دانلود ترجمه مقاله پریودنتیت در پمفیگوئید و پمفیگوس دهانی (ساینس دایرکت – الزویر 2017) (ترجمه ویژه – طلایی ⭐️⭐️⭐️)

پریودنتیت در پمفیگوئید و پمفیگوس دهانی: یک مرور سیستماتیک بر روی مطالعات منتشر شده

Periodontitis in oral pemphigus and pemphigoid: A systematic review of published studies

روش ها

نتایج

بحث

منابع

پریودنتیت و بیماری خود ایمنی bullous، شامل پمفیگوس ولگاریس و پمفیگوئید غشاء مخاطی، از جمله اختلالات immunoinflammatory هستند که به ترتیب منجر به ایجاد پلاک های میکروبی و زخم های بافتی ناشی از خودپادتنی یا autoantibody در حفره ی دهانی می شوند. شواهد حاکی از این موضوع هستند که شرایط خودایمنی ممکن است به عنوان یک فاکتور خطر برای ابتلا به پریودنتیت مطرح باشد اما هیچگونه ارزیابی سیستماتیکی برای تائید این فرضیه وجود ندارد. یک مقاله ی سیستماتیک با هدف برسی وضعیت پریودنتال در پمفیگوس و پمفیگوئید به رشته ی تحریر درآمده است. تحقیقات الکترونیک با استفاده از PubMed از جولای سال 2016 شروع شده است که طی این تحقیق 10مطالعه تعیین شدند که درآنها ضوابط از پیش تعیین شده برای پذیرش یا رد این مطالعات در فرایند برسی ارائه شده است. اغلب گزارشات موجود از یک همبستگی میان سلامت ضعیف پیرودنتال و بروز پمفیگوس ولگاریس و پمفیگوئید غشاء مخاطی حکایت دارند. برخی از این گزارشات نشان دهنده ی تاثیرات سودمند رویه های بهداشت دهان بر روی پارامترهای پیرودنتیال و شدت بیماری های کلینیکی از جمله بیماری تاول بافتی هستند. نتایج متناقضی هم میان این مطالعات و تحلیل های انجام شده بر روی بیماران به چشم میخورد که این امر به دلیل کاستی های موجود در شیوه های مورد استفاده است. این مقاله بصورت مقدماتی این پیشنهاد را مطرح می کند که بیماران مبتلا به پمفیگوس ولگاریس دهانی و پمفیگوئید غشاء مخاطی تا حدودی مستعد ابتلا به پریودنتیت هستند که این مساله بصورت بلقوه می تواند محرکی باشد برای اختلال bullous. این بیماران می بایست توسط متخصص امراض پوستی ترغیب شوند که به صورت حرفه ای و فعال با دندان پزشک خود تشریک مساعی داشته و مساله ی پیریودنتال را دنبال کنند.رابطه ی واقعی و برهم کنش های متقابل میان دو بیماری با این نیازمندی مواجه است که به صورت جامع و فراگیر در یک فرایند مطالعاتی موثر و به خوبی تدوین شده در آینده مورد برسی قرار بگیرد.

بحث

مقالات جستجو شده شمار محدودی از مطالعات آزمایشی را تعیین می کنند که مرتبط با پریودنتیت در بیماری خودایمنی bullous با درگیری دهانی هستند که منحصر به PV و MMP می شود.6-15ذاین مساله احتمالا به این دلیل رخ داده است که احتمال وقوع این اختلال تاول زا بسیار اندک است و شانس وقوع آن به ترتیب معادل 75/ تا 5 و 3/1 تا 2 در هر یک میلیون نفر در هر سال است.1,2 بطور مشابه آنچیزی که برای بیماران مبتلا به آرتریت rheumatoid،16 توضیح داده شده، در مطالعات تعیین شده مشاهده شده است که بیماران مبتلا به PV و MMPدر مقایسه با افراد سالم افزایش میزان ابتلا به پریودنتیت را نشان می دهند.این بیماران دارای پارامترهای وخیم تر پیریودنتال هستند از جمله خونریزی بر روی کاوشگر، سطح وابستگی کلینیکی وتر عضلانی پیریودنتال، عمق کاوش و رکود شاخص پلاک یا شاخص لثه ای.7,8,10,11,13 در یک مطالعه نتایج با استفاده از اجتماع شاخص پیریودنتال درمان مورد نیاز به دست آمدند.7 تنها داده های جزئی پیریودنتال ثبت شده با توجه به این شاخص ممکن است منعکس کننده ی وضعیت واقعی سلامت یا بیماری پیریودنتال نباشد.12,17,19 بعلاوه افزایش شاخص لثوی مشاهده شده در بیماران مبتلا به MMP تشریح کننده ی درجه ی التهاب لثه ای، التهاب پوست و تورم خواهد بود که این مساله می بایست با احتیاط مورد توجه قرار بگیرد بدلیل اینکه این مقیاس ممکن است توسط مورفولوژی MMP تحت تاثیر قرار بگیرد.10,11

Periodontitis and autoimmune bullous diseases, including pemphigus vulgaris and mucous membrane pemphigoid, are immunoinflammatory disorders leading to microbial plaque- and autoantibody-elicited tissue injury of the oral cavity, respectively. Evidence indicates that these autoimmune conditions may represent a risk factor for periodontitis, but no systematic evaluation exists to corroborate this assumption. A systematic literature review of periodontal status in pemphigus and pemphigoid was conducted. Electronic searches using PubMed from inception to July 2016 identified 10 studies meeting predetermined inclusion and exclusion criteria. Most reported some correlation between poor periodontal health and both oral pemphigus vulgaris and mucous membrane pemphigoid. Some demonstrated beneficial effects of oral hygiene procedures on periodontal parameters and clinical disease severity of the established blistering diseases. Inconsistent results were found between studies and within analyzed patient cohorts, likely because of methodological shortcomings. This review preliminarily suggests that patients with oral pemphigus vulgaris and mucous membrane pemphigoid appear somewhat more susceptible to periodontitis, which in turn may potentially trigger the bullous disorders. These patients should be encouraged by dermatologists to pursue collaborative professional periodontal follow-up with dentists. The true relationship and mutual interaction between both diseases needs to be more comprehensively addressed in well-designed prospective studies.

DISCUSSION

The literature search identified a limited number of case-control and pilot studies related to periodontitis in autoimmune bullous diseases with oral involvement that were restricted to PV and MMP.6-15 This is likely a result of the rarity of these blistering disorders with an estimated incidence of 0.75 to 5 and 1.3 to 2 per million per year, respectively.1,2 Similarly to what was recently described in patients with rheumatoid arthritis,16 it was observed in the identified studies that patients with PV and MMP showed an increase in the incidence of periodontitis as compared with healthy individuals. These patients had worse periodontal parameters such as bleeding on probing, clinical attachment level of the periodontal ligament, probing depth, plaque index, and/ or gingival index/recession.7,8,10,11,13 In 1 study, results have been obtained by the community periodontal index of treatment needs.7 The only partial periodontal data recording on which this index is based on may not reflect the true state of periodontal health or disease and is not adequately correlated with attachment loss.12,17-19 Moreover, the increase in gingival index observed in patients with MMP, which describes the degree of clinical gingival inflammation, erythema, and edema, should be regarded with caution because this measure may have been biased by the MMP morphology.10,11

تصویری از مقاله ترجمه و تایپ شده در نرم افزار ورد

پریودنتیت در پمفیگوئید و پمفیگوس دهانی: یک مرور سیستماتیک بر روی مطالعات منتشر شده

Periodontitis in oral pemphigus and pemphigoid: A systematic review of published studies