دانلود ترجمه مقاله تنظیم رونویسی ژنهای زیر واحد گنادوتروپین هیپوفیز (europepmc 1999) (ترجمه ویژه – طلایی ⭐️⭐️⭐️)

تنظیم رونویسی ژنهای زیر واحد گنادوتروپین هیپوفیز

Transcriptional regulation of pituitary gonadotrophin subunit genes

بیان ژن زیرواحد پایه گونادوتروپین

هدف گیری و فعال سازی بیان ژن اختصاصی گونادوتروپ

مدولاسیون GnRH بیان ژن گنادوتروپین

تنظیم GnRH بیان ژن زیرواحد مشترک α

تنظیم GnRH بیان ژن زیرواحد β LH

تنظیم GnRH رونویسی زیرواحد FSH β

میانجی گری بیان ژن تنظیم شده توسط GnRH، توسط استروئیدها و پپتیدهای جنسی

سرکوب بیان ژن با واسطه ی استروئیدها

نتیجه گیری و چشم انداز آینده

هورمون های گنادوتروپیک، LH و FSH، در سلول های گنادوتروپ در هیپوفیز قدامي سنتز شده و از آن ها آزاد می-شوند و شامل یک زیرواحد مشترک α و یک زیرواحد β اختصاصی هورمون هستند. بیان ژن گونادوتروپیک طی جنین زایی، مستقل از تحریک GnRH فعال شده و با افزایش خروجی GnRH افزایش می یابد و طی بلوغ به سطح آن در افراد بالغ می رسد. تنظیم رونویسی بیان ژن زیرواحد گونادوتروپین هیپوفیز توسط دو نوع فاکتور رونویسی تنظیم می شود: فاکتورهایی که بیان ژن را به گنادوتروپ ها محدود می کنند و فاکتورهایی که بیان ژن تنظیم شده با GnRH را تعدیل می کنند. سینرژیسم بین این دو نوع فاکتور، تضمین کننده ی بیان ژن تنظیم شده با GnRH و اختصاصی گنادوتروپ است. معلوم نیست که آیا این دو نوع عامل رونویسی ناسازگار با هم هستند یا اینکه عملکرد آن ها با هم همپوشانی دارد. بیان ژن زیرواحد گونادوتروپین تنظیم شده توسط GnRH، توسط عوامل رونویسی کنترل شده از طریق یک تعامل پیچیده از GnRH، استروئیدها و پپتیدهای جنسی تعدیل می شود که همه ی این موارد به گیرنده هایی متصل می شوند که فعال کننده ی مسیرهای مختلف سیگنال دهی درون سلولی هستند. همچنان باید مشخص شود که این مسیرهای سیگنال دهی چگونه در فعالسازی رونویسی اختصاصی زیرواحد مشترک α و بیان ژن زیرواحد بتای LH و FSH عمل می کنند.

نتیجه گیری و چشم انداز آینده

فاکتورهای رونویسی که بیان ژن گنادوتروپین را کنترل می کنند، می توانند به دو دسته تقسیم شوند: آن هایی که بیان پایه را هدایت کرده و آن هایی که توسط GnRH تنظیم می شوند. با این مدل دو طرفه کنترل بیان ژن گنادوتروپین فرض می شود که بیان ژن پایه ی اختصاصی گنادوتروپ بیشتر توسط GnRH تعدیل می شود. فاکتورهای رونویسی شناخته شده برای بیان پایه ژن، تفکیک نوع سلول گونادوتروپین را مشخص نمی کند. ممکن است که هیچ فاکتور تکی رونویسی وجود نداشته باشد، که در صورتی که ‘knocked-out’ باشد، می تواند فقط سلول های گونادوتروپ را حذف کرده یا به جای آن نوع سلول گونادوتروپ ممکن است از طریق مجموعه ای از فاکتورها مشخص شود. عوامل رونویسی تنظیم شده توسط استروئیدها یا پپتیدهای جنسی نیز می توانند بیان ژن زیرواحد گونادوتروپین را از طریق آنتاگونیسم یا احتمالا تقویت اثرات عوامل رونویسی ناشی از GnRH تعدیل کنند. این اثرات فاکتورهای رونویسی همگی به فعال شدن افتراقی یا تداخل مسیرهای سیگنال دهی داخل سلولی بستگی دارند. از آنجا که ژن های زیرواحد β LH و FSB هر دو در یک نوع سلول یکسان بیان شده و هر دو توسط GnRH تنظیم می شوند، تعداد گیرنده های GnRH (Kaiser et al., 1995) و سپس اتصال آن به پروتئین های G (Stanislaus et al., 1998) هر دو می توانند به اتصال افتراقی به مسیرهای سیگنال دهی داخل سلولی کمک کنند.

The gonadotrophic hormones, LH and FSH, are synthesized in and secreted from gonadotroph cells in the anterior pituitary and comprise a common α-subunit and a hormone-specific βsubunit. Gonadotrophic gene expression is activated during embryogenesis, independent of GnRH stimulation and increases as GnRH output increases, reaching adult levels at puberty. The transcriptional regulation of pituitary gonadotrophin subunit gene expression is regulated by two types of transcription factor: those that restrict and direct gene expression to gonadotrophs and those that modulate GnRH-regulated gene expression. Synergism between these two types of factor ensures gonadotroph-specific GnRH-regulated gene expression. It is not known whether these two types of transcription factor are mutually exclusive or whether they have overlapping functions. GnRH-regulated gonadotrophin subunit gene expression is modulated by transcription factors controlled by a complex interaction of GnRH, steroids and gonadal peptides, all of which bind to receptors that activate disparate intracellular signalling pathways. It remains to be established how these signalling pathways interact to transduce specific transcriptional activation of common α-subunit and LH and FSH β-subunit gene expression.

onclusions and future prospects

Transcription factors that control gonadotrophin gene expression can be classified into those that direct basal expression and those that are regulated by GnRH. This biphasic model of control of gonadotrophin gene expression assumes that basal gonadotroph-specific gene expression is further modulated by GnRH. The transcription factors known to direct basal gene expression do not specify the differentiation of the gonadotroph cell type. It is possible that there is no single transcription factor that, if ‘knocked-out’, would only remove gonadotroph cells or, alternatively, that the gonadotroph cell type may be specified by a multifactor complex. Transcription factors regulated by steroids or gonadal peptides also modulate gonadotrophin subunit gene expression by antagonizing or possibly augmenting the effects of GnRH-induced transcription factors. These effects of transcription factors all rely on either differential activation or crosstalk of intracellular signalling pathways. Since LH and FSH β-subunit genes are both expressed in the same cell type and are both regulated by GnRH, the number of GnRH receptors (Kaiser et al., 1995) and subsequent coupling to G-proteins (Stanislaus et al., 1998) could both contribute to differential coupling to intracellular signalling pathways.

تصویری از مقاله ترجمه و تایپ شده در نرم افزار ورد

تنظیم رونویسی ژنهای زیر واحد گنادوتروپین هیپوفیز

Transcriptional regulation of pituitary gonadotrophin subunit genes