دانلود ترجمه مقاله اجتناب از مالیات ، توانایی مدیریتی و کارایی سرمایه گذاری ( وایلی – ۲۰۱۸) (ترجمه ویژه – طلایی ⭐️⭐️⭐️)

اجتناب مالیاتی، توانایی مدیریتی و کارایی سرمایه گذاری

Tax Avoidance, Managerial Ability, and Investment Efficiency

پژوهش قبلی و توسعه ی فرضیات
توانایی مدیریتی، اجتناب مالیاتی و کارایی سرمایه گذاری
حاکمیت شرکتی، اجتناب مالیاتی و کارایی سرمایه گذاری
طرح پژوهش
ارزیابی متغیرهای وابسته
ارزیابی اجتناب مالیاتی
توانایی مدیریتی
حاکمیت شرکتی
مدل تجربی برای آزمون H1: توانایی مدیریتی
مدل تجربی برای آزمون H2: حاکمیت شرکتی
انتخاب نمونه
نتایج تجربی
آمار توصیفی
هم بستگی ها
سرمایه گذاری پیش بینی شده
نتایج: فرضیه- توانایی مدیریتی MA
نتایج: توانایی مدیریتی کم و زیاد
نتایج: حاکمیت شرکتی
نتیجه گیری
منابع

این که آیا اجتناب مالیاتی ثروتی را برای سهامداران شرکت ایجاد می کند یا به سادگی مساول و مشکلات سازمان را تشدید می کند یا خیر، موضوع بحث کنونی و هم چنین پرسش پژوهشی مهم و ارزشمند این مطالعه است (هانلون و هیزمان ۲۰۱۰). در دیدگاه سنتی، اجتناب مالیاتی، انتقال ثروت به دولت را کاهش می دهد و شرکت ها را توانمند می سازد تا منابع بیشتری را حفظ کرده و ارزش سهامداران را افزایش دهند (سویینسون ۱۹۹۹ گراهام و تاکر ۲۰۰۶ ویلسون ۲۰۰۹). با این حال، چندین مطالعه مانند دسای و دارماپالا (۲۰۰۶ و ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹) و دسای و همکارانش در سال ۲۰۰۷ بیان کردند که مدیران شرکت هایی با سطوح بالاتر اجتناب مالیاتی ممکن است طراحی فعالیت های هزینه بری را برعهده بگیرند تا رفتار اجتناب مالیاتی را از مقامات دولتی پنهان نمایند. در نتیجه، ممکن است مدیران این شرکت ها صورت های مالی را با شفافیت اندک ارائه نمایند که می تواند استخراج هزینه و کرایه را تسهیل نماید و به عنوان یک رفتار فرصت طلبانه از سوی مدیران شناخته می شود. دو نمونه از رفتارهای فرصت طلبانه ی مدیریتی عبارتنداز: مدیریت شرکت با استفاده از عایدات و درامد حاصل از افزایش سطوح اجتناب مالیاتی برای افزایش سرمایه گذاری شرکت فراتر از حد و اندازه ی بهینه ی آن (بالاک ریشنان ۲۰۱۱) یا عدم استفاده از درآمد حاصل از افزایش سطوح اجتناب مالیاتی برای سرمایه گذاری در پروژه های ارزش فعلی خالص مثبت NPV(برتراند و مولیناتان ۲۰۰۳).

نتیجه گیری

مقاله ی ما در ابتدا تاثیر توانایی مدیریتی بر رابطه ی بین اجتناب مالیاتی و کارایی سرمایه گذاری را مورد بررسی قرار می دهد.

به ویژه، تاثیرات توانایی مدیریتی و حاکمیت شرکتی بر رابطه ی بین اجتناب مالیاتی و کارایی سرمایه گذاری را بررسی می کنیم. ما بیان می کنیم که زمانی که اجتناب مالیاتی افزایش می یابد، شرکت هایی با توانایی مدیریتی کم (زیاد)، اختلاف و انحراف بزرگتری از سطح سرمایه گذاری پیش بینی شده را نشان می دهند. به عبارت دیگر، ما نشان می دهیم که زمانی که اجتناب مالیاتی افزایش می یابد، توانایی مدیریتی بالا کارایی سرمایه گذاری را ارتقا می دهد در حالی که توانایی مدیریتی اندک ناکارامدی سرمایه گذاری را تشدید می کند. به طور مشابه، ما نشان می دهیم که زمانی که اجتناب مالیاتی افزایش می یابد، حاکمیت شرکتی به کارایی سرمایه گذاری مربوط می شود، بدین معنی که حاکمیت شرکتی قوی (ضعیف) کارایی سرمایه گذاری را افزایش (کاهش) می دهد. با این وجود، تایید و تصدیق می کنیم که ارتباطات آماری که بیان می کنیم مشروط به توانایی ما برای ارزیابی ساختارهای کارایی سرمایه گذاری، اجتناب مالیاتی و توانایی مدیریتی هستند.

Abstrac

In this paper, we examine the impact of managerial ability on the relation between corporate tax avoidance and investment efficiency. Using a sample of US firms from 1994–۲۰۱۵, we find that as tax avoidance increases, firms with high (low) managerial ability exhibit increased (reduced) investment efficiency, that is, smaller (greater) deviations from predicted levels of investment spending. Supplemental analysis also shows that as tax avoidance increases, strong (weak) corporate governance increases (decreases) investment efficiency. Overall, our findings shed light on whether corporate tax avoidance generates wealth for the firm’s shareholders or simply exacerbates agency problems.

Whether corporate tax avoidance generates wealth for the firm’s shareholders or simply exacerbates agency problems is a subject of ongoing debate and therefore an important research question worthy of study (Hanlon and Heitzman, 2010). In the traditional view, tax avoidance lowers wealth transfers to the state, enabling firms to retain greater resources and increase shareholder value (Swenson, 1999; Graham and Tucker, 2006; Wilson, 2009). However, several studies, such as Desai and Dharmapala (2006, 2008, 2009) and Desai et al. (2007), suggest that managers of firms with higher levels of tax avoidance may undertake costly activities designed to hide tax avoidance behaviour from government authorities. As a consequence, managers of these firms may produce financial statements with reduced transparency that may facilitate rent extraction, otherwise known as opportunistic behaviour, by managers. Two examples of such managerial opportunistic behaviour involve the firm’s management using the proceeds from increased levels of tax avoidance to increase firm investment beyond its optimal size (Balakrishnan et al., 2011) or failing to use the proceeds from increased levels of tax avoidance to invest in positive net present value (NPV) projects (Bertrand and Mullainathan, 2003).

CONCLUSION

To our knowledge, our paper is the first to examine the impact of managerial ability on the relation between tax avoidance and investment efficiency.

Specifically, we examine the conditioning effects of managerial ability and corporate governance on the relation between tax avoidance and investment efficiency. We document that as tax avoidance increases, firms with low (high) managerial ability exhibit greater (smaller) deviations from predicted levels of investment. In other words, we show that as tax avoidance increases, high managerial ability promotes investment efficiency, while low managerial ability exacerbates investment inefficiency. Similarly, we show that as tax avoidance increases, corporate governance is associated with investment efficiency; that is, strong (weak) corporate governance increases (decreases) investment efficiency. Nevertheless, we acknowledge that the statistical associations we document are contingent on our ability to measure the constructs of investment efficiency, tax avoidance, and managerial ability.

تصویری از مقاله ترجمه و تایپ شده در نرم افزار ورد

اجتناب مالیاتی، توانایی مدیریتی و کارایی سرمایه گذاری

Tax Avoidance, Managerial Ability, and Investment Efficiency