دانلود ترجمه مقاله عوامل اتصال برای تثبیت کامپوزیت آسفالت – لاستیک – شن – الزویر ۲۰۰۹

استفاده از عوامل اتصال برای تثبیت کامپوزیت آسفالت – لاستیک – شن، به منظور بهبود خواص مکانیکی آن

Use of coupling agents to stabilize asphalt–rubber–gravel composite to improve its mechanical properties

چکیده

۱٫مقدمه

۱ .۱٫ عامل پیوند قیر- ذرات لاستیکی

۱ .۲٫ عامل پیوند دانه های شن – قیر

۲٫ آزمایش‌ها

۲٫ ۱٫ آماده سازی نمونه‌ها

۲ . ۲٫ تست مکانیکی

۳٫ نتایج و بحث

۴٫ نتایج

سپاسگزاریها

چکیده

کارایی آسفالت جاده ای اصلاح شده با ذرات لاستیکی علاوه بر خصوصیات ذاتی اجزا (قیر، لاستیک، شن) به مقدار اتصالات بین این اجزا هم وابسته می‌باشد. جهت بهبود چسبندگی بین اجزا دو نوع پیوند دهنده مختلف نیاز است : یکی جهت پیوند دادن ذرات لاستیکی به قیر به منظور ایجاد یک شبکه الاستیکی داخل مواد که بازیابی الاستیکی را بهبود دهد. دیگری جهت چسبندگی قسمت آبگریز قیر با قسمت آب دوست دانه های شن و ماسه می‌باشد. رزین فنولیک جهت پیوند دادن ذرات لاستیکی با قیر استفاده شده. در حالیکه یک مولکول خنثی (فسفاتیدیل کولین) با تغییر گروه OH موجود در سطح دانه های شن و ماسه توسط زنجیره‌های هیدروکربنی سبب سازگاری آن با قیر می‌گردد.

۴٫ نتایج

نتایج نشان می‌دهد که عوامل پیوند دهنده، نقش مهم و اساسی در افزایش کارایی مکانیکی، سیستم قیر- لاستیک – شن دارد. عامل \پیوند عرضی(PA) یک شبکه الاستیکی درون قیر با پیوند دادن ذرات لاستیکی و قیر ایجاد می‌کند که باعث افزایش بازگشت پذیری الاستیکی می‌شود. این نتایج باتوجه به روش حلقه- گلوله که یک افزایش ۱۰۰% از ۳۰۰ s C برای قیر خالص به ۶۸۰ s C برای نمونه A3:15:3:15:7F بدست آمده است. دیگر عامل پیوند دهنده (PC) باعث افزایش سازگاری و چسبندگی بین قیز و شن شده، و کاهش وزن از دست رفته از ۳ گرم برای قیر خالص به۰۷٫۰ گرم برای نمونه A3:15:3:15:7F بدست آمده. بر پایه این نتایج نمونه با بهترین کارایی، نمونه A3:15:3:15:7F که در آن ۳% پودر لاستیک به قیر اضافه شده، % ۱۵٫۰ عامل اصلاح کننده دانه شن و ماسه (PC) و % ۱۵٫۰ عامل پیوند عرضی بین قیر – لاستیک PA است.

Abstract

The mechanical performance of rubber-modified asphalt roads depends, besides the intrinsic properties of the constituents (asphalt, rubber and gravel), on their interfaces. To improve the adhesion between constituents, two different coupling agents were required: one to link asphalt with the rubber particles to stabilize the composite creating an elastic network in the interior of the material to improve its elastic recovery, and other to increase the adhesion between the hydrophobic asphalt and the hydrophilic gravel. A phenolic resin was used to link the rubber particles with the asphalt, while a switterionic molecule (phosphatidyl-choline) was used to change the OH groups on the gravel surface by hydrocarbon chains to make it compatible with the asphalt.

۴٫ Conclusions

The results show that the coupling agents are of fundamental importance to improve significantly the mechanical performance of the asphalt–rubber–gravel system. The crosslinking agent (PA) creates an elastic network into the asphalt linking together the rubber particles and the asphalt, increasing the elastic recovery; this is indicated by the results of the ring-ball method which shows an increment of more than 100%: from 300 s C for pure asphalt to 680 s C for the sample A3:15:3:15:7F. The other coupling agent (PC) increases the compatibility and consequently the adhesion between the asphalt and the gravel, reducing the lost weight from 3.00 g for pure asphalt to 0.07 g for A3:15:3:15:7F. Based on these results, the sample with the best performance was A3:15:3:15:7F where the asphalt was added with 3% of rubber particles, the gravel was functionalized with 0.15% of PC and the rubber-modified asphalt crosslinked with 0.15% of PA.

تصویری از مقاله ترجمه و تایپ شده در نرم افزار ورد

استفاده از عوامل اتصال برای تثبیت کامپوزیت آسفالت – لاستیک – شن، به منظور بهبود خواص مکانیکی آن

Use of coupling agents to stabilize asphalt–rubber–gravel composite to improve its mechanical properties