پدیده تضعیف الکتروکاردیوگرافی با افزایش سن

ECG attenuation phenomenon with advancing age

چکیده

مقدمه

محتویات

روش های انجام کار

نتایج

بررسی ها

محدودیت ها

نتایج

چکیده

با افزایش سن، سیستم هدایت و سلول های ماهیچه ای قلب دستخوش تغییرات دژنراتیو می شوند که پارامترهای الکتروکاردیوگرافی(ECG) را تحت تأثیر قرار می دهد. هدف از این پژوهش، تعیین تأثیر سن روی پارامترهای ECG می باشد. آیا این تغییرات به دلیل “پیری طبیعی” است، یا نشان دهنده ی یک بیماری قلبی می باشد ؟
مطالعه ی طولی ایتالیایی روی پایگاه داده های سالخوردگی به منظور ارزیابی تغییرات فیزیولوژیک و پاتولوژیک مرتبط با پیری ایجاد شده است. داده های ثبت شدهECG 12 کاناله (۱۰S, 50HZ) دو بار در یک دوره ی سه ساله به کار گرفته شده اند. پایگاه داده دربرگیرنده ی ۸۹۰ فرد سالخورده ۶۵-۸۴ ساله می باشد.
تجزیه و تحلیل تغییرات همچنین در ۲ گروه از افراد در پایگاه داده ILSA، با یا بدون اختلال قلبی-عروقی انجام شده است. این تحلیل، تغییر مرتبط با سن تقریباً یکسانی را در هر دو گروه نشان داد.
تغییرات اساسی در دامنه ی QRS و امواج T که پدیده ی تضعیف ECG نامیده شده اند، تقلیل دهنده می باشند. در اولین دفعه در داده های ثبت شده t1، QRSt1=0.85mV و در دومین دفعه در داده های ثبت شدهt2، QRSt2=0.81 mV می باشد. دوره ی زمانی بین ۲ ثبت اطلاعات، سه ساله بوده است (p<0.0001). به ترتیب: Tt1=0.11mV, Tt2=0.10mV,، p = 0.0013.
پدیده ی تضعیف ECG در مردان شایع تر است و در زنان چندان قابل توجه نمی باشد. این تضعیف به گونه ای چشمگیر در گروه سلامت مردان بروز داده شده است که حاکی از تغییرات سالخوردگی “پیری طبیعی” می باشد. با این اوصاف، برخی از بیماری های قلبی-عروقی مانند آریتمی و فشارخون بالا ممکن است تأثیر قدرتمندی روی تضعیف QRS داشته باشند که این تائیدی بر پرسش باز ارتباط بالینی این پدیده می باشد.
پدیده ی تضعیف ECG، در افراد جوان مشهودتر است و به طور مستقلی از اندازه ی بدن اتفاق می افتد. پدیده ی تضعیف ECG یک واقعیت قابل توجه است و بنابراین آن باید در هر پژوهش پیاپی ECG ، در نظر گرفته شود. برای مثال در تحلیل ECG برای تعیین هویت انسان.

مقدمه

پیری طبیعی با بسیاری از تغییرات ساختاری و عملکردی در سیستم قلبی-عروقی همراه است. پیری قلب در توده ی قلب رو به رشد و فیبروز سیستم هدایت مشهود است. شواهد برای نتایج درمان های توصیه شده برای وضعیت ایست قلبی شایع در سالمندان رو به کاهش است، زیرا معمولاً هر آزمایش یا شامل تعداد کمی از بیماران سالمند است یا کاملاً مستثنی از سالمندان می باشد.[۱-۳]
وقوع تغییرات بافت شناسی شایع در سیستم هدایت ممکن است چندین ویژگی الکتروکاردیوگرام پیری (ECG) ، از جمله طول فاصله ی PR و QR، جهت محورالکتریکی قلب و مورفولوژی کمپلکس های دهلیزی و بطنی و ویژگی های دوباره قطبی شدن بطنی را تغییر دهد.[۴]

