دانلود ترجمه مقاله کارآمدی تطبیقی روشهای ضد TNF برای پیشگیری از بازپیدایی بیماری پس از کرون (LWW 2018) (ترجمه ویژه – طلایی ⭐️⭐️⭐️)

کارآمدی تطبیقی روشهای ضد TNF برای پیشگیری از بازپیدایی بیماری پس از کرون: بررسی سیستماتیک و فراتحلیل شبکه از آزمایشات آینده نگر

Comparative Efficacy of Anti-TNF Therapies For The Prevention of Postoperative Recurrence of Crohn’s Disease A Systematic Review and Network Meta-Analysis of Prospective Trials

روشها

انتخاب مطالعه

منابع داده

استخراج داده و ریسک ارزیابی سوگیری

ارزیابی نتیجه

ترکیب و تحلیل داده ها

نتایج

فرآیند انتخاب مطالعه

خصوصیات مطالعات شامل شده

ارزیابی ریسک سوگیری (احتمال تعصب)

ارزیابی نتایج

عود اندوسکوپی

عود بالینی

رویدادهای مغایر

کیفیت شواهد و تحلیل های حساسیت

بحث

پیامدها و نتایجی برای تکنیک های بالینی

مقدمه: مطالعات کافی در مورد عامل نکروز دهنده ضد تومور (anti-TNF) بهینه برای پیشگیری از بازپیدایی بیماری کرون (CD) پس از عمل جراحی وجود ندارد. بنابراین ما یک فرا تحلیل شبکه (NMA) از آزمایشات آینده نگر برای مقایسه کارآمدی عاملان ضد TNF در پیشگیری از بازپیدایی اندوسکوپی و بالینی بیماری کرون پس از عمل جراحی – بعد از برداشتن روده بزرگ – انجام دادیم.

روشها: ما PubMed، EMBASE، مرکز ثبت کاچرین آزمایشات کنترل شده، و چکیده ملاقات های انجمن معده-روده (AGA) تا تاریخ آگوست ۲۰۱۷ جستجو کردیم. ما مطالعات آینده نگری را انتخاب کردیم که عاملان ضد TNF در بین یکدیگر یا عاملان دیگر در زمینه پیشگیری عود بیماری کرون پس از عمل جراحی را مقایسه می کردند. ما یک فرا تحلیل شبکه را با استفاده از یک رویکرد فراوانی گرا انجام دادیم و همچنین از مدلسازی تعمیم یافته دو به دو، و روش عدم تجانس واریانس معکوس استفاده کردیم.

نتایج: ما ۹ مطالعه را شناسایی کردیم که شامل ۵۷۱ بیمار و ۵ عامل درمان بودند؛ ۲ داروی ضد TNF (آدالی موماب و اینفلیکسی ماب) نیز در بین این ۵ عامل درمان بودند. NMA ما در مقایسه با اینفلیکسی ماب، نتایج روبرو را برای بازپیدایی اندوسکوپی حاصل داد: آدالی موماب [نسبت شانس ۰٫۹۲؛ ۹۵ درصد فاصله اطمینان ، ۰٫۱۸۴٫۷۵]، تیوپورینس (OR, 4.11; 95% CI, 0.68-24.78)، دارونما (OR, 4.39; 95% CI, 0.70-27.68)، و مسالامین (OR, 37.84; 95% CI, 3.77-379.42). برای عود بالینی: آدالی¬موماب (OR, 1.03; 95% CI, 0.17-6.03)، تیوپورینس (OR, 1.40; 95% CI, 0.20-10.02)، دارونما (OR, 1.77; 95% CI, 1.01-3.10)، و مسالامین (OR, 16.54; 95% CI, 1.55-176.24).

نتیجه گیری ها: بر اساس یک NMA که شواهد مستقیم و غیرمستقیم را ترکیب میکند، آدالی موماب یا اینفلیکسی ماب را میتوان در پیشگیری پس عملی (پس از عمل جراحی) بازپیدایی بیماری کرون مورد استفاده قرار داد. در حال حاضر شواهدی برای استفاده از عاملان ضد TNF دیگر در این زمینه وجود ندارد.

بیماری کرون (CD) یک اختلال التهابی مزمن روده است که میتواند بر هر قسمتی از رشته های عصبی معده-روده تأثیر بگذارد و میتواند منجر به آسیب های شدیدی در بافت ها شود. بیماری کرون مسئول یک آسیب اقتصادی مهم است چون اغلب در بین بیماران جوان رخ میدهد. تا سه چهارم بیماران مبتلا به کرون باید عمل جراحی انجام دهند تا از عوارض نفوذ و تنگی جلوگیری شود؛ که برداشتن روده بزرگ (روده برداری) رایج ترین اقدام درمانی برای این عوارض است.

با اینحال جراحی منجر به شفا نمی شود و اغلب، عود بالینی و اندوسکوپی در مدت ۵ سال بعد از روده برداری، (حداکثر) در ۴۱ و ۸۹ درصد بیماران کرون دیده میشود. مطالعات مختلفی به بررسی کارآمدی داروهای سنتی در پیشگیری از عود پس عملی بیماری کرون پرداخته اند، که نتایج مغایری را نشان داده اند.

