دانلود ترجمه مقاله پیش بینی کنترل بیماری صرع در دوران حاملگی (ساینس دایرکت – الزویر ۲۰۱۸) (ترجمه ویژه – طلایی ⭐️⭐️⭐️)
این مقاله انگلیسی ISI در نشریه ساینس دایرکت (الزویر) در ۵ صفحه در سال ۲۰۱۸ منتشر شده و ترجمه آن ۱۰ صفحه میباشد. کیفیت ترجمه این مقاله ویژه – طلایی ⭐️⭐️⭐️ بوده و به صورت کامل ترجمه شده است.
دانلود رایگان مقاله انگلیسی + خرید ترجمه فارسی | |
عنوان فارسی مقاله: |
پیش بینی کنترل بیماری صرع در دوران حاملگی |
عنوان انگلیسی مقاله: |
Predicting epileptic seizure control during pregnancy |
|
مشخصات مقاله انگلیسی (PDF) | |
سال انتشار | ۲۰۱۸ |
تعداد صفحات مقاله انگلیسی | ۵ صفحه با فرمت pdf |
نوع مقاله | ISI |
نوع نگارش | مقاله پژوهشی (Research Article) |
نوع ارائه مقاله | ژورنال |
رشته های مرتبط با این مقاله | پزشکی |
گرایش های مرتبط با این مقاله | مغز و اعصاب، جراحی زنان و زایمان |
چاپ شده در مجله (ژورنال) | صرع و رفتار – Epilepsy & Behavior |
کلمات کلیدی | صرع، بارداری، داروهای ضد صرع، عوامل پیشگیری، رهایی از صرع |
کلمات کلیدی انگلیسی | Antiepileptic drugs, Pregnancy, Prognostic factors, Seizures, Seizure freedom |
ارائه شده از دانشگاه | گروه پزشکی و علوم اعصاب، بیمارستان سلطنتی ملبورن و دانشگاه ملبورن، استرالیا |
نویسندگان | Frank J. E. Vajda , T.J. O’Brien , J.E. Graham , A.A. Hitchcock , C.M. Lander , M.J. Eadie |
نمایه (index) | Scopus – Master journal List – JCR |
شناسه شاپا یا ISSN | ISSN ۱۵۲۵-۵۰۵۰ |
شناسه دیجیتال – doi | https://doi.org/10.1016/j.yebeh.2017.10.017 |
ایمپکت فاکتور(IF) مجله | ۲٫۵۳۵ در سال ۲۰۱۸ |
شاخص H_index مجله | ۹۱ در سال ۲۰۱۹ |
شاخص SJR مجله | ۱٫۲۹۹ در سال ۲۰۱۸ |
شاخص Q یا Quartile (چارک) | Q1 در سال ۲۰۱۸ |
بیس | نیست ☓ |
مدل مفهومی | ندارد ☓ |
پرسشنامه | ندارد ☓ |
متغیر | ندارد ☓ |
رفرنس | دارای رفرنس در داخل متن و انتهای مقاله ✓ |
کد محصول | ۳۹۷ |
لینک مقاله در سایت مرجع | لینک این مقاله در نشریه Elsevier |
نشریه الزویر |
مشخصات و وضعیت ترجمه فارسی این مقاله (Word) | |
وضعیت ترجمه | انجام شده و آماده دانلود در فایل ورد و PDF |
کیفیت ترجمه | ویژه – طلایی ⭐️⭐️⭐️ |
تعداد صفحات ترجمه تایپ شده با فرمت ورد با قابلیت ویرایش | ۱۰ صفحه با فونت ۱۴ B Nazanin |
ترجمه عناوین تصاویر و جداول | ترجمه شده است ✓ |
ترجمه متون داخل تصاویر | ترجمه شده است ✓ |
ترجمه متون داخل جداول | ترجمه شده است ✓ |
درج تصاویر در فایل ترجمه | درج شده است ✓ |
درج جداول در فایل ترجمه | درج شده است ✓ |
منابع داخل متن | به صورت عدد درج شده است ✓ |
فهرست مطالب |
چکیده ۱ مقدمه ۲ اطلاعات و روش ها ۳ نتایج ۳-۱زنان بارداری که بر روی آنان مطالعات انجام شد. ۳-۲ نوع صرع ۳-۳ اختلال صرعی فعال قبل از بارداری ۳-۴ استفاده از داروی ضد صرع ۳-۵ اثرات عوامل خطر زای بیماری صرع در کل ۳-۶ پلی تراپی با داروی ضد صرع ۳-۷ تاثیر داروهای ضد صرع جدید ۴ بحث ۴-۱ محدودیت های مطالعاتی ۴-۲ یافته ها ۴-۳ نتیجه گیری |
بخشی از ترجمه |
چکیده هدف: هدف این پژوهش ارزیابی وجود نوعی اختلال صرعی در مادر مبتلا به بیماری صرع می باشد، مصرف داروهای ضد صرع (AED) در اوایل بارداری و کنترل صرع قبل از بارداری به مادر کمک خواهد کرد تا با پیش بینی وجود احتمال مبتلا شدن به این بیماری در آینده، در دوران بارداری به بیماری صرع مبتلا نشود. روش ها: محتوای این مقاله بر اساس اطلاعات جمع آوری شده از دفتر ثبت بارداری استرالیا (APR) بین سال های ۱۹۹۸ و اواخر ۲۰۱۶ به دست آمده است. این اطلاعات با در نظر گرفتن مبتلا شدن به بیماری صرع و درمان آن با داروهای ضد صرع، قبل از بارداری و در طول بارداری با استفاده از روش های ساده آماری و بازه اطمینان (C.I) و عمدتا محاسبات ریسک های مرتبط (R.R.) تجزیه و تحلیل شده اند. یافته ها: ۱۹۳۹ زن باردار، به استثنا زنان بارداری که در طول بارداری کنترل نشده بودند یا به صورت ناگهانی جنین شان سقط شده یا مرده به دنیا آمده بود، برای تحقیق و مطالعه مناسب بودند. ۸۲۹ نفر از زنان یعنی ۴۲٫۸ درصد به بیماری صرع، ۳۸۵ نفر یعنی ۱۹٫۹ درصد به صرع تشنجی و ۷۸٫۴ درصد زنان باردار به انواع دیگر این بیماری مبتلا شده بودند که این آمار (صرع فعال) مربوط به سال قبل بوده و ۲۲٫۳ درصد زنان بیماری صرع غیر فعال داشتند. انواع دیگر بیماری صرع در ۵۴٫۹ درصد زنان بارداری بوند که از ابتدا داروهای ضد صرع (AED) مصرف نکرده بودند و ۴۵٫۵ درصد این زنان با داروهای ضد صرع بهبود یافته بودند. حالت های متشابه بیماری صرع تشنجی در ۳۱٫۷ و ۲۲٫۳ درصد زنانی بود که در طول بارداری بیماری صرع داشتند. شواهد آماری قابل توجهی وجود دارد که نشان می دهد زنانی که به بیماری صرع مبتلا شده بودند (WWE)، اختلال تشنجی