دانلود ترجمه مقاله تاثیر افسردگی پس از زایمان بر پیوند مادر و نوزاد (ساینس دایرکت – الزویر 2018) (ترجمه ویژه – طلایی ⭐️⭐️⭐️)

بررسی سراسری بودن تاثیر افسردگی پس از زایمان بر پیوند مادر و نوزاد

Is the effect of postpartum depression on mother-infant bonding universal?

چکیده
1- مقدمه
2- روش ها و مواد
2-1 طراحی
2-2 تنظیمات مطالعه
2-3 نمونه
2-4 ابزار
2-5 جمع آوری داده ها
2-6 تحلیل داده ها
3- نتایج
3-1 مشخصه های پیش زمینه ای
3-2 EPDS
3-3 شیوع PPD در زنانی که در بیمارستان دانشگاهی در لبنان زایمان کردند به چه صورت است؟
3-4 عوامل خطر برای توسعه ی PPD به چه صورت می باشد؟
3-5 رابطه بین متغیر های اجتماعی – جمعیت شناسی ، EPDS ، BDI-II و پیوند بین مادر و نوزاد (PBQ) به چه صورت است؟
3-6 بهترین عوامل پیش بینی کننده برای پیوند بین مادر و نوزاد به چه صورت است؟
4- مباحث
5- محدودیت ها
6- جمع بندی

چکیده

هدف : با وجود این که عواقب منفی افسردگی مادر بر روی نوزادان در چندین مورد از جوامع غربی مستند شده است، مطالعه های مشابه در کشور های خاور میانه که هنجار ها و سنت های اجتماعی متفاوت می باشد، انجام نشده است. هدف اصلی این مطالعه تعیین عوامل خطر برای افسردگی بعد از زایمان (PPD) و رابطه ی آن با پیوند بین مادر – نوزاد در جمعیت لبنان می باشد.
روش ها : یکصد و پنجاه شرکت کننده بر اساس مقیاس افسردگی پس از زایمان ادینبورگ (EPDS) ارزیابی شدند و مقیاس پشتیبانی اجتماعی در 2 تا 3 روز بعد از زایمان هم برای آن ها انجام شد. در 10 تا 12 هفته ، پیوند بین مادر – فرزند با استفاده از پرسش نامه ی پیوند بعد از زایمان (PBQ) و افسردگی هم با استفاده از لیست آیتم های بک (BDI-II) در طول یک مصاحبه ی تلفنی، ارزیابی شد.
نتایج : شیوع افسردگی به مقدار 19% بود و میانگین نمره ی EPDS نیز به صورت بود. در 10 تا 12 هفته ، 2.7% از کل این نمونه با میانگین شاخص از نظر BDI-II افسردگی گرفته بودند. عوامل خطر PPD بر روی EPDS شامل این موارد بود : سابقه ی استفاده از الکل، مشکلات شدید در طول حاملگی، ارتباط ضعیف در زندگی زناشویی، نیاز کودک ماندن در واحد مراقبت های ویژه، سابقه افسردگی و پشتیبانی اجتماعی پایین. عوامل خطر برای یک پیوند ضعیف نیز شامل سن، پیشینه ی افسردگی، و شاخص BDI-II بیشتر از 20 و پشتیبانی اجتماعی پایین بود. یک تحلیل چندگانه ی رگرسیون نشان داد که پیوند ضعیف مرتبط با سن بالا، پیشینه ی افسردگی و پشتیبانی ضعیف اجتماعی بود که 39% از واریانس را با نشان می داد.
جمع بندی : شیوع PPD نسبت به قبل در دو تا سه روز بعد از زایمان بیشتر بود، اما 10 تا 12 هفته بعد از زایمان مقدار شیوع PPD نسبت به گزارش های قبلی کمتر بود. پیوند ضعیف بین مادر و نوزاد نیز بیشتر مرتبط با زنان مسن تر، افراد با پیشینه ی افسردگی، حمایت اجتماعی کم و شاخص BDI-II بیشتر از 20 بود که این موارد می تواند به فعالان در این زمینه هشدار بدهد که در صورت وجود این عوامل در مادران، ملاحظات لازم را در نظر بگیرند.

6- جمع بندی

پیوند بین نوزاد و مادر ممکن است وقتی که دیگر متغیر ها مانند پشتیبانی اجتماعی و پیشینه افسردگی در نظر گرفته شود، ارتباط محسوسی با PPD نداشته باشد. پیشینه افسردگی و پشتیبانی بالای اجتماعی تاثیر بالایی بر روی پیوند بین مادر و نوزاد در جامعه خاور میانه دارد زیرا هنجار های فرهنگی و سنت هایی که بر خلاف سنت های غربی می باشد، باعث می شود که مادر از پشتیبانی اجتماعی بالایی برخوردار باشد. مطالعه های دیگر با نمونه های بزرگتر در فرهنگ های مختلف در این زمینه مورد نیاز میباشد تا بتوان نتایج این مطالعه را تایید کرد. در نهایت، با وجود این که ما رابطه ای بین PPD و پیوند بین مادر و نوزاد پیدا نکردیم، این یافته اهمیت در نظر گرفتن EPDS را به عنوان ابزار پویش تمام مادران بعد از زایمان به منظور نظارت بر مادرانی که شاخص افسردگی آن ها بالا می باشد ، نفی نمی کند

Abstract

Purpose Although the negative consequences of maternal depression on infants has been documented in several Western societies, similar studies have not been conducted in Middle-Eastern countries where cultural norms and traditions may differ. The main objective of this study was to determine the risk factors for postpartum depression (PPD) and its relationship to mother −infant bonding in a Lebanese population.
Methods One hundred and fifty participants were administered the Edinburgh Postpartum Depression Scale (EPDS), and the social support scale at 2–3 days postpartum. At 10–12 weeks mother–infant bonding using the Postpartum Bonding Questionnaire (PBQ) and depression using the Beck Inventory (BDI-II) were assessed during a telephone interview.
Results The prevalence of depression was 19% with an average score of 10.9 ± 6.02 on the EPDS. At 10–12 weeks 2.7% of the whole sample was depressed with an average score of 18.60 ± 16.87 on the BDI-II. Risk factors of PPD on the EPDS were; history of alcohol use, complications during pregnancy, not a good marital relationship, baby admitted to an intensive care unit, history of depression and low social support. Risk factors for impaired bonding were age, history of depression, BDI-II scores above 20 and low social support. The multiple regression analysis found that impaired bonding was associated with older age, history of depression and low social support, which explained 39% of the variance, F = 7.12, p = 0.02.
Conclusion The prevalence of PPD was higher than previously reported at day 2–3 post-delivery, but lower at 10–12 weeks postpartum. Impaired mother- infant bonding was associated older mothers, history of depression, low social support and BDI-II scores above 20 which should alert practitioner to assessing these factors in post-partum mothers.

6- Conclusions

Mother infant bonding may not be affected by PPD when other variables such as social support and history of depression are taken into account. A history of depression and high social support tend to have a stronger effect on mother infant bonding in a Middle Eastern society where cultural norms and traditions are unlike those of Western societies. Further studies with larger samples in different cultures are needed to provide validity to the results of this study. Finally although we did not find a relationship between PPD and bonding, this finding does negate the importance of including the EPDS as a screening tool for all mothers after delivery in order to monitor mothers with high scores.

تصویری از مقاله ترجمه و تایپ شده در نرم افزار ورد

بررسی سراسری بودن تاثیر افسردگی پس از زایمان بر پیوند مادر و نوزاد

Is the effect of postpartum depression on mother-infant bonding universal?