دانلود ترجمه مقاله نظریه های انسان شناسی در باب بدن، فضا و فرهنگ (Sage 2003) (ترجمه ویژه – طلایی ⭐️⭐️⭐️)

فضاهای تجسم یافته: نظریه های انسان شناسی در باب بدن، فضا و فرهنگ

Anthropological Theories of Body, Space, and Culture

جسم

فضای جسم

مطالعه کاربرد فضا

کاربرد فضا

فضای تجسم‌یافته

زبان و فضای تجسم‌یافته

نتيجه ‏گيری

فضای تجسم یافته جایی ست که تجربه و خودآگاهی انسان شکل مادی و فضایی به خود می‌گیرد. پس از شناسایی دشواری‌های ذاتی تعریف جسم، فضای جسم، و تفسیرهای فرهنگی تجربه جسم، مولف سیر تکاملی رویکردهای فضای تجسم‌ یافته از جمله مطالعه کاربرد فضا، استنباط های پدیدارشناختی، جهت گیری فضایی، و ابعاد زبانی را دنبال می‌کند. فضای تجسم‌ یافته به عنوان مدلی ارائه می‌شود تا ساخت مکان از طریق جهت گیری فضایی، حرکت و زبان درک شود.

نتيجه ‏گيری

نظریات انسان‌شناسی در باب جسم، فضا و فرهنگ از سنن گوناگون فلسفی و معرفت‌شناختی بهره می‌گیرند – از تمایل مثبت‌گرایی‌هال به اندازه‌گیری فضاهای فرهنگی پیرامون جسم در نظریه مرتبط با مطالعه کاربرد فضا گرفته تا پدیده‌شناسی مرلو پونتی و‌هایدگر در دیدگاه ریچاردسون (۱۹۸۴) در باب وجود در میدان عمومی یا وجود در بازار در ارتباط با جسم. علاوه بر این، انسان‌شناسان از نظریات متعددی مربوط به رشته‌های دیگر نیز بهره می‌گیرند. برای مثال، استفاده مان (۱۹۹۶) از دیدگاه «میدان اثر» لوفور برای ارائه‌ی مفهوم اساسی‌تری از میدان فضایی متحرک. ایوِن دورانتی (۱۹۹۷) بسیاری از نظریاتش را – در باب گفتار فهرست‌وار و جوامع زبانی – از انسان‌شناسی زبانی می‌گیرد و این ایده‌ها را با حرکت و گفتار در فضا تلفیق می‌کند.

Embodied space is the location where human experience and consciousness takes on material and spatial form. After identifying the inherent difficulties in defining the body, body space, and cultural explanations of body experience, the author traces the evolution of approaches to embodied space including proxemics, phenomenological understandings, spatial orientation, and linguistic dimensions. Embodied space is presented as a model for understanding the creation of place through spatial orientation, movement, and language.

Conclusion

Anthropological theories of body, space, and culture draw on a wide range of philosophical and epistemological traditions—from the positivism of Hall’s desire to measure the size of the cultural spaces surrounding the body in this theory of proxemics to the phenomenology of Merleau-Ponty and Heidegger in Richardson’s (1984) conception of the body being-in-the-plaza or being-in-the-market. Furthermore, anthropologists utilize a number of theories from other fields, for example, Munn’s (1996) use of Lefebrve’s notion of “field of action” to develop her own more grounded sense of a mobile spatial field. Even Duranti (1997) derives many of his ideas—of indexical speech and speech communities—from linguistic anthropology and integrates these notions with movement and speech in space.

تصویری از مقاله ترجمه و تایپ شده در نرم افزار ورد

فضاهای تجسم یافته: نظریه های انسان شناسی در باب بدن، فضا و فرهنگ

Anthropological Theories of Body, Space, and Culture