دانلود ترجمه مقاله عوامل روانی صدمات ورزشی در بین بازیکنان جوان فوتبال (وایلی ۲۰۱۱) (ترجمه ویژه – طلایی ⭐️⭐️⭐️)

عوامل روانی صدمات ورزشی در بین بازیکنان جوان فوتبال

Psychological predictors of sport injuries among junior soccer players

اطلاعات مورد نیاز و شیوه ها

شرکت کنندگان

ارزیابی ها

فهرست حالت ویژگی اضطراب (STAI )

مقیاس اضطراب ورزشی (SAS)

فهرست- ۲۸ مهارت های مقابله ای ورزشی (ACSI-28)

بررسی رویدادهای زندگی برای ورزشکاران دانشجو (LESCA)

مقیاس های شخصیتی دانشگاه های سوئد (SSP)

فرایند

تحلیل آماری

فرضیه ۱

فرضیه ۲

فرضیه ۳

فرضیه ۴

نتایج

بحث

فرضیه ۱

فرضیه ۲

فرضیه ۳

فرضیه ۴

موضوعات روش شناختی

چشم اندازها

تحقیقات پیشین به بررسی مدل هایی پرداخته اند که تعیین کننده عوامل روانی هستند که می توانند آسیب های ورزشی را پیش بینی نمایند. یکی از این نمونه ها مدل آسیب- استرس ویلیامز و اندرسون  است که بر عواملی نظیر اضطراب، استرس نامطلوب زندگی و توانایی های اندک مقابله ای تاکید می کنند. هدف از مطالعه حاضر یافتن عوامل روانی افزایش دهنده خطر آسیب پذیری در میان بازیکنان فوتبال و تنظیم مدلی تجربی عوامل خطرناک آسیب برای بازیکنان فوتبال بود. شرکت کنندگان در تحقیق ۱۰۸ بازیکن زن و مرد (m= 17,6) بودند که در دبیرستان های فوتبال در جنوب غربی سوئد تحصیل می کردند. پنج پرسشنامه مورد استفاده قرار گرفتند، فهرست رسمی ویژگی های اضطرابی، مقیاس اضطراب ورزشی، سنجش رویدادهای زندگی ورزشکاران دانشگاهی، فهرست-۲۸ مهارت های مقابله ای ورزشی و مقیاس های دانشگاه های سوئد در مورد ویژگی های شخصیتی. آمار آسیب دیدگی در طول مدتی ۸ ماهه توسط مربیان ورزشی جمع آوری شد. نتایج حاکی از چهار عامل قابل توجه بود که با یکدیگر می توانست ۲۳% از آسیب دیدگی ها را توضیح دهند. مهم ترین عوامل استرس رویدادهای زندگی، اضطراب سوماتیک، مقابله عدم اطمینان و غیرموثر هستند. این یافته ها تا حدی تایید کننده مدل آسیب- استرس ویلیامز و اندرسن بوده  و در مدلی تجربی سازمان داده می شوند. توصیه هایی پیرامون موضوعات مربوط به جلوگیری از آسیب ورزشی به تیم های پزشکی و مربیان ورزشی داده می شود. 

شرکت در رشته های ورزشی رقابتی مستلزم مهارت های فیزیکی بالای ورزشکار است. در نتیجه، میزان بروز آسیب دیدگی نسبتا زیاد است (پارگمن ، ۲۰۰۷). برای مثال، هاگلند  (۲۰۰۷) دریافت که بین ۶۵% تا ۹۵% از بازیکنان سرشناس سوئد (مردان) حداقل یک بار در سال دچار آسیب دیدگی می شوند. بازیکنان بین المللی فوتبال اعلام کردند که میزان آسیب دیدگی برابر با ۹٫۴ آسیب دیدگی در هر ۱۰۰۰ ساعت فعالیت ورزشی خود داشته اند (والدن  و همکارانش، ۲۰۰۵). 

چشم اندازها

بر اساس این یافته ها، عوامل روانی تعریف شده ای وجود دارند که بر خطر آسیب دیدگی در میان بازیکنان فوتبال اثر می گذارند، که دارای مفاهیم متعددی برای تیم های پزشکی ورزشی و مربیان است که باید در نظر گرفته شوند. این مسئله به طور خاص در مورد استرس رویدادهای منفی زندگی صادق است. توصیه شده است که در صورت بروز رویدادهای بسیار نامطلوب در زندگی ورزشکار، تیم های پزشکی ورزشی و مربیان باید بسیار دقیق و تیزبین باشند، چون این وقایع می توانند اثرات آسیب زا و ویرانگری بر رفتار ورزشکاران، نظیر اختلال در تمرکز و افزایش سطوح اضطراب، داشته باشند. این مسئله، به خصوص، زمانی مهم است که رویدادهای منفی اخیرا روی داده باشند. بنابراین، توصیه می شود که به بازیکن اجازه داده شود تا به منظور احیای کانون و تعادل روانی و فیزیکی، در یک یا چند جلسه تمرینی یا بازی شرکت نکنند. 

Previous researches have established models that specify psychological factors that could predict sport injuries. One example is Williams and Andersen’s stress–injury model stressing factors such as anxiety, negative life stress and few coping resources. The purpose of the current study was to find psychological factors that could lead to an increased injury risk among junior soccer players, in addition to construct an empirical model of injury risk factors for soccer players. The participants were 108 male and female soccer players (m = 17, 6) studying at soccer high schools in southwest Sweden. Five questionnaires were used, State Trait Anxiety Inventory, Sport Anxiety Scale, Life Events Survey for Collegiate Athletes, Athletic Coping Skills Inventory-28 and Swedish universities Scales of Personality. Injury record was collected by athletic trainers at the schools during a period of 8 months. The result suggested four significant predictors that together could explain 23% of injury occurrence. The main factors are life event stress, somatic trait anxiety, mistrust and ineffective coping. These findings partly support Williams and Andersen’s stress–injury model and are organized into an empirical model. Recommendations are given to sport medicine teams and coaches concerning issues in sport injury prevention.

Participation in competitive sports sets high demands on athletes’ physical skills. As a result, injury frequency is rather high (Pargman, 2007). For instance, Ha¨gglund (2007) found that between 65% and 95% of Swedish elite soccer players (male) reported at least one injury every year. International soccer players reported having had an injury frequency that was 9.4 injuries/1000 h of soccer practice (Walde´n et al., 2005).

Perspectives

Following the findings, there are well-defined psychological factors that affect the injury risk among soccer players, which have several implications for sports medicine teams and coaches to consider. This is especially true of negative life event stress. It is recommended that medicine teams and coaches be observant if major negative life events occur for players as these could have a devastating injury impact on the athletes’ behavior in terms of disrupted concentration and elevated anxiety levels. This is especially important if the negative events have occurred very recently. Thus, it is recommended that the player be allowed to miss one or more practices/games in order to restore psychological and physical focus and balance.

تصویری از مقاله ترجمه و تایپ شده در نرم افزار ورد

عوامل روانی صدمات ورزشی در بین بازیکنان جوان فوتبال

Psychological predictors of sport injuries among junior soccer players