دانلود ترجمه مقاله رابطه میان پیشرفت تحصیلی و هوش احساسی در دانشجویان ایرانی (Sciendo 2017) (ترجمه ویژه – طلایی ⭐️⭐️⭐️)

یک متاآنالیز در مورد رابطه میان پیشرفت تحصیلی و هوش احساسی در دانشجویان ایرانی

The Relation between Academic Achievement and Emotional Intelligence in Iranian Students: A Meta-Analysis

چکیده

مقدمه

روش ها

استراتژی جستجو

انتخاب مطالعه

استخراج داده ها

تجزیه و تحلیل آماری

نتایج

بحث

نتیجه گیری

خلاصه

پیشرفت تحصیلی یکی از مهم ترین مفاهیم در حوزه آموزش محسوب می گردد. اگر چه هوش هیجانی، به عنوان یک عامل کلیدی در پیشرفت تحصیلی، در مطالعات مختلفی مورد مطالعه قرار گرفته اما با این وجود نتایج به دست آمده با یکدیگر هماهنگی نداشته و این موضوع همچنان مورد بحث است. به منظور پر کردن این خلاء اطلاعاتی، پژوهش حاضر با استفاده از روش متاآنالیز انجام پذیرفت. به منظور انجام یک جستجوی کامل برای یافتن مقالات مربوطه در چارچوب ایران، کلیدواژگانی مانند: “هوش هیجانی” و (هیجانی یا هوش) و “پیشرفت تحصیلی” یا “وضعیت علمی” و “دانشجو” و “ایران”، بدون هیچ گونه محدودیتی در تاریخ و یا زبان در سایت های ذیل: Medline، Scopus، ScienceDirect، Web of Knowledge، Ovid، Wiley، Google Scholar و پایگاه داده های فارسی از جمله: SID، Irandoc و Magiran مورد استفاده قرار گرفتند. از مدل اثرات تصادفی برای ادغام آماری استفاده شد. در مجموع ۲۳ مقاله برای ورود به متاآنالیز انتخاب شدند. نتایج تلفیقی، رابطه معنی داری را بین هوش هیجانی و پیشرفت تحصیلی (همبستگی تلفیقی = ۰٫۱۵۷؛ CI 95٪، ۰٫۲۳۱-۰٫۰۸۱). شاخص Q کوکران (۱۴۵:۱۲۶ = Q، ۰٫۰۰۰ = p) و ۸۴٫۸۴٪ = I^2 بیانگر ناهمگنی بالایی در میان مقالات وارد شده در متاآنالیز بود. در آنالیز زیرگروه، دانشجویان دانشگاه های دولتی در مقایسه با دانشگاه های خصوصی، اثر مختصرتری داشتند (۰٫۱۷۷؛ CI 95٪، ۰٫۲۶۷-۰٫۰۸۵). هیچ نشانه ای دال بر تورّش انتشار مشاهده نگردید. همبستگی ضعیفی بین هوش هیجانی و پیشرفت تحصیلی در زمینه دانشجویان ایرانی مشاهده گردید. به نظر می رسد که رابطه این مفاهیم تحت تاثیر عوامل دیگری در این محیط قرار دارد، بنابراین مساله مزبور نیازمند انجام مطالعات بیشتری در این زمینه می باشد.

بحث

متاآنالیز فعلی اولین مورد از نوع خود است که به صورت یک بررسی کمّی جامع درباره همبستگی بین پیشرفت تحصیلی و هوش هیجانی در زمینه دانشجویان ایرانیانجام پذیرفته است. یافته ها همبستگی ضعیفی را بین هوش هیجانی و پیشرفت تحصیلی نشان دادند (همبستگی تلفیقی = ۰٫۱۵۷؛ CI 95٪، ۰٫۲۳۱-۰٫۰۸۱). بدون شک، هیچ مطالعه ای را درباره این موضوع در زمینه ایران برای مقایسه یافته های تحقیق ما نمی توان یافت. با این حال، گفته می شود که نظام آموزش فعلی در دانشگاه های ایران اغلب بر توانایی های حفظی و یادگیری دانشجویان تاکید می ورزند در حالی که هوش هیجانی تاکید بیشتری بر توانایی های فردی و روابط موفق بین فردی دارد (۲۵). در یک مطالعه متاآنالیز، پررا و دیجیاکومو (۲۰۱۳) همبستگی ضعیفی را بین کیفیت هوش هیجانی و عملکرد تحصیلی دانشجویان یافتند (۴۳). بر مبنای یافته های فعلی، مطالعات وارد شده به متاآنالیز ناهمگن بودند؛ ناهمگنی آن ها در (۸۴٪ = I2) قرار دارد. آنالیز متا رگرسیون رابطه قابل توجهی را بین حوزه مطالعات گنجانده شده و متغیرهای کمکی مانند: اندازه نمونه مطالعات و سال انتشار مقالات بر اثر کلی نشان نداد.

SUMMARY

Academic achievement is one of the most important concepts in the field of education. Although emotional intelligence, as a key factor in academic achievement, has been studied in various studies, yet the results obtained are not in harmony with each other and the topic is yet under debate. In order to fill in this informational vacuum, the present research was undergone using a meta-analysis method. In order to make a thorough search to find articles within the Iranian context, key words such as “Emotional Intelligence” AND (Emotional OR Intelligence) AND “academic achievement” OR “academic status” AND “Student” AND “Iran”, were used without limitation in dates or language in the following sites: Medline, Scopus, ScienceDirect, Web of Knowledge, Ovid, Wiley, Google Scholar, and Persian databases such as SID, Irandoc and Magiran. The random effect model was utilized for statistical pooling. A total of 23 articles were chosen to enter the meta-analysis. The pooled results showed a meaningful relationship between emotional intelligence and academic achievement (Pooled Correlation = 0.157; 95% CI, 0.081-0.231). The Cochran Q (Q = 145:126, p = 0.000) and I2 = 84.84% index indicated a high heterogeneity among the articles entering the meta-analysis. In subgroup analysis, the students in state universities had more summary effect (0.177; 95% CI, 0.085 – 0.267) compared to the ones studying in private ones (0.118; 95% CI, 0.024-0.255). No sign of publication bias was found. A weak correlation was seen between emotional intelligence and educational achievement in the context of Iranian university students. It seems that the relationship of these concepts may be affected by other factors in this setting, so this calls for further studies in this field.

DISCUSSION

The current meta-analysis is the first of its kind, as a comprehensive quantitative review, on the correlation between academic achievement and emotional intelligence in the context of Iranian students. The findings illustrated a weak correlation between emotional intelligence and academic achievement (Pooled Correlation = 0.157; 95% CI, 0.081-0.231). Undoubtedly, no studies on this matter could be found in the Iranian context to compare the findings of our research. However, it is said that the current education systems in Iranian universities often lay emphasis on the students’ memorization and learning abilities whereas emotional intelligence puts more emphasis on personal abilities and successful interpersonal relationships (25). In a meta-analysis study, Perera & DiGiacomo (2013) also found a weak correlation between the qualities of emotional intelligence and the academic performance of the students (43). Based on the current findings, the studies entered into the meta-analysis were heterogeneous; their heterogeneity stands at (I2=84%). The metaregression analysis did not display a noteworthy relationship between the scope of the included studies and covariates such as the sample size of studies and publication year of articles on the summary effect.

تصویری از مقاله ترجمه و تایپ شده در نرم افزار ورد

یک متاآنالیز در مورد رابطه میان پیشرفت تحصیلی و هوش احساسی در دانشجویان ایرانی

The Relation between Academic Achievement and Emotional Intelligence in Iranian Students: A Meta-Analysis