دانلود ترجمه مقاله اثرات تعاملی گرایش کارآفرینی و HRM بر اساس توانایی بر عملکرد شرکت (ساینس دایرکت – الزویر ۲۰۱۶) (ترجمه ویژه – طلایی ⭐️⭐️⭐️)

اثرات تعاملی گرایش کارآفرینی و HRM بر اساس توانایی بر عملکرد شرکت: نقش واسطه ای دو سو توانی نوآوری

The interactive effects of entrepreneurial orientation and capability-based HRM on firm performance: The mediating role of innovation ambidexterity

چکیده

۱٫ مقدمه

۲٫ توسعه نظریه و فرضیات

۲٫۱ دو سو توانی نوآوری و عملکرد شرکت

۲٫۲ EO و دو سو توانی نوآوری

۲٫۳ HRM مبتنی بر قابليت و دو سو توانی نوآوری

۲٫۴٫ فرضیات

۳٫ روش ها

۳٫۱ نمونه و جمع آوری داده ها

۳٫۲ معیارها

۳٫۳٫ قابلیت اطمینان و اعتبار

۴٫ آنالیز و نتایج

۵٫ بحث و نتیجه گیری

۵٫۱ مفاهیم نظری

۵٫۲ مفاهیم مدیریتی

۵٫۳ محدودیت و مسیر تحقیقات آینده

چکیده

این مقاله، پرسش های انتقادی در مورد سوابق و نتایج عملکرد دو سو توانی نوآوری را مورد بررسی قرار می دهد. به طور خاص، با وجود اینکه تحقیقات پیشین تصدیق کرده اند که گرایش کارآفرینانه (EO) و HRM هر دو می توانند دو سو توانی را تحت تاثیر قرار بدهند، دانش کمی درباره این موضوع وجود دارد که چگونه EO و HRM در تعامل با اثر دو سو توانی نوآوری بوده و اینکه آیا دو سو توانی نوآوری مکانیزمی است که در آن EO و HRM همراه با یکدیگر به عملکرد شرکت کمک می کنند یا خیر. ما با توجه به دیدگاه قابلیت دینامیک دو سو توانی و فعل و انفعالات EO و HRM، پیشنهاد می کنیم که (۱) تعامل بین EO و HRM مبتنی بر توانایی، دو سو توانی نوآوری را تسهیل می کند و (۲) ارتباط آن با عملکرد شرکت به واسطه دو سو توانی نوآوری است. ما از نمونه ای از ۲۶۴ شرکت صنعتی از چین برای تست مدل نظری خود استفاده کردیم. نتایج به دست آمده، از اثرات قابل توجه تعامل بین EO و HRM مبتنی بر توانایی بر دو سو توانی نوآوری حمایت می کنند. علاوه بر این، نتایج به دست آمده نشان می دهند که دو سو توانی نوآوری به عنوان یک مکانیزم موثر عمل می کند که در آن EO و HRM مبتنی بر قابلیت، همراه با هم به عملکرد شرکت کمک می کنند. پیامدهای نظری و مدیریتی یافته های ما نیز مورد بحث قرار گرفته است.

۱٫ مقدمه

محیط های عملیاتی در حال تغییر، شرکت ها را وادار به کشف دانش و منابع جدید مورد نیاز برای نوآوری بنیادی و در عین حال، استفاده از دانش و منابع موجود برای نوآوری افزایشی کرده اند (Andriopoulos & Lewis، ۲۰۰۹؛ He & Wong، ۲۰۰۴). دو سو توانی نوآوری یک مفهوم در حال ظهور است که مدیریت این تلاش های دوگانه را در بر می گیرد؛ اهمیت آن، از تاثیر آن بر عملکرد برتر شرکت (Gibson & Birkinshaw، ۲۰۰۴؛ He & Wong، ۲۰۰۴) و موفقیت بازار (Atuahene-Gima، ۲۰۰۵؛ O’Cass، Heirati & Ngo، ۲۰۱۴) نشأت می گیرد. توانایی یک شرکت برای تنظیم مجدد منابع جدید به طور همزمان، منجر به نوآوری های متناوب و غیر مداوم (اکتشاف) شده و اصلاح منابع موجود، منجر به دستیابی به نوآوری های تدریجی افزایشی (بهره برداری) با یک روش متعادل می شود (He & Wong, 2004; Kortmann, 2014; Lin, McDonough, Lin, & Lin, 2013; March, 1991)، با این حال، توسعه و پیاده سازی دو سو توانی نوآوری در عمل دشوار است. 

