دانلود ترجمه مقاله درد مداوم و اختلالات حسی عصبی پس از عمل جراحی ایمپلنت دندانی – الزویر ۲۰۱۴

درد مداوم و اختلالات حسی عصبی پس از عمل جراحی ایمپلنت دندانی: پاتوفیزیولوژی، علت شناسایی و تشخیص

Persistent Pain and Neurosensory Disturbance After Dental Implant Surgery: Pathophysiology, Etiology, and Diagnosis

نکات کلیدی

مقدمه

بیولوژی سلول های عصبی و پاسخ آن ها به آسیب دیدگی

گروه بندی آسیب عصبی

پاتوفیزیولوژی درد مزمن

مکانیسم های محیطی که درد مزمن را القا می کنند

مکانیسم های مرکزی که درد نوروپاتیک را القا می کنند

شیوع نقایص عصبی بعداز جراحی ایمپلنت دندان

تشخیص

فاکتورهای خطر

خلاصه

مقدمه

همه ی ساختارهای دندانی به وسیله ی عصب سه قلو عصب دهی می شوند، و روش های دندانپزشکی معمول می توانند منجر به وارد آمدن آسیب به یکی از شاخه های این عصب شوند. این رویکردها، شامل بی حسی موضعی، رویکرد درمان ریشه (شکل ۱)، قرار دادن نخ، دستکاری بافت نرم (شکل ۲)، بیرون آوردن دندان آسیاب سوم می باشد که می توانند موجب وارد آمدن آسیب به عصب انتهایی شوند. معمول ترین عصبی که در طی رویکردهای دندانپزشکی دچار آسیب می شود، عصب آلوئولار تحتانی می باشد (۶۴٫۴%)، بعداز آن، عصب زبانی قرار می گیرد (۲۸٫۸%). آسیب به این عصب ها اغلب با بی حسی دندان همراه می باشد. در سال های اخیر، موفقیت بزرگ ایمپلنت های دندانی منجر به پذیرش گسترده ی چنین درمان هایی شده است. به هرحال، آسیب عصب و اختلال عصبی می تواند بعداز قرار دادن ایمپلنت، حتی بعداز ارزیابی صحیح و درمان دقیق، رخ دهد (شکل ۳). یک مطالعه ی اخیر نشان داده است که ۷۳% از دندانپزشکان گزارش کرده اند که بیماران آن ها اختلال حسی عصبی را بعداز روش های جراحی ایمپلنت تجربه کرده اند.

خلاصه

چندین فاکتور خطر برای ایجاد یک درد مداوم بعداز جراحی وجود دارد. به هرحال، شیوع نقص حسی عصبی بعداز جایگذاری ایمپلنت دندانی نسبتا پایین می باشد. بسیاری از فاکتورها احتمالا به ایجاد یک نقص عصبی کمک می کنند، از جمله، تغییر در تکنیک های ایمپلنت، مهارت فرد عمل کننده، نزدیکی به کانال عصبی، و حتی وضعیت فیزیولوژیک بیمار. به علاوه، برخی مطالعات پیشنهاد می کنند که بیماران خاصی ممکن است از نظر ژنتیکی به تغیرات عصبی بعداز آسیب عصب حساس تر باشند.

آن همچنین برای درک اینکه مطالعات منتشر شده ی نقایص حسی عصبی همیشه شرایط دردناک را از تغییرات غیردردناک جدا نمی کنند دارای اهمیت می باشد. اگرچه همه ی نقایص حسی عصبی یک تاثیر منفی روی بیمار دارند، اما بیماری های درد مداوم نوروپاتیک احتمالا دارای بزرگترین اثر روی کیفیت زندگی می-باشند. دندانپزشک باید روی این شرایط تمرکز کند و تعیین کند که چطور این پیامدهای ناسازگار را به حداقل برساند.

پزشکانی که جراحی ایمپلنت را انجام می دهند باید از این فاکتورهای خطر آگاه باشند و زمانی که تصمیمات بالینی برای بیمارانشان می گیرند باید از هریک از آن ها آگاه باشند. بیماران همچنین بایداز این فاکتورهای خطر آگاه باشند به طوری که آن ها بتوانند به صورت فعال در انتخاب درمان شرکت کنند. بررسی های بیشتر، نه تنها برای درک بهتر رابطه ی  بین روندهای ادغام ایمپلنت دندانی و نقایص عصبی بلکه همچنین برای درک بهتر چگونگی مهار این عوارض جانبی ضروری می باشد. 

INTRODUCTION

All dental structures are innervated by the trigeminal nerve, and common dental procedures can result in injury to one of the many branches of this nerve. These procedures, including the determination of local anesthesia,1 endodontic procedures (Fig. 1),2,3 suture placement, soft-tissue manipulation (Fig. 2),4 and third-molar extractions,5,6 can cause injury to branches of the trigeminal nerve. The nerve most commonly injured during dental procedures is the inferior alveolar nerve (64.4%), followed by the lingual nerve (28.8%).7 Injuries to these nerves are most often associated with dental anesthesia. In recent years, the great success of dental implants has led to wide acceptance of such treatment. However, nerve injury and neurosensory impairment can occur after implant placement, even after accurate evaluation and careful treatment (Fig. 3).5 A recent study found that 73% of dentists have reported that their patients have experienced neurosensory impairment after surgical implant procedures.4

SUMMARY

There are multiple risk factors for the development of persistent postsurgical pain. However, the incidence of neurosensory deficits after dental implant placement is relatively low. Many factors probably contribute to the development of a neurosensory deficit, including variations in implant techniques, the operator’s skill, the proximity to the nerve canal, and even the psychological status of patient. In addition, some studies suggest that certain patients may be genetically more susceptible to neurosensory changes after nerve injury.52,53 It is also important to realize that published studies of neurosensory deficits have not always separated painful conditions from nonpainful alterations. Although all neurosensory deficits have a negative impact on the patient, persistent neuropathic pain disorders are likely to have the greatest effect on quality of life. The dentist must focus on these conditions and determine how to minimize these adverse consequences. Clinicians who perform implant surgery must be aware of these risk factors, and must consider each of them when making clinical decisions for their patients. Patients should also be informed of these risk factors so that they can actively participate in treatment selection. Further investigations are necessary not only to better understand the relationship between dental implant procedures and neurosensory deficits but also to better understand how to prevent these adverse consequences.

تصویری از مقاله ترجمه و تایپ شده در نرم افزار ورد

درد مداوم و اختلالات حسی عصبی پس از عمل جراحی ایمپلنت دندانی: پاتوفیزیولوژی، علت شناسایی و تشخیص

Persistent Pain and Neurosensory Disturbance After Dental Implant Surgery: Pathophysiology, Etiology, and Diagnosis