دانلود ترجمه مقاله پیشینه های اصلی ارزش ویژه برند در توسعه برند میراث فرهنگی (ساینس دایرکت – الزویر ۲۰۲۱) (ترجمه ویژه – طلایی ⭐️⭐️⭐️)

 

 

این مقاله انگلیسی ISI در نشریه الزویر در ۱۰ صفحه در سال ۲۰۲۱ منتشر شده و ترجمه آن ۲۷  صفحه میباشد. کیفیت ترجمه این مقاله ویژه – طلایی ⭐️⭐️⭐️ بوده و به صورت کامل ترجمه شده است.

 

دانلود رایگان مقاله انگلیسی + خرید ترجمه فارسی
عنوان فارسی مقاله:

پیشینه های اصلی ارزش ویژه برند در توسعه برند میراث فرهنگی: نقش تعدیل کننده تجربه میراث گردشگری

عنوان انگلیسی مقاله:

Key antecedents of brand equity in heritage brand extensions: The moderating role of tourist heritage experience

 

 

مشخصات مقاله انگلیسی 
فرمت مقاله انگلیسی pdf و ورد تایپ شده با قابلیت ویرایش
سال انتشار ۲۰۲۱
تعداد صفحات مقاله انگلیسی ۱۰ صفحه با فرمت pdf
نوع مقاله ISI
نوع نگارش مقاله پژوهشی (Research article)
نوع ارائه مقاله ژورنال
رشته های مرتبط با این مقاله مدیریت، گردشگری و توریسم
گرایش های مرتبط با این مقاله مدیریت بازرگانی، مدیریت کسب و کار، بازاریابی و مدیریت گردشگری
چاپ شده در مجله (ژورنال) تحقیقات اروپایی در زمینه مدیریت و اقتصاد تجارت – European Research on Management and Business Economics
کلمات کلیدی ارزش ویژه برند، توسعه برند، نگرش نسبت به برند، اعتبار برند، تجربه، ارزش ویژه برند مقصد
کلمات کلیدی انگلیسی Brand equity – Brand extension – Brand attitude – Brand credibility – Experience – Destination brand equity
ارائه شده از دانشگاه  دانشگاه گرانادا، گروه بازاریابی و تحقیقات بازار، اسپانیا
نمایه (index) scopus – master journals – JCR – DOAJ
نویسندگان M. Belen Prados-Pena – Salvador Del Barrio-Garcíab
شناسه شاپا یا ISSN  ۲۴۴۴-۸۸۳۴
شناسه دیجیتال – doi https://doi.org/10.1016/j.iedeen.2021.100153
ایمپکت فاکتور(IF) مجله ۶٫۳۳۳ در سال ۲۰۲۰
شاخص H_index مجله ۱۸ در سال ۲۰۲۱
شاخص SJR مجله ۱٫۰۲۴ در سال ۲۰۲۰
شاخص Q یا Quartile (چارک) Q1 در سال ۲۰۲۰
بیس است  
مدل مفهومی دارد 
پرسشنامه دارد 
متغیر دارد 
فرضیه دارد 
رفرنس دارای رفرنس در داخل متن و انتهای مقاله
کد محصول ۱۲۰۳۶
لینک مقاله در سایت مرجع لینک این مقاله در سایت Elsevier
نشریه الزویر – Elsevier

 

مشخصات و وضعیت ترجمه فارسی این مقاله 
فرمت ترجمه مقاله pdf و ورد تایپ شده با قابلیت ویرایش
وضعیت ترجمه انجام شده و آماده دانلود
کیفیت ترجمه ویژه – طلایی ⭐️⭐️⭐️
تعداد صفحات ترجمه تایپ شده با فرمت ورد با قابلیت ویرایش  ۲۷ (۴ صفحه رفرنس انگلیسی) صفحه با فونت ۱۴ B Nazanin
ترجمه عناوین تصاویر و جداول ترجمه شده است 
ترجمه متون داخل تصاویر ترجمه شده است 
ترجمه متون داخل جداول ترجمه شده است 
ترجمه ضمیمه ندارد
ترجمه پاورقی ندارد
درج تصاویر در فایل ترجمه درج شده است  
درج جداول در فایل ترجمه درج شده است  
درج فرمولها و محاسبات در فایل ترجمه ندارد
منابع داخل متن به صورت فارسی درج شده است
منابع انتهای متن به صورت انگلیسی درج شده است

 

فهرست مطالب
چکیده
۱ مقدمه
۲ مرور ادبیات
۲٫۱ برندهای میراث و گردشگری فرهنگی
۲٫۲ محدوده مفهومی ارزش ویژه برند در برندهای میراث فرهنگی
۲٫۳ توسعه در مورد برندهای میراث
۲٫۴ نگرش نسبت به توسعه برند و اعتبار توسعه برند به عنوان پیشینه ارزش ویژه برند
۲٫۵ نقش پیشین تناسب توسعه، در تشکیل ارزش ویژه برند توسعه برند میراث
۲٫۶ تجربه مصرف کننده از برند والد: نقش تعدیل کننده آن در رفتار
۳ روش شناسی
۳٫۱ جمع آوری داده ها
۳.۲ متغیرهای مستقل و محرک های تجربی
۳.۳ معیارهای وابسته
۳٫۴ تجزیه و تحلیل تغییر ناپذیری اندازه گیری و ویژگی های روان سنجی مقیاس ها
۴ تجزیه و تحلیل داده ها
۴٫۱ بررسی دستکاری
۴٫۲ سوگیری مخدوش كننده
۴٫۳ برآورد مدل و آزمون فرضیه ها
۵ نتیجه گیری
۶ مفاهیم مدیریتی
۷ محدودیت ها و جهت های بالقوه تحقیقات آینده
منابع

