دانلود ترجمه مقاله سازمان ارتباطی اکوسیستم های کارآفرینی – وایلی ۲۰۱۵

سازمان ارتباطی اکوسیستم های کارآفرینی

The Relational Organization of Entrepreneurial Ecosystems

مقدمه

ساختار اکوسیستم های کار آفرینی

ویژگی های اکوسیتسم های کارآفرینی

ویژگی های فرهنگی

ویژگی های اجتماعی

ویژگی های مادی

پیکر بندی رابطه ای اکوسیستم های کارآفرینی

اکوسیستم بازار محور در کلگری، آلبرتا

اکوسیستم های متراکم و نوآور در واترلو، انتاریو

بحث

نتیجه گیری

اکوسیستم های کارآفرینی به عنوان یک مفهوم محبوب و رایج برای توضیح ماندگاری و دوام کارآفرینی با رشد بالا در چارچوب مناطق مختلف ظهور یافته اند. با این حال، اکوسیستم ها به عنوان یک مفهوم نظری به شکل توسعه نیافته باقی مانده اند و این موضوع درک ساختار و تاثیر آن ها بر روی فرایند کارآفرینی را سخت و مشکل می کند. این مقاله بیان می دارد که اکوسیستم ها متشکل از ۱۰ ویژگی فرهنگی، اجتماعی و مادی می باشند که مزایا و منابعی را برای کارآفرینان ارایه کرده و این که روابط بین این ویژگی ها منجر به تکثیر و باز تولید اکوسیستم می شود. این مدل با مطالعات موردی واترلو،انتاریو،وکلگری،آلبرتا، کانادا شرح داده می شود. مطالعات موردی طیف وسیعی از پیکر بندی های مختلفی که اکوسیستم ها می توانند اختیار کنند را نشان می دهند.

نتیجه گیری

این دیدگاه رابطه ای مربوط به ویژگی های فرهنگی، اجتماعی و مادی به سه طریق به مطالعه اکوسیستم های کارآفرینی و جغرافیای کارآفرینی در مقیاس وسیع کمک می کند. اول، شناسایی مقوله های مختلف از ویژگی هایی که یک اکوسیستم کمک می کنند. این خود چارچوبی را برای روش های تحقیقاتی آینده فراهم می کند که به تجزیه تحلیل و مقایسه اکوسیستم های کارآفرینی برای آشکار سازی شیوه های مختلف ظهور آن ها، تغییر آن ها در طی زمان و تاثیر آن ها بر روی فرایند های کارآفرینی کمک می کند. دوم، یک دیدگاه وسیع تر از اکوسیستم های کارآفرینی را فراهم می کند که بیان می دارد این ویژگی ها را می توان به ویژگی های مختلف پیکر بندی کرد. این خود نشان دهنده لزوم یک درک عمیق و ظریف تر از اکوسیستم های کارآفرینی با در نظر گرفتن ویژگی های محلی آن است.در نهایت، اهمیت روابط بین ویژگی های مختلف نشان دهنده این است که ویژگی های مادی جدید نظیر سازمان های پشتیبانی از کارآفرینی، طرح های سرمایه گذارای شرکت های تازه تاسیس با بودجه دولتی یا برنامه های انتقال دانش و فناوری دانشگاهی جدید، در صورتی که با ویژگی های فرهنگی و اجتماعی مکمل همراه نباشند، با شکست مواجه خواهند شد. از این روی، سیاست کارآفرینی منطقه ای باید بر ایجاد پشتیبانی برای این برنامه های جدید متمرکز باشد تا انتظار این که برنامه ها خودشان شبکه ها و فرهنگ های کارآفرینی را ایجاد کنند.

Entrepreneurial ecosystems have emerged as a popular concept to explain the persistence of high-growth entrepreneurship within regions. However, as a theoretical concept ecosystems remain underdeveloped, making it difficult to understand their structure and influence on the entrepreneurship process. The article argues that ecosystems are composed of 10 cultural, social, and material attributes that provide benefits and resources to entrepreneurs and that the relationships between these attributes reproduce the ecosystem. This model is illustrated with case studies of Waterloo, Ontario, and Calgary, Alberta, Canada. The cases demonstrate the variety of different configurations that ecosystems can take.

Conclusion

This relational perspective of cultural, social, and material attributes makes three contributions to the study of entrepreneurial ecosystems and the geography of entrepreneurship more broadly. First is the identification of various categories of attributes that constitute an ecosystem. This provides a framework for future research methodologies that can analyze and compare entrepreneurial ecosystems to reveal the different ways in which they emerge, change over time, and influence the entrepreneurship process. Second, it provides for an expanded view of entrepreneurial ecosystems that acknowledges that there are numerous different ways these attributes can be configured. This creates the need for a more nuanced understanding of entrepreneurial ecosystems that takes into account local specificities. Finally, the importance of relationships between different attributes demonstrates that new material attributes such as entrepreneurial support organizations, state-financed startup investment schemes, or new university technology and knowledge transfer programs are unlikely to succeed if they are not underpinned by complementary social and cultural attributes. Regional entrepreneurial policy, therefore, should focus on building underlying support for these new programs rather than expecting the programs themselves to create entrepreneurial cultures and networks.

تصویری از مقاله ترجمه و تایپ شده در نرم افزار ورد

سازمان ارتباطی اکوسیستم های کارآفرینی

The Relational Organization of Entrepreneurial Ecosystems