پیامدها و نتایجی برای تکنیک های بالینی

علیرغم پیشرفت های اخیر در عرصه معالجات پزشکی بیماری کرون، عمل های جراحی مسکن موقتی هنوز هم در اغلب بیماران باید انجام شوند. با اینحال این جراحی ها شفابخش نیستند و ۲۵ درصد بیماران دوباره به عمل جراحی نیاز پیدا می کنند. نرخ عود بعد از عمل جراحی، بسته به تعریف عود متغیر خواهد بود: بالینی، اندوسکوپی، رادیولوژیکی، یا جراحی. راتگرز قبلاً نشان داده است که نرخ عود بالینی ۱ ساله بعد از برداشتن روده دراز یا روده کوچک ۲۰ تا ۳۰ درصد است و این نرخ هر سال ۱۰ درصد افزایش پیدا میکند. این گروه تحقیقاتی همچنین نشان داده است که نرخ عود اندوسکوپی و بافت شناختی ۱ ساله بعد از جراحی (بافت برداری) ۷۲ درصد است. بنابراین پیشگیری از عود پس عملی با توجه به گسترش بیماری همراه با عودهای بالقوه و ریسک بلند مدت نشانگان روده کوتاه، یک اولویت مهم است؛ این عوارض ممکن است از روده برداری های مکرر ناشی گردد. اگرچه مطالعات قبلی اثبات کرده اند که ضد TNF ها از لحاظ پیشگیری از عود بیماری کرون، نسبت به درمان های پزشکی مرسوم برتری دارند اما در حال حاضر هیچ عامل ضد TNF منفردی وجود ندارد که استانداردی را برای مراقبت در مقابل پیشگیری از عودهای پس عملی تشکیل دهد.

Introduction: There is a lack of studies on the optimal anti–tumor necrosis factor (anti-TNF) agent for postoperative prophylaxis of Crohn’s disease (CD) recurrence. Therefore, we conducted a network meta-analysis (NMA) of prospective trials to compare the efficacy of anti-TNF agents in the prevention of postoperative endoscopic and clinical recurrence of CD following ileocolonic resection. Methods: We searched PubMed, EMBASE, the Cochrane Central Register of Controlled Trials, and recent American gastroenterology association (AGA) meeting abstracts through August 2017. We selected prospective studies comparing anti-TNF agents among each other or to other agents in the setting of postoperative prevention of CD recurrence. We performed a NMA using a frequentist approach with generalized pairwise modeling and inverse variance heterogeneity method. Results: We identified 9 studies, including 571 patients and 5 treatment agents, among which 2 anti-TNF drugs (adalimumab and infliximab). Compared with infliximab, our NMA yielded the following results for endoscopic recurrence: adalimumab [odds ratio (OR), 0.92; 95% confidence interval (CI), 0.18-4.75], thiopurines (OR, 4.11; 95% CI, 0.68-24.78), placebo (OR, 4.39; 95% CI, 0.70- 27.68), and Mesalamine (OR, 37.84; 95% CI, 3.77-379.42). For clinical recurrence: adalimumab (OR, 1.03; 95% CI, 0.17-6.03), thiopurines (OR, 1.40; 95% CI, 0.20-10.02), placebo (OR, 1.77; 95% CI, 1.01-3.10), and mesalamine (OR, 16.54; 95% CI, 1.55-176.24). Conclusions: On the basis of a NMA combining direct and indirect evidence either adalimumab or infliximab may be used in the postoperative prophylaxis of CD recurrence. There is currently a lack of evidence on the use of other anti-TNF agents in this setting.

Crohn’s disease (CD) is a chronic inflammatory disorder of the bowel that may affect any part of the gastrointestinal tract and can lead to severe tissue damage.1 CD is responsible for a substantial economic burden, as it frequently occurs in young patients.2 Up to three-quarters of CD patients require surgical resection for penetrating and stricturing complications,3 with ileocolonic resection being the most common therapeutic intervention for such complications.1 However, surgery is not curative and often CD patients develop clinical and endoscopic recurrence within 5 years of resection in up to 41% and 89%, respectively.4 Multiple studies have examined the efficacy of traditional drugs in the prevention of postsurgical recurrence of CD, with conflicting results.5–۸

Implications for Clinical Practice

Despite the recent advances in the medical treatment arsenal of CD, palliative surgical interventions are still inevitable in most patients. However, these surgeries are not curative with as much as 25% of patients requiring further surgical intervention.34 The postoperative recurrence rate varies depending on the definition of recurrence: clinical, endoscopic, radiologic, or surgical. Rutgeerts35 has previously shown that the 1-year clinical recurrence rate is 20% to 30% after ileal or ileocolonic resection, with a 10% increase in each subsequent year. The same research group has also shown that the 1-year endoscopic and histologic recurrence rate is as high as 72% after surgical resection.36 The prevention of postoperative recurrence is therefore a major priority given the morbidity associated with potential recurrences and the long-term risk of short gut syndrome, which may arise from repeated bowel resections. Although previous studies had established that anti-TNFs are superior to conventional medical therapy in the prevention of CD recurrence,18–۲۰ there is currently no single anti-TNF agent which constitutes the standard of care for the prevention of postoperative recurrences.

تصویری از مقاله ترجمه و تایپ شده در نرم افزار ورد

کارآمدی تطبیقی روشهای ضد TNF برای پیشگیری از بازپیدایی بیماری پس از کرون: بررسی سیستماتیک و فراتحلیل شبکه از آزمایشات آینده نگر

Comparative Efficacy of Anti-TNF Therapies For The Prevention of Postoperative Recurrence of Crohn’s Disease A Systematic Review and Network Meta-Analysis of Prospective Trials