 

بخشی از ترجمه

چکیده

این مطالعه به بررسی این موضوع می پردازد که با توجه به نقش واسطه ای نگرش نسبت به برند و اعتبار برند و نقش تعدیل کننده سطح تجربه گردشگر از برند والد، درجه تناسب بین توسعه برند و برند والد (اصلی) در مورد مکان های تاریخی (میراث)، چگونه بر شکل گیری ارزش ویژه برند توسعه اثر می گذارد. در این مطالعه یک طرح آزمایشی اعمال می شود که در آن، دو سطح مختلف تناسب بین برند میراث والد و توسعه برند، بین سوژه ها کنترل می شود. پیشنهادهایی برای روش های موثر افزایش ارزش ویژه برند میراث و در نتیجه کمک به ارتقا و رقابت پذیری مقصد ارائه شده است.

۱ مقدمه

به طور کلی میراث فرهنگی به عنوان یک عامل کلیدی در توسعه اجتماعی-اقتصادی قلمروها (‏محله ها، شهرها، مناطق و کشورها) ‏(بوویتز و ایبن هولت، ۲۰۰۸؛ هنچه و سلواج، ۲۰۱۷) و به طور خاص در مقاصد گردشگری (کاربن، ۲۰۱۶؛ هالپنی و همکاران، ۲۰۱۸ ؛ هنچه، ۲۰۱۸) در نظر گرفته می شود. هنگامی که یک مکان میراث جهانی در سایت میراث جهانی (‏WHS)‏ برگزیده می شود، این شناخت سطح بالا، یک برند میراث قدرتمند را تشکیل می دهد (تیموتی، ۲۰۱۱) که از وضعیت مهم، کیفیت درک شده و اصالت برخوردار است (رایان و سیل وانتو، ۲۰۰۹). این برند میراث فرهنگی تاثیر مثبتی بر الگوهای تقاضا در مناطق مورد نظر اعمال می کند (‏هالپنی و همکاران، ۲۰۱۸، پوریا و همکاران، ۲۰۱۱)‏، ریسک درک شده گردشگری مرتبط با انتخاب مقصد را کاهش می دهد (هالپنی و همکاران، ۲۰۱۸) و در نهایت، اعتماد گردشگران به مقصد مورد نظر را افزایش می دهد (حسن و رحمان، ۲۰۱۵). بنابراین، مکان های میراث فرهنگی که دارای نشان جهانی WHS هستند، کانون توجه گردشگران و محرک های ثروت آفرینی برای سرزمین هایی هستند که در آن ها واقع شده اند. آن ها همچنین منبع عظیمی از پتانسیل توسعه اقتصادی در حال پیشرفت مقاصد را از طریق ایجاد توسعه برند (‏موضوع مورد علاقه محققان بازاریابی) تشکیل می دهند (آکر، ۱۹۹۰؛ کیم و همکاران، ۲۰۱۹؛ رست، ۲۰۰۵).

 

بخشی از مقاله انگلیسی

Abstract

This study examines how the degree of fit between the brand extension and the parent brand, in the case of heritage sites, affects the extension’s brand equity-formation, considering the mediating role of brand attitude and brand credibility and the moderating role of the tourist’s level of experience of the parent heritage brand. An experimental design is applied, in which two different levels of fit between the parent heritage brand and the brand extension are controlled between subjects. Suggestions are provided for effective ways of enhancing heritage brand equity and therefore contributing to destination promotion and competitiveness.

۱ Introduction

Cultural heritage is considered a key factor in the socioeconomic development of territories in general (neighborhoods, cities, regions, and countries) (Bowitz & Ibenholt, 2008; Henche & Salvaj, 2017) and in that of tourist destinations, in particular (Carbone, 2016; Halpenny et al., 2018; Henche, 2018). When a heritage site is designated a World Heritage Site (WHS), this high-profile recognition constitutes a powerful heritage brand (Timothy, 2011) that enjoys significant status, perceived quality, and authenticity (Ryan & Silvanto, 2009). This heritage brand exerts a positive effect on demand patterns in the territories concerned (Halpenny et al., 2018; Poria et al., 2011), reducing tourist perceived risk associated with choosing a destination (Halpenny et al., 2018) and, ultimately, increasing tourist confidence in the destination in question (Hassan & Rahman, 2015). Therefore, heritage sites that carry the WHS hallmark are a focus of significant appeal for tourists and drivers of wealth-creation for the territories in which they are located. They also constitute an enormous source of potential for destinations’ on-going economic development through the creation of brand extensions—a topic of particular interest to marketing scholars (Aaker, 1990; Kim et al., 2019; Reast, 2005).

 

تصویری از مقاله ترجمه و تایپ شده در نرم افزار ورد

دانلود رایگان مقاله انگلیسی + خرید ترجمه فارسی
عنوان فارسی مقاله:

پیشینه های اصلی ارزش ویژه برند در توسعه برند میراث فرهنگی: نقش تعدیل کننده تجربه میراث گردشگری

عنوان انگلیسی مقاله:

Key antecedents of brand equity in heritage brand extensions: The moderating role of tourist heritage experience

 

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا