دانلود ترجمه مقاله پیش بینی پیامدهای عصبی ضعیف پس از ایست قلبی خارج از بیمارستان (ساینس دایرکت – الزویر ۲۰۲۱) (ترجمه ویژه – طلایی ⭐️⭐️⭐️)

پیش بینی پیامدهای عصبی ضعیف پس از ایست قلبی خارج از بیمارستان با غلظت سرمی فوق العاده نشانگرهای عصبی و آستروگلیال – یک مطالعه آزمایشی پیش آگهی عصبی

Ultra-early serum concentrations of neuronal and astroglial biomarkers predict poor neurological outcome after out-of-hospital cardiac arrest—a pilot neuroprognostic study

چکیده

مقدمه

روش ها

طرح و جمعیت مورد مطالعه

ارزیابی نتیجه

تجزیه و تحلیل آماری

نتایج

جمعیت مورد مطالعه

ارتباط هر نشانگر زیستی با پیامد عصبی

امتیاز نشانگر زیستی ترکیبی نسبت به پیامد عصبی

تجزیه و تحلیل مسیر پیامد عصبی

بحث

محدودیتها

نتیجه گیری

اطلاعات اخلاقی

قدردانی/ منابع مالی/ افشائیه

منابع

چکیده

اهداف: جهت ارزیابی میزان اهمیت پیش آگهی عصبی فوق العاده زودهنگام در مورد غلظت های GFAP،NF-L1، UCH-L1، Tau و S100B، مسیر تغییر و نمایه (پروفایل) ترکیب بعد از ایست قلبی خارج بیمارستانی (OHCA) .

روش ها: ثبت نام احتمالی ۲۲ بیمار با سکته قلبی خارج بیمارستانی و ۱۰ بیمار بعنوان شاهد در یک مرکز مراقبتهای ثالث آکادمیک مابین یکم ماه می سال ۲۰۱۷ و ۲۸ام ماه ژانویه سال ۲۰۲۰٫ خون یکساعت بعد از بازگشت گردش خون خودبخودی (ROSC)  (H0)، در طی ۶ (H6)، ۱۲، ۱۸، ۲۴ ساعت و به صورت روزانه یا تا زمان ترخیص یا مرگ جمع آوری شد. غلظت نشانگرهای زیستی، امتیاز چندعلتی (مولتی فاکتور) و تغییر مسیر مورد ارزیابی قرار گرفتند و با وضعیت نهایی عصبی (نورولوژیک) مقایسه شدند ( رده عملکرد مغزی (CPC) خوب در مقابل ضعیف، به ترتیب CPC:1-2 در مقابل CPC:3-5).

نتایج: پیامد عصبی ۱۰ بیمار خوب و ۱۲ بیمار ضعیف بود. بیماران با نتایج عصبی ضعیف، غلظت های بالاتری از نشانگر زیستی داشتند و در نقاط زمانی ابتدایی امتیازات نشانگر زیستی ترکیبی بودند. اولین اختلاف معنی دار بین نشانگر های زیستی سرم بیماران با پیامد خوب و ضعیف در طی ۱۲ ساعت (H12) مربوط به GFAP (میانه خوب: pg/ml425 [IQR:370-630] در مقایسه با میانه ضعیف:pg/ml 5954 [1712-65,055]؛ P<0.001)، H12 مربوط به NF-L ( pg/ml64 [41-69] در مقایسه با  pg./ml898 [348-1990]؛ p<0.001)، H0 مربوط به Tau (31 [8-51] در مقایسه با  pg/ml124 [53-238]؛ p=0.025)، H0 مربوط به UCH-L1 ( pg/ml898 [365-1600] در مقایسه با pg/ml 2475 [1898-4098]؛ p=0.008) و H6 مربوط به S100B (pg/ml 123 [70-290] در مقایسه با pg/ml 895 [360-1199]؛ p=0.002) بودند. ۴ امتیاز ترکیبی نشانگر زیستی در H12 (78.03 [52.03-111.25] در مقایسه با pg/ml 749 \198.46-4870.63]؛ p=0.003) اختلاف داشتند. روش یادگیری ماشینی  همچنین مشخص کرد که اعضای گروه مسیر امتیاز ۴ نشانگر با پیامد حاصله در بیمار تطابق دارند.

