دانلود ترجمه مقاله افزایش خطر ابتلا به سرطان دوم کولون بعد از پرتودرمانی لگن (ساینس دایرکت – الزویر ۲۰۲۰) (ترجمه ویژه – طلایی ⭐️⭐️⭐️)

افزایش خطر ابتلا به سرطان دوم کولون بعد از پرتودرمانی لگن

Increased risk for second primary rectal cancer after pelvic radiation therapy

چکیده
۱- مقدمه
۲- مواد و روشها
۲-۱ تحلیل آماری
۳- نتایج
۳-۱ نسبت استاندارد سازی شده ابتلا
۳-۲ نسبت ابتلا
۳-۳ تحلیل خطر رقابتی
۳-۴ ویژگی های سرطان روده و تحلیل ماندگاری
۴- بحث
۵- نتیجه گیری ها

چکیده

پیش زمینه: هدف این تحقیق، تحلیل ارتباط بین پرتو درمانی لگن (RT) و پیشرفت سرطان روده به عنوان سرطان دوم می باشد.
روشها: اطلاعات مربوط به بیماران درمان شده مبتلا به سرطان لگن در بازه زمانی بین ۱۹۸۹ و ۲۰۰۷ از مرکز ثبت اطلاعات بیماران سرطانی هلند گرفته شده است. بیماران درمان شده مبتلا به بیش از یک سرطان لگن در نظر گرفته نشده اند. برای ارزیابی شیوع گسترده سرطان روده، از مدل ریسک فیان و گری استفاده شده است و در این مدل تعداد مرگ و میرها به عنوان رویداد رقابتی در نظر گرفته شده است. میزان بقا نیز با استفاده از رگرسیون چند متغیری کاکس محاسبه شده است.
نتایج: در کل، ۱۹۲۶۵۸ بیمار در نظر گرفته شده اند که از این تعداد ۶۲۶۳۰ بیمار بدلیل داشتن سرطان لگن پرتو درمانی شدند. تومورهای اولیه در پروستات (۵۰٫۱%)، مثانه (۱۹٫۲%)، مخاط های رحم(۱۳٫۹%)، تخمدان ها(۱۰٫۰%)، دهانه رحم(۶٫۴%) و واژن (۰٫۴%) قرار داشتند. در بازه میانگین ۶ سال (دامنه ۰ تا ۲۴)، تعداد ۱۳۶۹ بیمار با رشد سرطان روده مواجه شده اند. در نهایت، خطر سرطان روده در بیمارانی افزایش می یابد که به دلیل وجود سرطان لگن تحت پرتو درمانی قرار گرفته اند (نسبت خطر [SHR]: 1.72, 95% – بازه اطمینان [CI]: 1.55 – ۱٫۹۱). تحلیل موقعیت هر کدام از تومورها نشان دهنده افزایش خطر در آن دسته از بیمارانی است که RT را برای سرطان پروستات (SHR: 1.89 , 95% CI:1.66 -2.16) یا سرطان مخاط رحم (SHR: 1.50, 95% CI: 1.13-2.00) دریافت می کنند. تاثیر مخافظتی RT برای بیمارانی مشاهده شد که مبتلا به سرطان مثانه بودند (SHR 0.67, 95% CI: 0.47-0.94 ). اختلاف زنده ماندن در میان بیماران دارای سرطان روده دارای / بدون RT قبلی مشاهده نشد (نسبت خطر۰٫۹۴, ۹۵% CI: 0.79-1.11).
نتیجه گیری ها: بیمارانی که پرتو درمانی را برای سرطان لگن قبلی خود دریافت کرده اند در معرض افزایش خطر سرطان روده هستند. این خطر در بیماران دریافت کننده پرتو درمانی برای سرطان پروستات و مخاط رحم نسبتا کم است.

