دانلود ترجمه مقاله استفاده از تعمق و اندیشه در دبیرستان ها (اسپرینگر 2015) (ترجمه ویژه – طلایی ⭐️⭐️⭐️)

استفاده از تعمق و اندیشه در دبیرستان ها: رابطه با رفاه و پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان

Practicing Transcendental Meditation in High Schools: Relationship to Well-being and Academic Achievement Among Students

چکیده

روش ها

نمونه

استخدام افراد

گروه درمانی

گروه مقایسه

درمان با روش زمان سکوت

معیار ها

نتایج روانی

نتایج تحصیلی

تایید برنامه

برنامه ی تحلیل داده ها

نتایج

مقایسه ی خط مبنا

مقایسه بین گروه های درمان و کنترل

تحلیل در گروه درمانی

مباحث

محدودیت ها

جمع بندی

چکیده

برنامه ی Quiet Time ( زمان سکوت) در شروع و انتهای روز در مدرسه، 15 دقیقه فرصت فراهم می کند تا دانش آموزان بتوانند فعالیت های مراقبه و تعمق متعالی (TM) یا یک فعالیت آرامش بخش دیگر مانند خواندن کتاب به صورت آرام برای خودشان را انجام دهند. این مطالعه تاثیر مشارکت در این برنامه را بر روی دانش آموزان کلاس نهم (n=141) ، با مقایسه ی نتایج کاری شان نسبت به گروه دیگری از دانش آموزان کلاس نهم (n=53) که در مدرسه شرکت کرده اما در طرح های زمان سکوت شرکت نکرده بودند، بررسی کردند. دانش آموزان در هر دو گروه در ابتدای اکتبر سال 2012 تحت آزمون و ارزیابی قرار گرفتند، و سپس خیلی سریع بعد از این که دانش آموزان فعالیت های TMرا فرا گرفتند، دوباره در می سال 2013 تحت آزمون قرار گرفتند. تحلیل کواریانس برای بررسی تفاوت های بین گروه های درمانی و گروه کنترل، مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان می دهد دانش آموزانی که در برنامه ی زمان سکوت مشارکت داشته اند، از نظر نگرانی سطح بسیار پایین تر (p<0.05) و از نظر اعتماد به نفس سطح بسیار بالاتر (P<0.05) در مقایسه با دیگر دانش آموزان داشتند. در گروه درمانی، دانش آموزانی که زمان بیشتری را در زمینه ی تعمق و اندیشه سپری کرده بودند، شاخص های اعتماد به نفس و آموزشی بالاتری داشتند. بعد از مشارکت در برنامه ی زمان سکوت، دانش آموزان به صورت فردی بیان کردند که خواب ، خوشحالی و اعتماد به نفس شان هم بیشتر شده است.

مباحث

به صورت عمومی، دانش آموزانی که در برنامه های زمان سکوت شرکت کرده بودند ( یعنی گروه درمانی) گزارش کردند که نتایج رفاه روانی آن ها در مقایسه با گروه مقایسه که در برنامه ی زمان سکوت شرکت نکرده بودند، بسیار بهبود یافته بود. به خصوص، دانش آموزانی که در برنامه ی زمان سکوت شرکت کرده بودند، انعطاف پذیری بیشتر و اضطراب بسیار کمتری را در مقایسه با دانش آموزان گروه مقایسه، گزارش کردند. سایز موثر خروجی های اضطراب و انعطاف پذیری ، متوسط تا بزرگ هستند. علاوه بر این، دانش آموزان گروه درمانی در مقایسه با گروه کنترل، از نظر شرایط خط مبنا در شرایط ریسک پذیری بودند ؛ ازین رو، افزایش در انعطاف پذیری و بهبود اضطراب در این دانش آموزان، بسیار محسوس بوده است. دانش آموزانی که در برنامه ی زمان سکوت شرکت کرده بودند، هیچ تفاوت محسوسی از نظر نتایج تحصیلی در مقایسه با دیگر دانش آموزان در گروه کنترل ، نداشتند.

Abstract

The Quiet Time program provides a 15-min period at the beginning and end of the school day where students may practice Transcendental Meditation (TM) or another quiet activity such as reading silently to oneself. This study examined the impact of participating in Quiet Time on ninth-grade students (n=141) by comparing their outcomes to those of a group of ninth-grade students (n=53) attending a school that did not participate in Quiet Time. Students in both groups completed an assessment battery in early October 2012, shortly after which treatment students learned TM, and again in May 2013. Analysis of covariance was used to analyze the differences between the treatment and comparison groups. Results indicated that students who participated in Quiet Time scored significantly lower on anxiety (p<0.05) and higher on resilience (p<0.05) at follow-up than comparison group students. Within the treatment group, students who spent more time meditating also had higher resilience scores and higher instruction time. After participating in Quiet Time, students self-reported increases in their sleep, happiness, and self-confidence.

Discussion

In general, Quiet Time students (i.e., the treatment group) reported greater psychological well-being outcomes compared to comparison students who did not participate in Quiet Time. Specifically, Quiet Time students self-reported significantly higher resilience and lower anxiety than comparison students. The effect sizes for the anxiety and resilience outcomes are moderate to large. Further, the treatment students were at greater risk at baseline, compared to comparison students; thus, the increases in resilience and anxiety are substantial. The Quiet Time students did not show significantly different academic outcomes compared to their comparison counterparts.

تصویری از مقاله ترجمه و تایپ شده در نرم افزار ورد

استفاده از تعمق و اندیشه در دبیرستان ها: رابطه با رفاه و پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان

Practicing Transcendental Meditation in High Schools: Relationship to Well-being and Academic Achievement Among Students