دانلود ترجمه مقاله قرار گرفتن در معرض پارابن ها در دوران بارداری و دیابت بارداری (ساینس دایرکت – الزویر ۲۰۱۹) (ترجمه ویژه – طلایی ⭐️⭐️⭐️)

قرار گرفتن در معرض پارابن ها در دوران بارداری و دیابت بارداری

Parabens exposure in early pregnancy and gestational diabetes mellitus

چکیده

1 مقدمه

2 روشها

2-1 جمعیت شرکت کنندگان

2-2 جمع آوری نمونه ادرار و اندازه گیری پارابن

2-3 گردآوری اطلاعات

2-4 تشخیص GDM

2-5 تحلیل آماری

3- نتایج

3-1 ویژگی های عمومی

3-2 مقدار پارابن ادرار

3-3 مقدار پارابن و GDM

3-4 تحلیل تشریحی

4- بحث

5- نتیجه گیری

چکیده

پیش زمینه: قرارگیری گسترده در معرض پارابن ها بخصوص در میان زنان باردار تبدیل به یک نگرانی شده است. فقط در یکی از تحقیقات انجام شده به ارتباط بین پارابن ها و میزان گلوکز در زنان باردار اشاره شده است.به هر حال، تحقیقات انجام شده در مورد قرارگیری در معرض پارابن و دیابت حاملگی (GDM) محدود می باشند.

اهداف: این تحقیق به بررسی این موضوع می پردازد که آیا قرارگیری در معرض پارابن در اوایل بارداری با GDM ارتباط دارد.

روش ها: ما یک تحقیق آِینده نگرانه از 1087 زن باردار حاضر در یک مرکز پزشکی در وهام چین در بازه بین سال های 2014 و 2015 انجام دادیم . غزظت پارابن ها (متیل پارابن Mep – اتیل پارابن Etp – پروپیل پارابن (Prp ) – بوتیل پارابن (Bup ) و بنزل پارابن (Bzp ) ) در نمونه های ادرار جمع آوری شده در هفته های 8 و 16 بارداری اندازه گیری شدند. GDM با توجه به پیشنهادات انجمن بین المللی و تحقیقات دیابت و بارداری (IADPSG ) اندازه گیری شد. ما از رگرسیون پوآسون با واریانس خطا همراه با معادلات ارزیابی تعمیم یافته (GEE ) برای ارزیابی ارتباط بین قرارگیری در معرض پارابن و خطر GDM استفاده کردیم.

نتایج: تعداد 103 زن (9.5%) مبتلا به GM تشخیص داده شدند. ما ارتباط خطر GDM را با Mep – Etp و Prp ادرار ارزیابی کردیم. ( میزان تشخیص 90% < ) اما این ارزیابی برای Bup – Bzp به دلیل تشخیص پایین تر از 50 درصد کمتر ارزیابی شده است. بعد از تنظیم مقادیر احتمالی، Etp ادرار با GDM مرتبط در نظر گرفته می شود.نسبت خطر (< 50.)1.12=(RRS) برای چهارهفته دوم وRRs=1.11 (95% CI: 0.64, 1.93)برای چهار هفته سوم RRs=1.70 (95% CI: 1.02, 2.82)برای بالاترین چهار هفته مطرح می شود. شواهدی برای بیان ارتباط بین Mep یا Prp و GDM وجود ندارد.

نتیجه گیری: تا جایی که می دانیم، این تحقیق اولین گزارش در مورد ارتباط بین میزان پارابن ادرار در اوایل بارداری و GDM است. نتایج تحقیق ما بیان می کند که قرارگیری در معرض Etp می تواند خطر GDM را افزایش دهد.