نتایج

تغییرات پیری مربوط به ECG در این پژوهش مشاهده و گزارش شد. تحلیل تغییرات متوالی ، ۳ سال مجزا از هم، در یک گروه افراد با/بدون بیماری های قلبی-عروقی از پایگاه داده ILSA تغییرات مرتبط با سن قابل توجه ای را نشان داد.
تغییرات اصلی ECG که مشاهده نمودیم، کاهشی در دامنه ی QRS و امواج-T بود، که “پدیده ی تضعیف ECG” نامیده شده است. این پدیده، در مردان و به طور غیر قابل توجه ای در زنان نشان داه شد. تضعیف چشمگیر ECG در گروه سالم مردان تغییرات پیری مربوط به “پیری طبیعی” را نشان می دهد، اگر چه برخی بیماری های قلبی-عروقی ممکن است اثر قدرتمندی روی تضعیف ECG داشته باشند. در محدوده سنی تصادفی ILSA، تضعیف ECG در گروه جوانتر مشهودتر بود. پدیده ی تضعیف ECG با افزایش سن، به هر حال، یک واقعیت قابل ملاحظه است، و باید در هر پژوهش ECG متوالی مثلأ وقتی که از ECG برای تشخیص هویت انسان استفاده می شود، در نظر گرفته شود.

Abstract

With advancing age, the conduction system and heart muscle cells undergo degenerative alterations affecting the electrocardiographic (ECG) parameters. The goal of the study is to determine the effect of age on ECG parameters. Are these changes due to a ‘normal aging’ or are they indicative to a ‘heart disease’?
Italian Longitudinal Study on Aging (ILSA) database has been created to evaluate physiologic and pathologic modifications connected with aging. Standard 12-leads ECG recordings (10 s, 500 Hz) have been taken twice in a period of three years. The database consists of 890 individuals aged 65–۸۴ years.
Analysis of changes has been done also in two groups of individuals in ILSA database – with and without cardiovascular abnormality. This analysis showed a nearly equal age-related change in both groups.
The main changes are reduction in the amplitudes of QRS- and T-waves, referred as ‘ECG attenuation phenomenon’. QRSt1 = 0.85 mV at the time of the first recording t1, and QRSt2 = 0.81 mV at the time of the second recording t2, the period between the two recordings being three years (p b 0.0001). Respectively Tt1 = 0.11 mV, Tt2 = 0.10 mV, p = 0.0013.
ECG attenuation phenomenon is more common in males, and it is not significant in females. This attenuation is manifested significantly also in healthy male group, suggesting geriatric changes of “normal aging”. Nevertheless, some cardiovascular diseases, such as arrhythmias and hypertension, may have a strong influence on the QRS attenuation, and this supports the open question of the clinical relevance of the phenomenon.
ECG attenuation phenomenon is more manifested in younger individuals and occurs independently of body mass. ECG attenuation phenomenon is a significant fact, and therefore it should be considered in any serial ECG study, for example in the ECG analysis for human identification.

Introduction

Normal aging is associated with a multitude of structural and functional changes in the cardiovascular system. Heart aging is manifested in increased heart’s mass and fibrosis of the conduction system. Evidence for outcomes of recommended treatments for prevalent cardiac conditions in the elderly is lacking because generally the trials either included few elderly patients or excluded the elderly completely [1–۳].
The occurrence of widespread histologic changes in the conduction system may alter several features of the aging electrocardiogram (ECG), including duration of the PR and QT intervals, orientation of the electrical axis, duration and morphology of the atrial and ventricular complexes, and characteristics of ventricular repolarization [4].

Conclusions

Geriatric changes of the ECG are observed and reported in the literature. The analysis of serial changes, 3 years apart, in a group of individuals with/without cardiovascular diseases of the ILSA database showed significant age-related changes.
The main ECG alteration that we observed was a reduction in the amplitudes of the QRS- and T-waves, referred as ‘ECG attenuation phenomenon’. This phenomenon was present in males and was insignificant in females. Significant ECG attenuation in male healthy group suggests geriatric changes to “normal aging”, although some cardiovascular diseases may have a strong influence on the QRS attenuation. In the age range of the ILSA contingent, the ECG attenuation was more manifested in the younger group. ECG attenuation phenomenon with advancing age, however, is a significant fact, and should be considered in any serial ECG study, for example when using ECG for human identification.

تصویری از مقاله ترجمه و تایپ شده در نرم افزار ورد

پدیده تضعیف الکتروکاردیوگرافی با افزایش سن

ECG attenuation phenomenon with advancing age