نتیجه گیری: غلظت های متوالی (سریالی) سرم فوق العاده زودهنگام از نشانگر های زیستی عصبی و آستروگلیا ممکن است به دنبال سکته قلبی خارج بیمارستانی دارای اهمیت پیش آگهی عصبی باشند.

نتیجه گیری

نتایج این مطالعه اکتشافی نشان می دهد که سنجش متوالی و فوق العاده زود هنگام پروتئینهای سرمی ویژه مغز بعد از OHCA میتواند اطلاعات اولیه، مطمئن و عینی و مفید در پیش آگهی عصبی فراهم نماید. کاربرد بالینی را می توان با ارزیابی افزایشی و همزمان چندین نشانگر زیستی ارتقا داد. مطالعات آتی پیش بینی شده اند و لازم است تا شامل گروه های چندمرکزی بزرگ، جمعیتهای بیمار که تفکیک نشده اند و ارزیابی های طولانی مدت باشند تا این یافته ها را تایید نمایند و تغییراتی که در بیماریهای مزمن، بیماریهای همزمان و دیگر متغیرهای ناسازگار وجود دارند را در نظر بگیرند.

Abstract

Objectives To assess ultra-early neuroprognostic significance of GFAP, NF-L, UCH-L1, tau, and S100B concentrations, change trajectory, and combination profile after Out-of-Hospital Cardiac Arrest (OHCA).

Methods Prospective enrollment of 22 OHCA and 10 control patients at an academic tertiary care center between May 1, 2017 and January 28, 2020. Blood was collected within one hour of return of spontaneous circulation (ROSC) (H0), at hours 6 (H6), 12, 18, 24, and daily or until discharge or death. Biomarker concentrations, multifactor score, and trajectory change were assessed and compared to final neurologic status (good vs poor Cerebral Performance Category; CPC 1–۲ vs CPC 3–۵, respectively).

Results ۱۰ patients had good and 12 had poor neurologic outcomes. Poor outcome patients had higher biomarker concentrations and combined biomarker scores at early time points. The earliest significant difference between good and poor outcome patients’ serum biomarkers were at H12 for GFAP (good median: 425 pg/mL [IQR:370−۶۳۰] vs poor: 5954[1712–۶۵,۰۵۵] pg/mL; p < ۰٫۰۰۱), H12 for NF-L (64[41–۶۹] vs 898[348–۱۹۹۰] pg/mL; p < ۰٫۰۰۱), H0 for Tau (31[8–۵۱] vs 124[53–۲۳۸] pg/mL; p = ۰٫۰۲۵), H0 for UCH-L1 (898[375–۱۶۰۰] vs 2475[1898–۴۰۹۸] pg/mL; p = ۰٫۰۰۸), and H6 for S100B (123[70–۲۹۰] vs 895[360–۱۱۹۹] pg/mL; p = ۰٫۰۰۲). Four biomarker composite scores differed by H12 (78.03[52.03–۱۱۱٫۲۵] vs 749 [198.46–۴۸۷۰٫۶۳] pg/mL; p = ۰٫۰۰۳). Machine-learning approach also identified that four-marker score trajectory group memberships are in concordance with patient outcome.

Conclusions Ultra-early serial serum concentrations of neuronal and astroglial biomarkers may be of neuroprognostic significance following OHCA.

Conclusion

The findings of this exploratory study suggest that ultra-early serial measurement of serum brain-specific proteins after OHCA may provide early, reliable, and objective information useful in neuroprognostication. Clinical utility may be enhanced through simultaneous additive evaluation multiple biomarkers. Future studies are anticipated and will need to include larger multicentered cohorts, undifferentiated patient populations, and longer-duration evaluations in order to validate these findings and account for variations in chronic disease, co-morbid conditions, and other confounding variables.

تصویری از مقاله ترجمه و تایپ شده در نرم افزار ورد

پیش بینی پیامدهای عصبی ضعیف پس از ایست قلبی خارج از بیمارستان با غلظت سرمی فوق العاده نشانگرهای عصبی و آستروگلیال – یک مطالعه آزمایشی پیش آگهی عصبی

Ultra-early serum concentrations of neuronal and astroglial biomarkers predict poor neurological outcome after out-of-hospital cardiac arrest—a pilot neuroprognostic study