4- بحث
تا جایی که می دانیم، این تحقیق اولین تحقیقی است که برای ارزیابی ارتباط قرار گیری در معرض پارابن و دیابت حاملگی انجام شده است. قرارگیری چندین مرتبه در معرض پارابن در میان زنان بارداررواج بیشتری دارد. ارتباط مثبت بین قرار گیری در معرض EtP و خطر دیابت حاملگی مشاهده شده است. ارتباط افزایش EtP ادرار با خطر دیابت حاملگی در میان آن دسته از زنانی قوی تر است که قبل از بارداری مسن تر و چاق تر هستند.
حدود95 درصد از زنان شرکت کننده در این تحقیق دارای غلظت قابل توجهی از MeP- EtP ,PrP هستند. غلظت پارابن ادرار کمتر از مقادیر گزارش شده برای زنان کشورهایی چون آمریکا ( اسمیت و همکاران2012) – دانمارک ( دو رنزی – مارتین 2014) – پروتوریکو (میکر و همکاران2013)- یونان (میریداکیس و همکاران 2015) و ژاپن (شیاری و همکاران 2013) (جدول 6). مقدار پارابن در زنان باردار حاضر در این تحقیق کمتر از مقدار گزارش شده در گزارش سازمان بین المللی قرار گیری در معرض مواد شیمیایی محیط (NHANSE) در طول سال 2-13 تا 2014 است ( جدول6). مقدار کمتر پارابن در این تحقیق می تواند به علت اختلاف در دوره نمونه گیری، روش های تحلیل، سبک زندگی ( لین و همکاران2015) و الگوهای استفاده ازPCP باشد (گئو و همکاران 2014).

Abstract

Background Widespread exposure to parabens has been a concern, especially among pregnant women. Only one study reported that parabens are associated with glucose levels among pregnant women. However, studies on parabens exposure and gestational diabetes mellitus (GDM) are lacking.

Objectives This study investigated whether exposure to parabens in early pregnancy is related to GDM. Methods We conducted a prospective study of 1087 pregnant women from a single tertiary medical center between 2014 and 2015 in Wuhan, China. Parabens [methyl paraben (MeP), ethylparaben (EtP), propylparaben (PrP), butylparaben (BuP), and benzylparaben (BzP)] concentrations were measured in spot urine samples collected between 8 and 16 gestational weeks. GDM was diagnosed according to the International Association of Diabetes and Pregnancy Study Groups Consensus Panel (IADPSG) recommendations. We used the Poisson regression with a robust error variance with generalized estimating equations (GEE) estimation analyses to evaluate associations between parabens exposure and GDM risk.

Results A total of 103 (9.5%) women were diagnosed with GDM. We evaluated the associations of GDM risk with urinary MeP, EtP, and PrP (detection rate: >90%), but not with BuP and BzP due to the relatively low detection rate (<50%). After adjustment for potential confounders, urinary EtP was associated with GDM. The risk ratios (RRs) = 1.12 (95% CI: 0.63, 2.01) for the second quartile, RRs = 1.11 (95% CI: 0.64, 1.93) for the third quartile, and RRs = 1.70 (95% CI: 1.02, 2.82) for the highest quartile, compared with the lowest quartile. There was no evidence of associations between urinary MeP or PrP and GDM.

Conclusions To the best of our knowledge, this is the first report of an association between urinary paraben levels in early pregnancy and GDM. Our findings suggest that exposure to EtP may increase the risk of GDM.

4- Discussion

To the best of our knowledge, this is the first study to assess early pregnancy parabens exposure in relation to GDM. Several parabens exposures were highly prevalent among the pregnant women. Positive associations were found between EtP exposure and the risk of GDM. The associations of higher urinary EtP with increased GDM risk were stronger among the women who were older or overweight/obese before pregnancy. Approximately 95% of the women in this study had detectable urinary concentrations of MeP, EtP, and PrP. Urinary paraben concentrations were lower than those reported in pregnant women in the US (Smith et al., 2012), Denmark (de Renzy-Martin et al., 2014), Puerto Rico (Meeker et al., 2013), Greece (Myridakis et al., 2015), and Japan (Shirai et al., 2013) (Table 6). The paraben levels of the pregnant women in this study were also lower than those recorded in the National Report on Human Exposure to Environmental Chemicals (NHANES) during 2013–2014 (NHANES, 2018) (Table 6). The lower urinary paraben levels in the present study may be due to the differences in the sample collection periods, analyses methods, lifestyles (Lin et al., 2015), and PCP use patterns (Guo et al., 2014).

تصویری از مقاله ترجمه و تایپ شده در نرم افزار ورد

قرار گرفتن در معرض پارابن ها در دوران بارداری و دیابت بارداری

Parabens exposure in early pregnancy and gestational diabetes mellitus