دانلود ترجمه مقاله مقایسه افراد سیگاری و غیر سیگاری با نوسازی ساپورت ایمپلنت قوس کامل فک پایین (J-Stage 2018) (ترجمه ویژه – طلایی ⭐️⭐️⭐️)

نتیجه ۵ ساله مطالعه کوهورت گذشته نگر برای مقایسه افراد سیگاری و غیر سیگاری با نوسازی ساپورت ایمپلنت قوس کامل فک پایین با استفاده از مفهوم All-on-4

Five-year outcome of a retrospective cohort study comparing smokers vs. nonsmokers with full-arch mandibular implantsupported rehabilitation using the All-on-4 concept

چکیده

مقدمه

مواد و روش‌ها

محاسبه اندازه‌ نمونه

برنامه ریزی مراحل درمان

پروتکل جراحی

پروتکل پروتز موقت فوری

پروتکل پروتز نهایی

مراقبت و پیگیری بعد از عمل جراحی

سنجش نتایج درمان

تجزیه‌ و ‌تحلیل آماری

نتایج

بحث

منابع

چکیده

هدف این مطالعه مقایسه‌ی نتیجه‌ی توانبخشی پروتز ثابت تمام قوس فکی با استفاده از روش All-on-4 در بیماران سیگاری و غیر سیگاری در طول ۵ سال‌‌ بود. در این مطالعه‌ی کوهورت گذشته‌نگر، ۲۰۰ بیمار، ۱۱۹ زن و ۸۱ مرد، با میانگین سنی ۵۳٫۷ سال شرکت کرده بودند (۱۰۰ نفر سیگاری،۱۰۰ نفر غیر سیگاری)؛ این بیماران در یک عمل جراحی فوری با ۸۰۰ ایمپلنت درمان شده بودند. احتمال تجمعی بقا ایمپلنت (آزمون کاپالن- مایر و تست لوگ رنک) و باز جذب استخوان حاشیه‌ای‌ (MBR) در طی ۵ سال (آزمون من- ویتنی) بین دو گروه مقایسه شد. از آنالیز چندمتغیره برای بررسی شاخص‌های بالقوه خطر برای MBR بالاتر از ۲٫۸ میلی‌متر در طی ۵ سال استفاده شد. ۹ بیمار (۴٫۵%) در دوره‌ی پیگیری شرکت نکردند. ۴ بیمار، به خصوص یک بیمار غیر سیگاری (۱ اپمپلنت) و سه بیمار سیگاری (۷ ایمپلنت)، ۸ ایمپلنت را از دست داده بودند که موجب احتمال تجمعی بقا ۹۹% و ۹۶٫۹% به ترتیب برای افراد غیرسیگاری و سیگاری (P=0.296) شد. MBR میانگین (انحراف معیار استاندارد) در طی ۵ سال، در افراد غیر سیگاری و سیگاری به ترتیب ۱٫۶۸ میلی‌متر (۰٫۷۶ میلی‌متر) و ۱٫۹۸ میلی‌متر (۱٫۰۲ میلی‌متر) بود. سیگار کشیدن (نسبت شانس= ۲٫۹۲) تنها شاخص خطر است که به طور قابل‌توجهی با MBR>2.8 میلی‌متر در آنالیز چند متغیره مرتبط بود. مصرف سیگار نباید یک منع مطلق مصرف برای توانبخشی فک بدون دندان از طریق روش All-on-4 باشد؛ با این حال عادت سیگار کشیدن ارتباط معناداری با MBR>2.8 میلی‌متر داشت.

