in the telecommuting setting, hopes for increasing productivity are still open when it is accompanied by the right policy. The study reveals that working from home as the new climate of working for Indonesian workers can maintain their job satisfaction, and it is expected that they commit to their work and fulfill their task accomplishment.

تصویری از مقاله ترجمه و تایپ شده در نرم افزار ورد

دورکاری: اندازه‌گیری رضایت بین تعادل کار و زندگی و استرس کار در طول همه‌گیری کووید 19 در اندونزی

Work from Home: Measuring Satisfaction between Work–Life Balance and Work Stress during the COVID-19 Pandemic in Indonesia