دانلود ترجمه مقاله یادگیری حرکتی یک تکلیف تعادل پویا (ساینس دایرکت – الزویر ۲۰۱۹) (ترجمه ویژه – طلایی ⭐️⭐️⭐️)

یادگیری حرکتی یک تکلیف تعادل پویا: تأثیر قدرت اندام تحتانی و تمرین تعادل قبلی

Motor learning of a dynamic balance task: Influence of lower limb power and prior balance practice

چکیده

مقدمه

روش ها

نتایج

بحث

نتیجه گیری

چکیده

اهداف: ما می خواستیم بررسی کنیم که آیا تأثیر “آموزش یادگیری” که در یادگیری تکالیف دیداری-حرکتی مشاهده شده است، در هنگام یادگیری یک تکلیف تعادلی نیز وجود دارد، یعنی اینکه آیا میزان یادگیری یک تکلیف تعادلی با تمرین قبلی تکالیف مشابه تعادلی بهبود می یابد یا خیر.
طراحی: مرکز تکی، گروه موازی، بررسی آموزش کنترل شده.
روش کار: ۳۲ فرد سالم به یک گروه شاهد و یک گروه آموزشی تقسیم شدند. تمرین گروه آموزشی شامل ۹۰ آزمایش از سه فعالیت تعادلی بود. چهل و هشت ساعت پس از تمرین، طی زمان انجام یک تکلیف تعادلی جدید (۹۰ آزمایش)، کارایی در هر دو گروه ثبت و ۲۴ ساعت بعد، حفظ آن اندازه گیری شد (۱۰ آزمایش).
نتایج: تجزيه و تحليل آماری مدل هاي مختلط نشان داد كه ميزان يادگيري هر دو مرحله ی اکتساب و نگهداري تحت تاثیر ۹۰ آزمون قبلي تمريني كه توسط گروه آموزشي انجام شده بود، قرار نگرفت. با این حال، شرکت-کنندگان با قدرت بالا در اندام تحتانی عملکرد بالاتری نسبت به شرکت کنندگان با قدرت کم داشتند، که می تواند تاحدی با میزان یادگیری بالاتر مشاهده شده در مرحله اکتساب برای شرکت کنندگان با قدرت بالا توضیح داده شود.
نتيجه گيري: بر خلاف تکالیف دیداری-حرکتی يا ادراكي، اثر «آموزش يادگيري» بر تکالیف تعادلی مشاهده نشد. همبستگی بین میزان یادگیری و قدرت اندام تحتانی نشان می دهد که یادگیری حرکتی تکالیف تعادلی پویا ممکن است به توانایی جسمی برای اجرای حرکت صحیح بستگی داشته باشد. بنابراین، یک برنامه آمادگی قدرتمند قبلی با تاکید بر قدرت اندام تحتانی باید در طراحی یک تمرین تعادلی، به ویژه برای پیشگیری از سقوط در نظر گرفته شود.

نتیجه گیری

هیچ اثر “آموزش یادگیری” برای یادگیری تکلیف تعادلی مشاهده نشد. بنابراین، تمرین قبلی کوتاه مدت تکالیف تعادلی، باعث تسهیل یادگیری یک تکلیف تعادلی جدید نشد که تخصصی بودن اثرات آموزش تعادلی و عدم انتقال از یک تکلیف تعادلی به تکلیف تعادلی دیگر را پشتیبانی می کند. رابطه بین قدرت اندام تحتانی و میزان یادگیری نشان می دهد که یادگیری حرکتی تکالیف تعادلی پویا به نظر می رسد به قابلیت فیزیکی اجرای حرکت صحیح بستگی دارد. بنابراین، هنگام طراحی یک تمرین تعادلی، به خصوص در پیشگیری از سقوط، یک برنامه آمادگی قدرتمند قبلی با تاکید بر قدرت اندام تحتانی باید در نظر گرفته شود.

Abstract

Objectives We wanted to verify if the “learning to learn” effect observed in the learning of visuomotor tasks is also present when learning a balance task, i.e., whether the learning rate of a balance task is improved by prior practice of similar balance tasks.
Design Single centre, parallel group, controlled training study.
Methods 32 young healthy participants were divided into a control and a training group. The training group’s practice consisted of 90 trials of three balance tasks. Forty-eight hours after the training, we recorded performance during the acquisition (90 trials) of a novel balance task in both groups, and 24 h thereafter we measured its retention (10 trials).
Results Mixed models statistical analysis showed that the learning rate of both the acquisition and the retention phase was not influenced by the 90 prior practice trials performed by the training group. However, participants with high lower limb power had a higher balance performance than participants with low power, which can be partly explained by the higher learning rate observed during the acquisition phase for participants with high power.
Conclusions Contrary to visuomotor or perceptual tasks, we did not find a “learning to learn” effect for balance tasks. The correlation between learning rate and lower limb power suggests that motor learning of dynamic balance tasks may depend on the physical capability to execute the correct movement. Thus, a prior strength and conditioning program with emphasis on lower limb power should be considered when designing a balance training, especially in fall prevention.

۵- Conclusion

We observed no “learning to learn” effect for balance task learning. Thus, prior short-term practice of a variety of balance tasks did not facilitate the learning of a new balance task, underpinning the specificity of balance training effects and the lack of transfer from one balance task to another. The relation between lower limb power and the learning rate suggests that the motor learning of dynamic balance tasks seems to depend on the physical capability to execute the correct movement. Thus, a prior strength and conditioning program with emphasis on lower limb power should be considered when designing a balance training, especially in fall prevention.

تصویری از مقاله ترجمه و تایپ شده در نرم افزار ورد

یادگیری حرکتی یک تکلیف تعادل پویا: تأثیر قدرت اندام تحتانی و تمرین تعادل قبلی

Motor learning of a dynamic balance task: Influence of lower limb power and prior balance practice