بحث

نتایج ثبت‌شده در این مطالعه، بازده‌ موفق ۵ ساله‌ی توانبخشی پروتز تمام قوس فکی از طریق روش All-on-4 را در بیماران سیگاری و غیرسیگاری نشان دادند. احتمال تجمعی بقا ایمپلنت‌ها در محدوده‌ی ۹۵٫۳% و ۹۶٫۲% که در این مطالعه ارزیابی شد؛ با مطالعات قبلی پیرامون توانبخشی فک‌های بدون دندان با استفاده از همین روش قابل‌مقایسه است. علیرغم میزان بالاتر شکست ایمپلنت که در این مطالعه برای افراد سیگاری در مقایسه با افراد غیرسیگاری ثبت شد؛ تفاوت بین منحنی‌های بقا برای هر دو گروه معنی‌دار نبود. مطالعات اندکی، اثر عادت سیگار کشیدن را بر میزان بازده این روش (با ۵ سال پیگیری یا بیشتر) در بیمارانی که تحت بارگذاری فوری ایمپلنت قرار گرفته بودند؛ بررسی کردند. نتایج متناقضی از منابع موجود در مورد اثر عادت سیگار کشیدن بر روی بقا‌ ایمپلنت‌های دندانی بدست می‌آید. مطالعه‌ی متا آنالیز قبلی که افزایش دو برابری خطر شکست ایمپلنت را برای افراد سیگاری ثبت کرده بود؛ نشان می‌دهد (به دلیل شواهد محدود) که سیگار کشیدن تاثیرات منفی بر روی بهبود و نتیجه‌ی درمان ایمپلنت دارد و انجام بررسی‌های دوره‌ای به روز از تحقیقات بالینی موجود را پیشنهاد می‌کند. یکی دیگر از بررسی‌های سیستمیک اخیر و متا آنالیز، موفقیت ایمپلنت‌های دندانی را در افراد سیگاری و غیرسیگاری بررسی کرد و با وجود افزایش احتمال ثبت‌شده‌ی شکست ایمپلنت در افراد سیگاری (OR = 1.96)، یک آنالیز زیرگروهی شامل طول زمان پیگیری، نتوانست میزان شکست ایمپلنت را با افزایش زمان پیگیری مرتبط کند.

Abstract

The aim of this study was to compare the 5-year outcome of full-arch mandibular fixed prosthetic rehabilitation using the All-on-4 concept in smoking and nonsmoking patients. This retrospective cohort study included 200 patients (n = 100 smokers, n = 100 nonsmokers), 119 women and 81 men, with an average age of 53.7 years, rehabilitated in immediate function with 800 implants. Implant cumulative survival rate estimation (Kaplan-Meier with logrank test) and marginal bone resorption (MBR) at 5 years (Mann-Whitney test) were compared between both groups. Multivariable analysis was used to investigate potential risk indicators for MBR ≥ ۲٫۸ mm at 5 years. Nine patients (4.5%) were lost to follow-up. Four patients lost eight implants, specifically one nonsmoking patient (n = 1 implant) and three smoking patients (n = 7 implants), resulting in a cumulative survival rate estimation of 99.0% and 96.9% for nonsmokers and smokers, respectively (P = 0.296). The average (standard deviation) MBR at 5 years was 1.68 mm (0.76 mm) and 1.98 mm (1.02 mm) for nonsmokers and smokers, respectively (P = 0.045). Smoking (odds ratio = 2.92) was the only risk indicator significantly associated with MBR ≥ ۲٫۸ mm in multivariable analysis. Smoking should not be an absolute contraindication for rehabilitation of the edentulous mandible through the All-on-4 concept; however, smoking habits were significantly associated with MBR ≥ ۲٫۸ mm.

Discussion

The results registered in this study demonstrated a successful outcome at 5 years for full-arch mandibular fixed prosthetic rehabilitation through the All-on-4 concept in both nonsmoking and smoking patients. The overall cumulative implant survival estimated in this study is comparable with that in previous studies on the rehabilitation of edentulous mandibles using the same approach, with cumulative implant survival rates between 95.3% (15) and 96.2% (16). Despite the higher implant failure rate registered in this study for smokers compared with nonsmokers, the difference between the survival curves for both groups was not significant. Few studies investigated the influence of smoking habits on the outcome (with 5 or more years of follow-up) in patients rehabilitated through immediate loading. Inconsistent results were derived from the available literature concerning the effect of smoking habits on the survival outcome of dental implant restorations. A previous meta-analytic study registered an overall twofold increase in the risk of implant failure for smokers, suggesting (due to limited evidence) that smoking could have the potential to negatively affect healing and the outcome of implant treatment, while proposing updated periodic reviews of the available clinical research (6). Another recent systematic review and meta-analysis investigated the success of dental implants in smokers and nonsmokers, and despite the increased chance of implant failure registered in smokers (OR = 1.96), a subgroup analysis including the follow-up length failed to correlate a significant implant failure rate with increased follow-up length (12).

تصویری از مقاله ترجمه و تایپ شده در نرم افزار ورد

نتیجه ۵ ساله مطالعه کوهورت گذشته نگر برای مقایسه افراد سیگاری و غیر سیگاری با نوسازی ساپورت ایمپلنت قوس کامل فک پایین با استفاده از مفهوم All-on-4

Five-year outcome of a retrospective cohort study comparing smokers vs. nonsmokers with full-arch mandibular implantsupported rehabilitation using the All-on-4 concept