آن ها در دوران بارداری اوت کرده بود و زنانی که در اوایل بارداری درمان نشده بودند، احتمال رهایی از این بیماری در طول بارداری در آن ها کاهش یافته بود. زنان مبتلا به صرع موضعی (جزئی) که فرصت های بارداری بدون بیماری صرع را از داست داده و کسانی که با داروهای متعدد ضد صرع درمان شده بودند، ممکن است در دسته بیماران دارای اختلالات شدید تشنجی فعال و مکرر قرار بگیرند. نتیجه گیری ها: زنان مبتلا به بیماری صرع که تشنج را در سال های شرف بارداری، ۳ یا ۴ بار تجربه می کنند، نسبت به زنانی که بیماری شان در شرف بارداری به طور کامل کنترل شده است، بیشتر در معرض ادامه این اختلال در طول بارداری خواهند بود. همچنین عدم مصرف داروهای ضد صرع در اوایل بارداری خطر ابتلا به تشنج را در بارداری افزایش می دهد.
۴-۳ نتیجه گیری |
بخشی از مقاله انگلیسی |
Abstract Objective The objective of the study was to assess whether the type of seizure disorder present in the prospective mother with epilepsy, her use of antiepileptic drugs (AEDs) in early pregnancy, and her seizure control before pregnancy help predict her prospects for seizure freedom throughout pregnancy. Methods This paper is based on data accumulated in the Australian Pregnancy Register (APR) between 1998 and late 2016. Information was analyzed concerning epileptic seizure occurrence and AED therapy taken before and during pregnancy, using simple statistical and confidence interval (C.I.) methods, mainly relative risk (R.R.) calculations. Results After excluding pregnancies lost to follow-up, and those that ended prematurely because of spontaneous abortion or stillbirth, 1939 pregnancies were available for study. Seizures had occurred during pregnancy in 829 (42.8%), and convulsive seizures in 385 (19.9%). Seizures of any type occurred in 78.4% of pregnancies where seizures had occurred in the previous year (active epilepsy) and in 22.3% of those associated with inactive epilepsy. Seizures of any type had occurred in 54.9% of pregnancies initially unexposed to AEDs and in 45.5% of those treated with AEDs throughout. The corresponding figures for convulsive seizures during pregnancy were 31.7% and 22.3%. There was statistically significant evidence that, in women with epilepsy (WWE), having a seizure disorder that was active in the prepregnancy year and one untreated in early pregnancy was associated with decreased prospects of seizure freedom during pregnancy. Decreased chances of seizure-free pregnancies in women with focal epilepsies and those treated with multiple AEDs were probably explained by greater frequencies of active seizure disorders in these patient categories. Conclusions Women with epilepsy who experience seizures in the year prior to pregnancy appear 3 or 4 times more likely to continue to have seizures during pregnancy than women whose seizures are fully controlled prior to pregnancy. Not taking AEDs in early pregnancy also increases the hazard for seizure occurrence in pregnancy.
۴-۳ Conclusions If the information from the present study is applied to WWE who are planning pregnancy, or who are in early pregnancy, it might be anticipated that those who had experienced seizures in the year prior to pregnancy would be 3 or 4 times more likely to continue to have seizures during pregnancy than women with already fully controlled seizure disorders prior to pregnancy. Not taking AEDs in early pregnancy would increase the hazard for seizure occurrence to a relatively small extent, but it might also reduce the known hazards of impaired fetal structural integrity and possibly intellect. The type of maternal epilepsy present and the use of AED combinations appear comparatively unimportant in relation to predicting seizure freedom during pregnancy. This information may help in advising WWE who are considering or undertaking pregnancy. It emphasizes the desirability of obtaining continuing full seizure control prior to pregnancy
|
تصویری از مقاله ترجمه و تایپ شده در نرم افزار ورد |
دانلود رایگان مقاله انگلیسی + خرید ترجمه فارسی | |
عنوان فارسی مقاله: |
پیش بینی کنترل بیماری صرع در دوران حاملگی |
عنوان انگلیسی مقاله: |
Predicting epileptic seizure control during pregnancy |
|