دانلود ترجمه مقاله هماهنگی میان آب و هوا و معماری در میراث بومی – الزویر ۲۰۱۱

هماهنگی میان آب و هوا و معماری در میراث بومی: مطالعه موردی در یزد، ایران

Harmonization between climate and architecture in vernacular heritage: a case study in Yazd, Iran

چکیده
مقدمه
۱- درباره منطقه
۱-۱- موقعیت جغرافیایی استان یزد
۲- شکل گیری منطقی بافت معماری در شهر یزد با توجه به مسائل اقلیمی
۲-۱- پیاده روها
۲-۲- دریچه ها
۲-۳- مصالح
۲-۴- نما
۲-۵- حیاط
۲-۶ قسمت تابستانی و قسمت زمستانی
۲-۷- گودال باغچه (حیاط گودالی)
۲-۸- پوشش سقف
۲-۹- هواکش (بادگیر)
۳- اثر عوامل اقلیمی
تشعشع حرارت (تابش) – گرما – باد – رطوبت
۴- استفاده از جهت های طراحی معماری بومی در یزد
۵- نتیجه گیری ها
منابع

چکیده

در هر کشوری، میراث نقش مهمی را در دستیابی به توسعه پایدار ایفا می کند. ایران کشوری وسیع با مناطق اقلیمی مختلف است و در گذشته، سازندگان سنتی راه حل های اقلیمی منطقی و متعددی را به منظور افزایش آسایش انسان ارائه داده اند. در واقع، این تاکید یکی از مهم ترین و بنیادی ترین ویژگی های معماری ایران بوده است. تا حد زیادی، معماری ایران مبتنی بر اقلیم، جغرافیا، مصالح در دسترس، و باورهای فرهنگی بوده است. بنابراین، بنّاها و سازندگان سنتی ایران باید تکنیک های مختلفی را به منظور ارتقای پایداری معماری از طریق استفاده از مصالح طبیعی به کار برده، و در غیاب فناوری های نوین باید بدین امر می پرداختند. مقاله حاضر به توصیف اصول و روش های طرح های معماری بومی در یزد، ایران، می پردازد که در یک منطقه گرم و خشک واقع شده است که یکی از مناطق جغرافیایی و فرهنگی منحصر به فرد ایران شمرده می شود. ملاحظات طراحی و فناوری مانند: عملکرد پایدار مصالح طبیعی، استفاده بهینه از مصالح در دسترس، و استفاده از انرژی بادی و خورشیدی، به منظور ارائه طرح های معماری کارآمد سازگار با محیط زیست برای این منطقه مورد مطالعه قرار گرفته است. هدف مقاله حاضر ارائه معیارها، مسائل، و نکات معماری است که باید به منظور تامین سطوح قابل قبولی از آسایش انسان در این منطقه خشک لحاظ گردند. اصول معماری که در این منطقه اقلیمی دشوار توسعه یافته و استفاده شده اند در طراحی سازه های معماری که در شرایط نامساعد اقلیمی آسایش انسان را تامین می نمایند، برای سایر معماران مفید خواهد بود.

۵- نتیجه گیری ها

جهت خانه در یک اقلیم گرم و خشک باید به گونه ای طراحی گردد که از ساختمان در برابر آفتاب گرم بعد از ظهر تابستان محافظت نماید. اگر قرار باشد ساختمان در یک جهت ساخته شود، ۲۵ درجه شرقی بهترین جهت برای بدنه اصلی ساختمان خواهد بود اما این زاویه می تواند تا ۳۵ درجه جنوب شرقی نیز تغییر نماید. از بخش مفید و مهمی مانند: یک هشتی به عنوان یک فضای نیمه باز، می توان در مناطق گرم و خشک در تابستان استفاده نمود. هم چنین فضای بسته و کوچک (فضای کوچک داخلی) در طبقه اول که معمولاً سرد است را می توان به عنوان یک سرداب به کار گرفت. روش دیگر کاهش گرمای شدید در سمت غربی ساختمان، استفاده از آرایش نامنظم آجرها و تامین سایه عمیق و خفیفی بر روی دیوارهاست. در معماری ایران، از این رویکرد ساخت و ساز برای کاهش حرارت و روشی برای ایجاد برخی تغییرات در ظاهر ساختمان استفاده می شود؛ هم چنین، این امر ناصافی دیوار را نیز پنهان می نماید. با استفاده از از مصالح ساختمانی سنگین در فضای نشیمن که در طول روز استفاده می گردد و مصالح ساختمانی سبک در اتاق خواب که در آن مردم در شب می خوابند، می توان به بهترین تعادل گرمایی در داخل ساختمان دست یافت. یکی از دلایل استفاده از سقف های مرتفع در مناطق گرم آن است که هوای گرم بالا می رود بنابراین سقف بلند می تواند تاثیر مثبتی به همراه داشته باشد.

Abstract

In every country, heritage plays a significant role in achieving sustainable development. Iran is a vast country with different climatic zones, and, in the past, traditional builders have presented several logical climatic solutions in order to enhance human comfort. In fact, this emphasis has been one of the most important and fundamental features of Iranian architecture. To a significant extent, Iranian architecture has been based on climate, geography, available materials, and cultural beliefs. Therefore, traditional Iranian masons and builders had to devise various techniques to enhance architectural sustainability through the use of natural materials, and they had to do so in the absence of modern technologies. This paper describes the principals and methods of vernacular architectural designs in Yazd, Iran, which is located in a dry and hot area that is one of the unique geographical and cultural regions of Iran. Design and technological considerations, such as sustainable performance of natural materials, optimum usage of available materials, and the use of wind and solar power, were studied in order to provide effective eco-architectural designs for this region. The goal of this paper is to provide the architectural criteria, issues, and insights that had to be addressed in order to provide acceptable levels of human comfort in this arid area. The architectural principals that were developed and used in this extreme climate zone will be beneficial to other architects in the design of architectural structures that provide human comfort in adverse climatic conditions.

۵- Conclusions

The direction of the house in a hot, dry climate should be designed in a way to protect the building from the hot sunshine on summer afternoons. If the building is to be constructed in one direction, 25° east is the best direction for the main body of the building, but this can be changed to as much as 35° southeast. A useful, significant part, such as a porch as a half-open space, can be used in hot, arid regions in the summer. Also, a small, closed space (small indoor space) on the first floor, which is usually cool, can serve the same purpose as a basement. Another way to reduce the extreme heat on the west side of the building is to use a disordered arrangement of the bricks and provide deep, low shade on the walls. In Iranian architecture, this construction approach is used to reduce the heat and as a way to make some changes on the appearance of buildings; also, it disguises the lack of smoothness of the walls. The best indoor heat balance can be gained by using heavy construction materials in the living areas, which are used during the day, and light construction materials in the bedrooms where people sleep at night. One reason for using high roofs in hot regions is that warm air rises, so high roofs can provide a positive effect.

تصویری از مقاله ترجمه و تایپ شده در نرم افزار ورد

هماهنگی میان آب و هوا و معماری در میراث بومی: مطالعه موردی در یزد، ایران

Harmonization between climate and architecture in vernacular heritage: a case study in Yazd, Iran