۱- مقدمه

در مقایسه با عامه افراد، نجات یافتگان از سرطان با افزایش خطر ابتلا به تومور بدخیم در حال رشد مواجه می شوند (۱٫۲(. این مطلب نتیجه ترکیب عواملی چون شیوه زندگی، آسیب پذیری ژنتیک و نوع درمان سرطان قبل می باشد (۳,۴). پرتو درمانی (RT) بخشی از برنامه درمان برای حداقل ۵۰ درصد تمام بیماران مبتلا به سرطان است و با رشد سرطان های دوم در ارتباط است (۳-۵). به هر حال، تحقیقات اخیر نشان داده اند که در بعضی از موارد، RT باعث افزایش خطر سرطان دوم نمی شود و حتی می تواند تاثیر پیشگیرانه داشته باشد (۲,۶,۷).

۵- نتیجه گیری ها

بیمارانی که به دلیل داشتن سرطان لگن RT دریافت می کنند با افزایش ریسک سرطان روده به عنوان سرطان دوم مواجه می شوند. به هر حال، شیوع این مورد بسیار کم است و تحلیل انجام شده در اندام های لگن نشان دهنده افزایش خطر فقط بعد از درمان سرطان پروستات و رحم می باشد. بیمارانی که RT را برای سرطان مثانه دریافت کردند کاهش خطر سرطان روده را نشان داده اند. هیچ اختلافی در میزان بقا بعد از تشخیص سرطان روده با توجه به سابقه RT وجود ندارد.

Abstract

Background The aim of this study was to analyse the association between pelvic radiation therapy (RT) and the development of rectal cancer as a second primary cancer. Methods Data on patients treated for a primary pelvic cancer between 1989 and 2007 were retrieved from the population-based Netherlands Cancer Registry. Patients treated for more than one pelvic cancer were excluded. To estimate the cumulative incidence of rectal cancer, Fine and Gray’s competing risk model was used with death as a competing event. Survival was calculated using multivariable Cox regression.
Results A total of 192,658 patients were included, of which 62,630 patients were treated with RT for their pelvic cancer. Primary tumours were located in the prostate (50.1%), bladder (19.2%), endometrium (13.9%), ovaries (10.0%), cervix (6.4%) and vagina (0.4%). At a median interval of 6 years (range 0–۲۴), ۱۳۶۹ patients developed a rectal cancer. Overall, the risk for rectal cancer was increased in patients who underwent RT for the previous pelvic cancer (subhazard ratio [SHR]: 1.72, 95% confidence interval [CI]: 1.55–۱٫۹۱). Analysis for each tumour location specifically showed an increased risk in patients who received RT for prostate (SHR: 1.89, 95% CI: 1.66–۲٫۱۶) or endometrial cancer (SHR: 1.50, 95% CI: 1.13–۲٫۰۰). A protective effect of RT was observed for patients with bladder cancer (SHR 0.67, 95% CI: 0.47–۰٫۹۴). There was no survival difference between patients with rectal cancer with or without previous RT (hazard ratio: 0.94, 95% CI: 0.79–۱٫۱۱).
Conclusions Patients who received RT for a previous pelvic cancer were at increased risk for rectal cancer. The risk was modest and pronounced in patients receiving RT for prostate and endometrial cancer.

۱- Introduction

Compared with the general population, cancer survivors have an increased risk of developing new malignancies [1,2]. This is the result of a combination of factors such as lifestyle, genetic susceptibility and type of treatment for their previous cancer [3,4]. Radiation therapy (RT) is part of the treatment regimen in at least 50% of all patients with cancer and has been associated with the development of second primary cancers [3e5]. However, recent studies have shown that in some cases, RT does not increase the risk for a second primary cancer and might even have a preventive effect [2,6,7].

۵- Conclusions

Patients who received RT for pelvic cancer were at increased risk for rectal cancer as a second primary cancer. However, its incidence is low and analysis per primary pelvic organ specifically showed an increased risk after prostate and endometrial cancer treatment only. Patients with previous RT for bladder cancer had a decreased risk for rectal cancer. There was no difference in survival after diagnosis of rectal cancer depending on their history of RT.

تصویری از مقاله ترجمه و تایپ شده در نرم افزار ورد

افزایش خطر ابتلا به سرطان دوم کولون بعد از پرتودرمانی لگن

Increased risk for second primary rectal cancer after pelvic radiation therapy