۵٫۳ محدودیت و مسیر تحقیقات آینده

در حالی که تحقیق ما بینش هایی در مورد روابط بین EO، HRM مبتنی بر قابلیت، دو سو توانی نوآوری و عملکرد شرکت ارائه می دهد، مانند بیشتر تحقیقات، محدودیت های متعددی دارد که مسیر هایی برای تحقیقات آینده ارائه می دهد. اولا، تحقیق ما اهمیت بررسی تعامل بین EO و HRM مبتنی بر قابلیت در توسعه دو سو توانی نوآوری را نشان می دهد. ما شیوه های مرتبط با HRM مبتنی بر قابلیت را مورد بررسی قرار دادیم. با این حال، تحقیقات آینده می توانند دسته های مختلف شیوه های HRM را در میان حوزه ها و دامنه های کاربردی مختلف HRM که ممکن است اثرات تعاملی مختلفی بر EO و اثر آن بر دو سو توانی داشته باشند، مورد بررسی قرار دهند. به طور مشابه، مطالعات آینده همچنین ممکن است یافته های ما را با تشخیص ابعاد مختلف EO نوآوری، اقدامات پیش گیرانه و ریسک پذیری، تایید کنند.

Abstract

This paper explores critical questions about the antecedents and performance outcomes of innovation ambidexterity. Specifically, while prior research has acknowledged that entrepreneurial orientation (EO) and HRM can each influence ambidexterity, little is known about whether and how EO and HRM interact to affect innovation ambidexterity and whether innovation ambidexterity is a mechanism through which EO and HRM together contribute to firm performance. Building on the dynamic capability view of ambidexterity and the interplay of EO and HRM, we propose that (1) the interaction between EO and capability-based HRM facilitates innovation ambidexterity, and (2) its relationship with firm performance is mediated by innovation ambidexterity. A sample of 264 industrial firms from China is used to test our theoretical model. The results provide support for the significant effects of the interaction between EO and capability-based HRM on innovation ambidexterity. Further, the results suggest innovation ambidexterity acts as an effective mechanism through which EO and capability-based HRM together contribute to firm performance. The theoretical and managerial implications of our findings are also discussed.

۱٫ Introduction

Operating in changing environments requires firms to explore new knowledge and resources needed for radical innovation while simultaneously exploiting existing knowledge and resources to enable incremental innovation (Andriopoulos & Lewis, 2009; He & Wong, 2004). Innovation ambidexterity is an emerging concept which captures the management of these dual endeavors; its importance stemming from its influence on firm superior performance (Gibson & Birkinshaw, 2004; He & Wong, 2004) and market success (Atuahene-Gima, 2005; O’Cass, Heirati, & Ngo, 2014). Conceptualized as a firm’s ability to simultaneously reconfigure new resources leading to discontinuous innovations (exploration) and to refine existing resources leading to incremental innovations (exploitation) in a balanced way (He & Wong, 2004; Kortmann, 2014; Lin, McDonough, Lin, & Lin, 2013; March, 1991), innovation ambidexterity is, however, difficult to develop and implement in practice. 

۵٫۳٫ Limitation and direction for future research

While our research provides insights into the relationships between, EO, capability-based HRM, innovation ambidexterity and firm performance, as with most research, it has several limitations that offer avenues for future research. First, our research highlights the importance of investigating the interaction between EO and capability-based HRM in developing innovation ambidexterity. We examined practices related to capability-based HRM. However, future research could explore different bundles of HRM practices across different functional areas and domains of HRM which might have different interactive effects with EO and its impact on ambidexterity. Similarly, future studies might also validate our findings with distinctions of different EO dimensions of innovativeness, proactiveness and risk-taking.

تصویری از مقاله ترجمه و تایپ شده در نرم افزار ورد

اثرات تعاملی گرایش کارآفرینی و HRM براساس توانایی بر عملکرد شرکت: نقش واسطه ای دو سو توانی نوآوری

The interactive effects of entrepreneurial orientation and capability-based HRM on firm performance: The mediating role of innovation ambidexterity