دانلود ترجمه مقاله سونوگرافی زانوی اسب (۲۰۱۲) (ترجمه ویژه – طلایی ⭐️⭐️⭐️)

سونوگرافی زانوی اسب: تکنیک های اساسی و پیشرفته

Ultrasound of the Equine Stifle: Basic and Advanced Techniques

مقدمه

تكنيك سونوگرافي

رباط هاي كشكك

ضایعات (زخم های) OCD لبه استخوان قرقره ای

ساختار های داخلی

ساختارهای جانبی

نما های خم: ساختار های کرانیال زانو

خلاصه

مقدمه

پيشرفت سونوگرافی زانوي اسب دانش ما را درباره صدماتي كه به بافت نرم زانو وارد مي شود، از قبيل صدماتي كه به  ليگامنت كشككي، منيسك و ليگامنت منيسك کرانیال وارد مي شود، در طي ۱۰ تا ۱۵ سال اخير به طور چشم‌گيري افزايش داده است. معمولا به هنگام  لنگ شدن ناحيه مفصل زانو، پلورال يا مشاهده ی استئوآرتریت‌ در تصاوير راديوگرافي كه ممكن است بي ثباتي مفصل زانو را نشان دهد، از سونو گرافي استفاده مي شود (۷-۱).  سونوگرافي در اسب هايي كه زخمی روی بدن خود دارند؛ براي جلوگيري از آسیب همزمان به بافت نرم و همچنين براي شناسايي عفونت ها مورد استفاده قرار مي گيرد. سونوگرافي براي تشخيص ضايعات متاتارس كه در لبه هاي استخوان قرقره ای در اسب جوان به وجود آمده است مفید است این درحالی است که  تصاوير راديو گرافي آن را نرمال نشان می دهند و قادر به نشان دادن آسیب نیستند (۸). سونوگرافي قادر است در اسب‌هايي كه داراي صدمات  OCD قابل مشاهده با راديو گرافي هستند، ضايعات را بیش از آنچه که از تصاویر رایوگرافی انتظار می رود نشان دهد (ضایعات را دقیق تر و کامل تر از رادیوگرافی نشان می دهد).

خلاصه

امیدواریم این مطالبی که ارائه شد منبع و راهنمایی مفید برای مطالعات بعدی مربوط به زانو باشد. سونوگرافی زانوی اسب می تواند چالش برنگیز باشد؛ اما تجربه خوبی به دست می دهد و با دانستن هر چه بهتر آناتومی زانوی اسب می توان این فرآیند را آسان تر کرد. این تصادفی نیست که بعضی از بهترین افرادی که این تصاویر را تهیه می کنند، آناتومیست هستند و یا دانشی استثنایی از آناتومی دارند. سونوگرافی زانوی اسب تمرین قابل توجهی لازم دارد و شخص با تنها چند مورد نمی تواند تسلط پیدا کند. سونوگرافی از زانوی بعضی اسب ها دشوارتر از بقیه است؛ خصوصا آن هایی که مشکلات زانویی شدید و سینوویت یا پلورال قابل توجهی دارند. سونوگرافی کننده های تازه-کار باید با معاینه کردن ساختار های ساده تر شروع کنند (رباط های کشکک و مینیسک داخلی) و سپس ساختار های پیچیده تر را مورد بررسی قرار دهند.

Introduction

Ultrasonographic evaluation of the equine stifle has dramatically increased our knowledge of stifle soft tissue injuries over the past 10-15 years, including patellar ligament, meniscal and cranial meniscal ligament injuries.1-7 Indications for ultrasound include lameness localized to the stifle joint, effusion and radiographic findings of osteoarthritis that may indicate joint instability. Ultrasound is also indicated in horses with wounds to rule out concurrent soft tissue injury or to detect evidence of sepsis. Ultrasound can be useful to detect osteochondrosis lesions of the trochlear ridges in juvenile horses that are normal radiographically.8 Ultrasound may be indicated in horses with radiographically visible OCD lesions when lameness is more severe than would be expected with an OCD lesion.

Summary

It is hoped that this proceedings will serve as a useful guide and resource for future stifle scans. Ultrasound of the stifle can be a challenging but rewarding experience, made easier by a strong knowledge of stifle anatomy. It is not a coincidence that some of the best imagers in the world are either anatomists or have an exceptional knowledge of anatomy. Stifle ultrasonography takes considerable practice and will not be mastered after a few cases. Some horses are more difficult to scan than others, especially those with chronic stifle problems and significant effusion/synovitis. Novice ultrasonographers should begin with the most straightforward structures to scan (patellar ligaments and medial meniscus) and then progress to the more difficult structures.

تصویری از مقاله ترجمه و تایپ شده در نرم افزار ورد

سونوگرافی زانوی اسب: تکنیک های اساسی و پیشرفته

Ultrasound of the Equine Stifle: Basic and Advanced Techniques